10 toneelstukken die je in het laatste kwartaal van 2025 in Madrid moet zien

Wat te doen. Dat is waar veel personages in de toneelstukken die dit kwartaal verschijnen, over debatteren. Wat te doen in een wereld, een leven, een situatie die ze niet begrijpen. Wat te doen met codes die verouderd raken, die niet meer werken. De wereld verandert in een razend tempo, en het is moeilijk om bij te blijven. Maar er is theater . Nooit om ons antwoorden te geven, maar om ons er in ieder geval over te vertellen (en ons misschien minder alleen te laten voelen).

Er is Valle-Inclán , wiens krachtige versies nog steeds gemaakt worden. Of Lope de Vega . Of Marguerite Yourcenar . Of Simone de Beauvoir. Of Josefina Aldecoa . En nieuwe teksten van Pablo Remón (een van de grote namen), van Victoria Spunzberg , van Eva Mir . En casts waarin we Roberto Enríquez , Francesco Carril, Marina Salas , Natalia Hernández, Lluís Homar, Anabel Alonso , Ágata Roca kunnen zien... Het seizoen 2025/2026 in Madrid is al begonnen.

In volgorde van uitgave :

1. 'De hoorns van Don Friolera', van Valle-Inclán. Regie en bewerking door Ainhoa ​​Amestoy. Van 2 tot en met 14 september. Teatros del Canal

Deze versie van Ainhoa ​​Amestoy ging oorspronkelijk in première op 4 maart en draaide een maand lang in het Teatros del Canal , waar hij nu een week lang te zien is. De voorstelling was een enorm succes en kreeg positieve recensies . Met Roberto Enríquez (Don Friolera), Lidia Otón (Doña Loreta), Nacho Fresneda (Don Pachequín) en Ester Bellver in de hoofdrollen, is het een Valle-Inclán-achtige reflectie op de absurde erecode en maatschappelijke hypocrisie (gekruid met een groteske stijl) die Amestoy naar het heden brengt wanneer ze het heeft over geweld tegen vrouwen en "de moord op bijna 50 vrouwen in 2024 door toedoen van hun partners of ex-partners", aldus de regisseur.

2. "Los amores feroces" (The Ferocious Loves), door Octavio Paz en bewerkt door Jorge Volpi. Geregisseerd door Rosario Ruiz Rodgers. Van 18 september tot 12 oktober. Teatro de la Abadía.

Gebaseerd op de liefdesgedichten van Octavio Paz , een werk over liefde, sensualiteit en erotiek vanuit verschillende perspectieven: jeugd, volwassenheid en ouderdom. Vier performers uit verschillende generaties verweven gedichten, essays en brieven van de Nobelprijswinnaar voor Literatuur met teksten en beeldend werk uit zijn naaste omgeving (geliefden, vrienden, kunstenaars). Een werk dat een spel, een viering en een feest van het geschreven corpus wil zijn, een theatrale vertaling van taal. "Wat ziet een stel in een oogwenk?" vraagt ​​Paz. En al het andere volgt.

3. 'Memoires van Hadrianus', van Marguerite Yourcenar en bewerkt door Brenda Escobedo. Regie: Beatriz Jaén. Van 19 september tot 12 oktober. Marquina Theater

De film ging in augustus in première op het Internationale Filmfestival van Mérida, zal een seizoen in Madrid hebben en krijgt goede recensies . Verfilming van de roman van Yourcenar , is een monoloog uitgevoerd door Lluís Homar , en hij lijkt erg goed. Het is gebaseerd op de brief die Hadrianus schrijft aan zijn opvolger, Marcus Aurelius, en daarin spreekt hij over zijn angsten, liefde, dood, maar ook over macht en politiek. Een werk dat perfect de huidige tijd weerspiegelt, want volgens regisseur Beatriz Jaén , een andere opkomende figuur in het Spaanse theater, zou Hadrianus ook iemand kunnen zijn die dicht bij huis staat: de president van de Verenigde Staten.

4. 'Fuenteovejuna', door Lope de Vega in een versie van María Folguera. Geregisseerd door Rakel Camacho. Van 25 september tot 23 november. Teatro de la Comedia (Nationaal Klassiek Theatergezelschap)

De film werd voor het eerst vertoond op het laatste Almagro Festival en was een succes bij de critici. Het is een van de meest verwachte premières van het seizoen. Geregisseerd door Rakel Camacho , een van de meest interessante theatervoorstellingen van de afgelopen jaren ( Coronada y el toro , Las amargas lágrimas de Petra von Kant ), behandelt de film het geweld dat een volk lijdt, net zoals het vandaag de dag nog steeds lijdt onder oorlogen, testosteron en macht. En met veel fysieke kracht (zoals Camacho altijd doet). Het is een pure Fuenteovejuna , zowel in tekst als montage, maar vrij van anachronistische resten uit de 16e eeuw . Ze zeggen dat het het gesprek van de dag zal zijn.

5. 'De ware geschiedenis van Richard III', vertaald door Lautaro Vilo. Regie: Calixto Bieito. Van 30 september tot 9 oktober. Teatros del Canal.

