Adria Arjona onthult die pijnlijk mooie finalescène in <i>Andor</i> seizoen 2

Spoilers hieronder.

Luke Skywalker had de Death Star niet kunnen vernietigen zonder Bix Caleen. Het is twijfelachtig of de beroemde Jedi-krijger ooit van de Ferrixiaanse vrouw hoort, maar hij – en de Rebellenalliantie als geheel – zijn haar wel iets verschuldigd. In beide uitstekende seizoenen van Andor wijst Adria Arjona's moedige, veerkrachtige en standvastige Bix haar jeugdvriendin en huidige geliefde, Cassian Andor (Diego Luna), op een tragische maar essentiële heldendaad: een offer dat wordt afgebeeld in de film Rogue One: A Star Wars Story uit 2016.

In de laatste momenten van Rogue One sturen Cassian en zijn bondgenoten de plannen naar de Death Star, naar de Rebellenalliantie, waarmee ze een beslissende overwinning voor hun revolutie veiligstellen. Maar Cassian komt nooit van de planeet Scarif af. In één kyber-aangedreven explosie van het enorme superwapen worden zowel zijn bemanning als Scarif zelf vernietigd. Het is een vreselijke geweldsdaad namens het Galactische Keizerrijk. Maar het luidt ook de doodsklok voor het Keizerrijk zelf in.

Al deze afrekening moet nog komen tijdens de gebeurtenissen van Andor . De prequelserie toont alleen Bix' vertrouwen in Cassians lot, niet haar kennis ervan. Ze kan niet zeker weten wat er met Cass zal gebeuren, alleen dat het ertoe doet. Wanneer ze hem in aflevering 9 alleen achterlaat op de planeet Yavin, maakt ze een actieve keuze. Ze kiest voor de opstand. Als ze met Cassian op Yavin blijft, zal hij zijn zaak opgeven ten gunste van een vredig gezinsleven. Hij wil rust. Hij wil zich binden. Hij wil haar . Maar Bix weet dat er geen blijvende vrede is onder de genocidale heerschappij van het Keizerrijk. Ze kan niet toestaan ​​dat Cassian opnieuw voor die waarheid wegvlucht. In haar hartverscheurende afscheidsboodschap belooft ze dat de twee geliefden elkaar ooit weer zullen vinden, wanneer de strijd eindelijk voorbij is.

Cassian ziet Bix nooit meer. Sterker nog, het publiek ziet Bix niet meer terug – niet tot het laatste shot van de seizoensfinale. De Andor- saga eindigt met één blijvend beeld: Bix, tot aan haar middel in de graanvelden van de planeet Mina-Rau, haar armen om een ​​ingebakerde baby geslagen. We hebben geen dialoog nodig om ons te laten weten dat ze Cassians kind vasthoudt, noch een voice-over om haar gedachten weer te geven. Terwijl ze de zon ziet opkomen op de planeet die ze ooit met Cass deelde, hoopt ze hem weer te zien. Maar ze hoopt bovenal dat de offers die ze brachten niet voor niets zullen zijn. Zoals Arjona het zegt: "Waar ze echt hoopvol over is, is de verandering die hij teweeg zal brengen. Ze zal in een beter sterrenstelsel leven, want Cassian is daarbuiten." Zelfs nadat hij is gestorven, galmt Bix' hoop door heel Star Wars . Cassian zelf zegt het in Rogue One : "Rebellies zijn gebouwd op hoop."

Hieronder bespreekt Arjona de brute, prachtige finale-aflevering van Andor ; de redenatie achter Bix' vertrouwen in zowel Cassian als de rebellenzaak; en wat we van de slotafbeelding moeten vinden.

Wanneer hoorde je voor het eerst dat Bix' verhaal zo zou eindigen?

Zoals je in de serie kunt zien, doet [ Andor -bedenker] Tony Gilroy de dingen anders. Hij vertelde het me al vrij vroeg; in seizoen 1 wist ik al waar mijn personage naartoe ging. En ik heb nog nooit iemand gehad die dat voor me deed of me dat cadeau gaf: een jaar voor de opnames al kunnen nadenken over de reis van een personage. Dat is best bijzonder.

Wat was jouw reactie op het einde?

