Sensorische overbelasting: het gevoel dat ontstaat wanneer de hersenen het niet meer aankunnen en instorten

Sensorische overbelasting, een toestand waarin de hersenen worden overspoeld door te veel sensorische informatie , kan leiden tot extreme reacties zoals vechten, vluchten of bevriezen. Dit fenomeen komt vaker voor dan u zou denken en treft mensen van alle leeftijden. Het kan van alles veroorzaken, van controleverlies tot uitputting.

In situaties van sensorische overbelasting kunnen dagelijkse activiteiten een uitdaging worden, waardoor concentratie en emotionele stabiliteit moeilijk worden. De aanvallen zijn weliswaar heftig, maar meestal van voorbijgaande aard en verdwijnen na een paar minuten, vooral bij mensen die al eerder aanvallen hebben gehad.

De oorzaken van overbelasting zijn divers en zelfs alledaags: felle lichten, luide sirenes of verkeersgeluiden en sterke geuren zijn duidelijke voorbeelden.

Soms treden symptomen op zonder dat er een duidelijke oorzaak is, maar dat betekent niet dat de persoon zijn of haar verstand verliest; Integendeel, het is een veelvoorkomende en herkenbare reactie van de hersenen op overmatige prikkels.

Anna Jean Ayres, een Amerikaanse therapeute, ontdekte dit fenomeen in de jaren zeventig. Ze merkte op dat de hersenen tegenstrijdige signalen kunnen ontvangen als de informatie van alle zintuigen niet goed wordt verwerkt. Naast de vijf bekende zintuigen benadrukte Ayres het belang van proprioceptie en het bewegingsgevoel , die essentieel zijn om overbelasting te begrijpen.

Grace Tworek, psycholoog bij de Cleveland Clinic, legt uit dat sensorische overbelasting iemand kan verlammen. Ze vergelijkt het met een computer die een blauw scherm weergeeft wanneer er geen gegevens meer kunnen worden verwerkt. "Het is het sympathische zenuwstelsel dat onze noodreacties in gang zet", voegt Tworek toe.

Mensen met sensorische informatieverwerkingsstoornissen, zoals autisme en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) , zijn bijzonder gevoelig voor overbelasting. Onderzoek wijst uit dat de verschillende hersenstructuren bij mensen met ADHD invloed hebben op de manier waarop zij prikkels verwerken.

Om sensorische overbelasting bij kinderen en volwassenen met autisme te beheersen en mogelijk te voorkomen, worden cognitief-gedragsmatige en exposuretherapieën aanbevolen. Stella Maris De Vita, afgestudeerd in de psychopedagogie, benadrukt dat deze therapieën door professionals moeten worden begeleid, omdat ontoereikende begeleiding de angst in eerste instantie kan verergeren.

Het is van cruciaal belang om de prikkels te identificeren die overbelasting veroorzaken. Harde geluiden, visueel verzadigde omgevingen, sterke geuren of bepaalde texturen kunnen veelvoorkomende triggers zijn.

De Vita geeft ook aan dat steun van het gezin en de school cruciaal is, vooral voor kinderen die tekenen van overweldiging kunnen vertonen door storend gedrag of driftbuien.

Ten slotte is het van essentieel belang om aan uw dierbaren uit te leggen wat het betekent om met sensorische overbelasting te leven . Het voorstellen van alternatieven voor sociale bijeenkomsten, het leren van ontspanningstechnieken zoals yoga of meditatie en het bij de hand hebben van voorwerpen die negatieve prikkels kunnen tegengaan, zoals rustgevende beelden of aangename geuren, zijn nuttige strategieën om dagelijks met deze sensorische uitdaging om te gaan.

-De aromatische plant die kakkerlakken in uw huis op afstand houdt

*Deze content is herschreven met behulp van kunstmatige intelligentie, op basis van informatie van La Nación (GDA), en is beoordeeld door een journalist en een redacteur.