Met Joaquín Furriel in de hoofdrol begint de versie van regisseur Calixto Bieito met de ontdekking op een parkeerplaats van de stoffelijke resten van de Engelse koning, die het land twee jaar lang regeerde tot aan zijn dood in 1485. Bieito ontleden de turbulente en korte regeerperiode van de monarch en het menselijk kwaad dat deel uitmaakt van onze biologische en psychologische aard. Zoals de regisseur schrijft: "Ricardo, misvormd en machiavellistisch, tiranniek en bloeddorstig, herinnert ons eraan dat het kwaad deel uitmaakt van ons dagelijks leven. Dat kwaad inherent is aan het menselijk DNA , dat kwaad en goedheid zich nestelen in het hart van de mens. De hel is leeg. Al onze demonen zijn hier."

6. 'The Broken Woman' van Simone de Beauvoir. Regie: Heidi Steindhardt. Vanaf 8 oktober. Infanta Isabel Theatre.

Gebaseerd op teksten van filosoof Simone de Beauvoir, behandelt het stuk de existentiële crisis van een vrouw na de ontrouw van haar man ( die je niet moeilijk aan Sartre kunt voorstellen ). Het opent een scala aan reflecties over eenzaamheid en identiteit, falen en het verlies van eigenwaarde die ontstaan ​​wanneer je diep gekwetst bent. Actrice Anabel Alonso speelt de hoofdrol in deze monoloog over het vinden van je plek in de wereld buiten de familiesfeer.

7. 'Pródigo', geschreven en geregisseerd door Eva Mir. Van 9 tot en met 19 oktober. In Nave 10 Matadero.

Deze nieuwe hervertelling van de parabel van de verloren zoon ging dit seizoen in première in Valencia en komt nu naar Madrid . Maar zoals Mir aangeeft, is er deze keer geen meelevende vader die de deur opent voor de berouwvolle zoon, waardoor de reis van Pablo, zoals de zoon wordt genoemd, een verhaal wordt van hedendaagse onzekerheid en hulpeloosheid . In Pródigo wordt deze zoon een symbool van een generatie, die met grote onvrede reageert op de annulering van de toekomst. Zoals critici hebben gezegd, is het een hedendaagse blik op ontgoocheling.

8. 'The Categorical Imperative', met tekst en regie door Victoria Szpunberg. Van 30 oktober tot 9 november. Teatro de la Abadía

Ágata Roca won de Max Award voor Beste Actrice voor haar rol als universitair hoofddocent ethiek aan de Faculteit Wijsbegeerte. De film ging vorig seizoen in première in de Lliure in Barcelona en komt nu naar Madrid . De film vertelt het verhaal van Clara, een vijftiger die onlangs gescheiden is, geen plek aan de universiteit kan krijgen en op de rand van dakloosheid staat. Ze begint last te krijgen van vreemde aanvallen . Ze valt regelmatig flauw, de geluiden zijn aanhoudend en ze wordt overvallen door duistere, paranoïde gedachten . Opnieuw een verhaal over een verloren vrouw die haar weg zoekt (en dat al applaus van het publiek heeft gekregen).

9. "Enthousiasme", geschreven en geregisseerd door Pablo Remón. Van 7 november tot en met 25 december. Grote zaal van het María Guerrero Theater (Nationaal Dramacentrum).

Een andere langverwachte release na Pablo Remóns succes met zijn dubbelfilm Vania x Vania . De regisseur schrijft: "De personages in dit werk beginnen waar die in Vania eindigen . In tegenstelling tot de apathie en passiviteit die de personages in Vania kenmerken, gaan de personages in dit werk alle kanten op: sommigen veranderen van baan, anderen scheiden, er zijn er die alles laten vallen en beginnen met het schrijven van de roman die ze al twintig jaar willen schrijven, of zelfs degenen die een plotselinge religieuze transformatie ondergaan en zich bij een sekte aansluiten. De plots en veronderstelde ontsnappingsroutes zijn talrijk, maar de drijvende kracht is dezelfde: een wanhopige poging om vast te houden aan datgene wat ons in leven houdt , of, met andere woorden, om ons enthousiasme terug te vinden." Met een cast bestaande uit Francesco Carril, Natalia Hernández, Raúl Prieto en Marina Salas.

10. "Het verhaal van een leraar", van Josefina Aldecoa en bewerkt door Aurora Parrilla. Regie: Raquel Alarcón. Van 21 november tot 11 januari. Valle-Inclán Theater (Nationaal Dramacentrum).

De bekendste roman van Josefina Aldecoa , tevens lerares en oprichtster van het Colegio Estilo, is door Aurora Parrilla bewerkt voor toneel. Deze productie reflecteert op onderwijs en de vraag of "een land gered kan worden van het klaslokaal", zoals regisseur Raquel Alarcón opmerkt. Het vertelt het verhaal van Gabriela, een lerares die naar plattelandsscholen reist om haar passie voor leren te verspreiden . Ze komt aan in Equatoriaal-Guinea, maakt de Tweede Republiek en het begin van de Burgeroorlog mee, ervan overtuigd dat school de oorlog kan stoppen (wat Josefina's eigen moeder, een lerares, ook dacht).