Oh man. Ik heb het niet licht opgevat. Het is een grote verantwoordelijkheid om een ​​van je favoriete Star Wars- personages op het pad te zetten dat je zo bewondert. Ik was al fan van Cassian voordat ik deel uitmaakte van de Andor- familie. Ik vind hem zo'n interessant personage. Dus om hem op het pad te zetten [zoals je ziet in Rogue One ]... Ik voelde enorm veel druk, omdat ik een eerbetoon wilde brengen aan de fans, aan Cassian en ook aan mezelf – omdat ik zo dol ben op zijn reis.

Toen we de afscheidsscène in aflevering 9 filmden [waarin Bix Cassian vertelt dat ze weggaat], waren de eerste vier takes onbruikbaar. Ik kon mijn tranen niet bedwingen. Ik kon niet geloven dat Bix dat deed; mijn eigen emoties waren erbij betrokken. Ik was echt boos op mezelf omdat ik mijn emoties niet onder controle kon houden. Ik dacht: "Wat de fuck, het is mijn taak om mijn emoties onder controle te houden!" En dat lukte me niet, want het betekende zoveel voor me.

Maar uiteindelijk kwamen we daar aan en voor die allerlaatste scène [in aflevering 12] was Tony Gilroy op de set, en het was waarschijnlijk de enige scène in de hele serie die hij voor mij heeft geregisseerd. De regisseur was er ook, maar de cirkel was rond. Het voelde op een bepaalde manier heel poëtisch om te eindigen met een van Tony Gilroys notities.

We krijgen niet veel te zien van Bix' achtergrondverhaal, maar we weten door contextuele aanwijzingen en dialogen dat de Rebellie belangrijk voor haar is – en dat al een tijdje is. Ze introduceert Cassian en Luthen. Ze zet het hele verhaal in beweging. Hoe heb je haar rebellenreis van het begin van seizoen 1 tot het einde van seizoen 2 in kaart gebracht, gezien de vele tijdsverschillen en emotionele verschuivingen die je moest beschrijven?

Het was behoorlijk uitdagend. Ik ga je niet voorliegen. Veel van de aanwijzingen staan ​​al in het script. Tony heeft een prachtige manier om samen te vatten wat er in die periode van een jaar [tussen afleveringen] gebeurt met één zin; zoals tussen seizoen 1 en seizoen 2, in die eerste aflevering, zegt Cassian: "Ik moet naar huis bellen. Ik moet naar huis bellen." En jullie, het publiek, begrijpen al snel dat thuis is waar Bix is. [Gilroy] vat voor jullie samen dat ze een thuis hebben gecreëerd en dat ze verliefd zijn. Dus je hebt die kleine aanwijzingen overal in het script.

Bix' reis is echt heel interessant, omdat ze zo graag deel wil uitmaken van de Rebellie – en er gebeurt steeds iets met haar. Dr. Gorst beperkt haar in haar mogelijkheden om meer deel uit te maken van de Rebellie, om meer gesprekken te voeren met Luthen en Cassian. Ze kan niet goed functioneren. Ze probeert zichzelf te herontdekken. Ze probeert zichzelf na Dr. Gorst weer op te bouwen, om een ​​rol te kunnen spelen in iets groters dan zijzelf.

Eerst worstelt ze met de nachtmerries, en dan raakt ze verslaafd aan die pipetjes om haar te helpen slapen. En die scène met Luthen en haar [in aflevering 5] is zo beschamend. Hij komt het huis binnen en ziet haar, en de kamer is een puinhoop; zij is een puinhoop. Hij zou komen en haar precies geven wat ze wilde: een baan. En hij realiseert zich al snel dat ze een lastpost is, en dat breekt haar hart.

Dus, in de grote explosiescène, die grote wraakscène in aflevering 6, klikt het ineens in haar hoofd. Ze denkt: "Dat is het. Ik ben klaar met de droppers. Ik moet verder." En naarmate de serie vordert, zie je dat ze steeds meer deel uitmaakt van de Rebellie. Ze ziet iets in Cassian; ze ziet dat hij veel meer is dan hij denkt, wat haar drijft tot de beslissing die ze neemt, wat uiteindelijk een grote impact heeft op de Rebellie.

Je hoeft niet per se de centrale held te zijn om verandering teweeg te brengen. Dat vind ik zo mooi aan Bix.

Waarom was Bix volgens jou zo onder de indruk toen de Force-healer (Josie Walker) in aflevering 7 tegen Cassian zei dat er "een plek was waar hij moest zijn"?

