Idles revolutioneren de eerste dag van Primavera Sound 2025 met donderende gitaren en protestslogans.

Ook dit jaar bestormde een leger van duizenden festivalgangers – 290.000 in totaal, volgens schattingen van de organisatoren – het terrein van het Barcelona Forum, met hun drang naar plezier als speerpunt. Bij de ingang verwelkomde een gigantische figuur van The Powerpuff Girls, de geanimeerde personages van Craig McCracken, de aanwezigen. Het is een knipoog van het evenement naar de drie oogverblindende headliners van deze 23e editie: Charli xcx, Chapell Roan en Sabrina Carpetener. En ze sloegen de spijker op zijn kop, want delen van de locatie moesten nog open en er stond al een rij om een ​​foto te maken aan de voeten van die poppen met enorme ogen.

Maar hoewel de line-up van vanavond een onmiskenbaar dansvriendelijke sfeer had, brulden de gitaren als eerste. Kort voor zonsondergang betrad Joe Talbot het podium, klaar om gewetens en harten te beroeren, want zijn teksten zijn ontworpen om een ​​snaar te raken, al is het maar met gutturale kreten. De show was vanaf het begin een reis door de tijd door hun discografie : hoewel ze hun album Tangk in 2024 uitbrachten, openden ze met Colossus, van hun veelgeprezen album Joy as an Act of Resistance uit 2018. De inwoners van Bristol zijn al ervaren in dit soort projecten en weten dat een goede show nooit kwaad kan om de nummers te begeleiden. Het geverfde haar van de zanger schitterde terwijl Mark Bowen, die eruitzag als Frank Zappa in een strakke jurk met pailletten, zich bezighield met extreem bodysurfen.

Als er één slogan herhaaldelijk terugkeerde tijdens Idles' concert, dan was het wel "Vrijheid voor Palestina". Talbot, die zich net zo sterk maakte voor de zaak als Primavera Sound zelf, dat een tunnel heeft aangelegd waardoor de dagelijkse bombardementen in Gaza te horen zijn, noemde die slogan telkens wanneer hij het publiek, dat niet veel meer nodig had dan muziek, wilde opzwepen. De pogo die begon met het tweede nummer, "Gift Horse", hield pas op toen ze afscheid namen, na het spelen van oudere nummers zoals "Mr. Motivator" en "Mother" en recentere nummers zoals "Gratitude" en "POP POP POP ". De laatste noot bestond uit een cocktail van drie nummers die ervoor zorgden dat het optreden de volgende dag in het geheugen van het publiek gegrift zou blijven, en ook in hun spierpijn: "Danger" (een nummer van het nieuwste album met LCD Soundsystem), "Rottweiler" en, bovenal, "Danny Nedelko".

Amper een kwartier later opende landgenote Tahliah Debrett Barnet, beter bekend als FKA Twigs, de nachtclub die de rest van de avond als twee hoofdpodia van het festival fungeerde. De show, verdeeld in drie delen, begon met "Perfect Stranger", een nummer van haar recente album EUSEXUA, dat ze bijna in zijn geheel speelde tijdens het concert, begeleid door een groep schaars geklede dansers. Ze deed uiteraard concessies aan oudere nummers, zoals "Weak Spot", "Papa Bones" en "Cellophane", waarmee ze afscheid nam van het publiek.

De middag was veel rustiger begonnen met de donkere trancepop van het piepjonge Valenciaanse duo Ultralágrima. De zon scheen nog fel toen ze het podium betraden, maar hun kleine maar toegewijde publiek negeerde de weersomstandigheden en danste uitbundig op hun meest gevierde nummer, "Dónde tú estás", een met vocoder doorspekt anthem dat hartverscheurend is en een vleugje The Cure heeft . De steeds populairder wordende groep Aiko had ook een plekje op het programma, dankzij humoristische nummers als "A mí ya me iba mal de antes".

Rigoberta Bandini toonde haar levendige persoonlijkheid op een klein rond podium in The Levi's Plaza (alle festivallocaties hebben een merknaam). Het was een korte voorstelling met slechts zeven nummers , dus ze verspilde geen tijd aan het doorspitten van haar songbook en pakte in plaats daarvan de hits erbij, precies wat het moment vereiste: Pamela Anderson, Perra, In Spain We Call It Soledad, Ay, Mamá, en iedereen ging na de karaoke vrolijk verder naar andere podia.

Beabadoobee en haar nostalgische melodieën uit een jaren 90-tijdperk dat ze zelf nooit heeft meegemaakt (ze is geboren in 2000) zetten de zoete toon van de avond. Mochten The Powerpuff Girls of Pop in de nabije toekomst besluiten hun repertoire uit te breiden , dan zou ze (met toestemming van Olivia Rodrigo) een ideale kandidaat kunnen zijn met nummers als Sunny Day, One Times of Take a Bite, de titel waarmee ze de aandacht van het publiek trok. Jamie XX en de eerste diva van deze editie, Charlie xcx, begeleid door Troye Sivan, namen de rest van de avond de leiding.