Angry Youngsters van John Osborne halen elkaar in op de Dau al Sec-locatie met 'Raptes'

In 1956 ging Look Back in Anger van de Engelse toneelschrijver John Osborne in première. Dit stuk was een fundamenteel theaterwerk en markeerde een nieuwe beweging die een hard realisme op het toneel weerspiegelde. Deze auteurs, met Osborne in de hoofdrol, stonden bekend als de Angry Young Men .

Het stuk onderzoekt de conflicten die ontstaan ​​door de relaties van een man met twee vrouwen en de pogingen van de huisbaas om de vrede te bewaren. Nu, in het Dau al Sec theater, hebben Marc Garcia Coté en Mercè Managuerra het opnieuw vormgegeven, bekeken vanuit het perspectief van 2025 en zich gericht op een van de vrouwelijke personages, Alison, die in deze versie Clàudia heet.

De nieuwe versie plaatst het vrouwelijke personage centraal en besluit haar relatie met de omgeving te veranderen

De nieuwe productie heet Raptes (Ontvoeringen), "geïnspireerd op het schilderij De Ontvoering van Europa, dat de ontvoeringen weergeeft die we onszelf aandoen, die we elkaar aandoen en die ons door de maatschappij worden aangedaan", aldus Garcia Coté. De toneelschrijver schreef de nieuwe versie op basis van zijn eigen vertaling en is ook te zien in de cast, naast Anna Maruny, Damià Plensa en Martina Roura, geregisseerd door Managuerra.

"Het origineel ademt veel geweld en woede uit, wat het heersende machismo van die tijd weerspiegelt," vervolgde de toneelschrijver, "en we wilden dit verhaal vandaag vertellen, met de focus op het vrouwelijke personage. En dat gaf ons veel inspiratie voor onze versie."

Lees ook

Het was Managuerra, de drijvende kracht achter Dau al Sec, die deze originele productie leidde en vier performers samenbracht: "Het is zeer verrijkend voor zowel de performers als het publiek." Wat het stuk betreft, ziet hij veel parallellen met het heden: "In 1956 worden dingen beschreven die in de loop der jaren niet zo veel veranderd zijn. We zijn erg geïnteresseerd in de relatie, uitgelegd vanuit het intieme perspectief van gemarginaliseerde mensen, ontworteld uit hun samenleving. Ze zijn nu ouder en kunnen geen werk vinden, kunnen zich geen appartement veroorloven..."

De regisseur waarschuwt: "Het is een droombeeld, zonder eenheid van tijd en ruimte. Het is geen naturalistisch werk; het is opgebouwd uit tableaus. Clàudia heeft nachtmerries over haar ervaringen en moet een reeks beslissingen nemen om haar relatie met haar omgeving te veranderen." En de toneelschrijver voegt eraan toe: "Ik was geïnteresseerd in het verkennen van persoonlijke crises die in werkelijkheid worden veroorzaakt door de sociale omgeving."

Het stuk gaat op woensdag 5 november in première en is tot en met de 30e te zien in de Poble Sec-zaal. Het stuk probeert erachter te komen "hoe de toekomst eruit zal zien voor mensen die geen vandaag hebben", besluit Mercè Managuerra.