Ik denk dat het bevestigt wat ze al zo lang denkt. Ik denk dat Bix dit al wist en dit ook voor Cassian voelde, maar het is moeilijk om dat toe te geven of het te vertellen aan de persoon van wie je houdt. Omdat je een beetje bevooroordeeld bent, toch? Natuurlijk gelooft Bix dat Cassian een groot lot heeft. Maar ja, de Force-healer maakt dit idee echt voor haar duidelijk. Het jaagt ze allebei de stuipen op het lijf, denk ik. Het jaagt Cassian nog veel meer angst aan.

Laten we het hebben over Bix' besluit om Yavin – en Cassian – te verlaten in aflevering 9. Ze kennen elkaar al bijna hun hele leven. Ze houden heel veel van elkaar. Als vrouw uit Ferrix is ​​loyaliteit van het grootste belang voor haar, en toch beseft ze dat ze hem achter moet laten. Waarom denk je dat ze tot die ultieme conclusie komt?

In de scène voordat ze vertrekt, zegt Cassian tegen haar: "Ik ben er klaar mee. Ik ben moe. Ik wil een gezin stichten. Ik wil weg. Ik heb hier zoveel voor opgeofferd." En dat is het moment waarop Bix bang wordt en zegt: "Wacht even. Hij gaat alles voor me achterlaten. En hij weet niet eens dat ik zwanger ben." Het is niet honderd procent zeker of ze het weet of niet. Ik heb ervoor gekozen te geloven dat ze weet dat ze zwanger is, en Tony heeft dat ook min of meer tegen me gezegd.

Ze zegt zoiets van: als ik hem vertel dat we een gezin gaan stichten, dan laat hij dit allemaal achter zich. En hij heeft een hoger doel. Hij is bedoeld om de wereld te veranderen. Hij is bedoeld om zoveel meer te doen dan hij denkt. En ik denk dat ze, heel hoopvol, denkt: Hij gaat de wereld veranderen en dan mij vinden . Cassian vindt Bix altijd. In seizoen 1 zegt ze het, en in seizoen 2 blijft ze het herhalen: "Cassian zal mij vinden. Cassian zal hier zijn." Daar twijfelt ze niet aan.

Dus ik denk absoluut niet dat ze denkt dat wat er in Rogue One gaat gebeuren, ook echt gaat gebeuren. Maar ze wil dolgraag dat Cassian zijn volledige potentieel bereikt. En dat is echte liefde: wanneer je iemand zo steunt dat je je eigen wil opoffert om die persoon te verheffen. Dat is echt prachtig.

Vertel eens hoe jij en Diego zo'n sterke chemie en liefde tussen jullie personages hebben gecreëerd, dat het des te hartverscheurender is als Bix vertrekt .

Chemie is iets dat zo moeilijk te beschrijven is. Ik kom altijd terug op vertrouwen. Als je met iemand als Diego bent, die zo toegewijd is aan zijn vak... Hij is zo'n kwetsbare en gevende acteur. Je bent in de beste handen die je maar kunt wensen.

We zijn hier al vijf jaar mee bezig. We hebben samen een pandemie doorgemaakt. We hebben de hele persconferentie voor seizoen 1 gedaan, toen mensen nog niet echt wisten wie we waren. Je maakt kleine, kwetsbare momenten in het leven mee met een vriend, en uiteindelijk is Diego een vriend van mij. En ik denk, net als een echte vriend, dat ik hem innig vertrouw. Dus toen we nu een stel moesten zijn en deze liefdesrelatie moesten spelen, was dat makkelijk, omdat we elkaar vertrouwden, en ik voelde me heel veilig bij Diego.

Laten we eens kijken naar die allerlaatste scène, de laatste scène van de hele serie: die waarin Bix in de velden van Mina-Rau staat met een baby in haar armen. Hoe heb je alles wat je in die scène wilde overbrengen, overgebracht?

Dus, ik heb hem zelf niet gezien. Ik kan mezelf er niet toe zetten om hem te kijken. Ik heb het gevoel dat de serie echt afgelopen is zodra ik hem kijk. Ik kijk hem terwijl de mensen thuis ook kijken.

