Schatten van Canopo, de Egyptische stad die 2000 jaar geleden verging, zijn uit de zee geborgen.

Canopo was een oude havenstad in de Nijldelta , ongeveer 25 kilometer van het centrum van Alexandrië , die floreerde tijdens de Ptolemaïsche en latere Romeinse tijd. Ongeveer 2000 jaar geleden – tussen de 3e en 8e eeuw n.Chr. om precies te zijn – zorgdenverschillende aardbevingen en een stijgende zeespiegel ervoor dat Canopo en de nabijgelegen haven van Heraklion onder het water van de Middellandse Zee belandden .

Maar nu komen de overblijfselen van die machtige stad weer boven water. In de baai van Abu Qir, voor de kust van Alexandrië, zijn verschillende belangrijke archeologische resten uit Canopus ontdekt, waaronder fragmenten van aardewerken vaten, beelden, gebouwen, waterreservoirs en zelfs een 125 meter lange oude haven. Al deze overblijfselen tonen de levendige stad die Canopus ooit was, met zijn tempels, woningen en viskwekerijen.

Verschillende schatten van Canopo zijn inmiddels uit de zeebodem gehaald . De bergingsoperaties, uitgevoerd met kranen en duikers, zijn de eerste die in Egypte worden uitgevoerd volgens de criteria van de UNESCO-Conventie over Onderwatererfgoed uit 2002. Deze stelt dat alleen objecten die aan bepaalde wetenschappelijke criteria voldoen, naar de oppervlakte worden gebracht, terwijl de rest op de zeebodem blijft liggen als integraal onderdeel van de vindplaats. Zoals de Egyptische minister van Toerisme en Oudheden, Sherif Fathi , onthulde, zullen de meeste archeologische stukken zich op de bodem van de Middellandse Zee bevinden.

Veel van de sculpturen die Canopus sierden, verloren hun hoofd en voeten (de meest kwetsbare delen) toen ze in zee stortten. Maar de secretaris-generaal van de Hoge Raad voor Oudheden, Mohamed Ismail , heeft bevestigd dat de torso's van veel van de beelden eeuwenlang intact op de zeebodem zijn gebleven, zoals blijkt uit verschillende van de sculpturen die uit de zee zijn gerukt. Tot de meest opmerkelijke vondsten behoren een kwarts sfinx met de cartouche van Ramses II , een granieten Ptolemaïsch beeld en een marmeren Romeinse edelman. De teruggevonden objecten bieden waardevolle aanwijzingen over het verleden van Egypte , van de Ptolemaïsche tijd (die ongeveer 300 jaar duurde) tot de daaropvolgende Romeinse heerschappij, die ongeveer zes eeuwen duurde.

De uit zee geborgen stukken vormen slechts een fractie van wat zich nog steeds op de bodem van de Middellandse Zee bevindt. De geborgen objecten zullen worden gerestaureerd en later worden tentoongesteld in het Nationaal Museum van Alexandrië, waar ze zich voegen bij de 86 stukken die al deel uitmaken van de tentoonstelling 'Geheimen van de Verzonken Stad' .

Het lot dat Canopo trof , zou binnenkort ook Alexandrië kunnen treffen , de op één na grootste stad van Egypte en de thuisbasis van talloze archeologische schatten. De kustlijn van Alexandrië daalt jaarlijks met meer dan drie millimeter en is bijzonder kwetsbaar voor klimaatverandering . Zelfs in het meest optimistische scenario van de Verenigde Naties dreigt tegen 2050 een derde van de stad onder water te staan ​​of onbewoonbaar te worden door de stijgende zeespiegel.