Ik heb echt op de regisseur vertrouwd. En ik denk dat een baby in je armen iets met je doet. Het ging niet om mij. Het was een heel hoopvol moment. Ze is waar ze wil zijn, en ze hoopt dat het goed gaat met Cassian, en dat ze ooit herenigd zullen worden.

Het was zeker een zware dag op het werk. Het was een van de laatste scènes die ik ooit heb opgenomen. Het voelde alsof ik echt afscheid nam van dit personage . En het is ook de laatste scène van onze hele show, wat enorm veel voor me betekent. Deze show heeft zoveel voor me betekend. Dus dat ik hem kon afsluiten, betekende enorm veel.

Je zei dat Bix in die laatste scène is waar ze wil zijn. Wat is het aan Mina-Rau dat haar het signaal "thuis" geeft, vooral nadat ze gedwongen werd Ferrix te verlaten?

Daar ben ik niet honderd procent zeker van. Ik heb er veel met Tony over gesproken, maar... het doet haar een beetje aan Ferrix denken. Ze heeft behoefte aan een gemeenschap en steun om zich heen, vooral als kersverse moeder. Daarom gaat ze terug, en er zijn elementen van Ferrix die ze hier terugvindt.

Hoe heeft de rol van Andor je leven als actrice veranderd?

Ik denk dat Tony Gilroy echt iets in mij zag voordat iemand anders dat deed. Hij geloofde echt dat ik het in me had om deze rol te spelen, zonder al te veel verwijzingen naar mijn werk. Hij had geen enkele twijfel in mij. Als iemand geen twijfels in je heeft, stop je met twijfelen aan jezelf.

Hij daagde me uit met elke scène die hij voor Bix schreef, en ik nam het niet licht op. Hij is al zo lang een mentor voor me. Ik bedoel, dat is hij nog steeds. Ik bel hem nog steeds en denk dan: "Tony, moet ik dit doen? Moet ik dit niet doen? Wat moet ik doen?"

Na seizoen 1 kreeg ik verschillende rollen en kansen dankzij Andor . Ik denk niet dat ik ze zonder Andor had gekregen. Ik denk dat het absoluut veel deuren voor me heeft geopend, maar het is ook de grootste leerschool geweest die ik ooit heb gevolgd. Ik heb met de allerbesten gewerkt: de beste schrijvers, de beste kostuumontwerpers, de beste haarontwerpers en visagisten, de beste acteurs, de beste cameraman. Ik was net een spons die van elke afdeling leerde.

Ik heb veel van wat ik heb geleerd meegenomen. En nu produceer ik, godzijdank, de meeste films die ik maak ook. Dat heb ik aan Andor te danken, want ik heb zoveel geleerd. Nu kan ik misschien iets repareren of ergens over meepraten, omdat ik deel uitmaakte van zo'n grote machine, en ik begreep hoe die werkte, en iedereen in die machine was heel open over het proces.

Adria Arjona en Diego Luna met Andor -castgenoten Kyle Soller en Genevieve O'Reilly in 2022.

Ik wilde afsluiten met het volgende: hebben jij en Tony het ooit gehad over wat er met Bix en hun kind gebeurt na de gebeurtenissen in deze serie? Wilde je dat onderwerp überhaupt aansnijden?

Niet echt. Ik denk dat we ons vooral concentreerden op het vertellen van deze verhaallijn. Wat er daarna met Bix gebeurt, is in mijn verbeelding. Hopelijk ook in die van Tony.

Heb je verwachtingen over hoe hun verhaal theoretisch verder zou gaan? Of is dat iets wat je liever voor jezelf houdt?

Ik probeerde me te concentreren op wat er op dat moment met Bix gebeurde, vergelijkbaar met hoe wij in het echte leven omgaan. Je hebt hoop en je hebt dromen. En ik weet zeker dat zij hoopt en droomt van een hereniging met Cassian. Ik denk dat ze in die laatste scène vooral hoopt op de verandering die hij teweeg zal brengen. Ze zal in een beter universum leven, omdat Cassian daarbuiten is.

Misschien, hopelijk, komt er ooit een schrijver naar me toe en zegt: "Hé, ik weet wat er gaat gebeuren", maar ik wil het niet verpesten met mijn verbeelding. Maar ik heb zoveel hoop voor [Bix en de baby]. Het komt wel goed met ze, hoop ik.

Dit interview is bewerkt en ingekort voor de duidelijkheid.