Acht muzikanten, twee achtergrondzangers, video... Vincent Niclo belooft een spetterende show op Contes

Begin juli was hij in Carqueiranne, begin augustus in Saint-Cyr-sur-Mer en op 28 augustus is hij weer terug in de regio, in Contes en op 8 februari in La Palestre in Le Cannet.
Vincent Niclo, die nog steeds onderweg is, vierde zijn jubileum dit jaar desalniettemin met een opus, Bel Canto, opgevat als een muzikale weerspiegeling van zijn mooiste herinneringen. En een gelijknamige tournee die het publiek van hier en elders meevoerde in een wervelwind van emoties. Vertrouwelijkheden van de kunstenaar.
Hoe is je tour tot nu toe verlopen?
Er waren er twee: die van het voorjaar, met 35 concerten, in Frankrijk, België en Zwitserland. Het ging fantastisch en eindigde prachtig in de Olympia. Het was een echte uitdaging voor me, want er was een koor van 60 man, een video, een enorme machine! Een show die des te belangrijker voor me was omdat hij het verhaal van mijn reis vertelde. En dan is er deze zomertournee, met voorstellingen verspreid over de hele wereld, vaak in theaters aan zee of in het binnenland, zoals bij Contes het geval zal zijn.
Wat biedt u het publiek?
Een andere show, 1u30, met acht muzikanten, twee koorzangers, video. Een mix van de Bel Canto -tournee en die ik eerder deed in kerken en kathedralen, Récital . Ik ben des te blijer om terug te zijn, omdat ik een concert in Nice moest afzeggen nadat een priester was vermoord [tijdens de aanval op de Notre-Dame, noot van de redactie] en ik ook niet kon komen tijdens mijn Bel Canto-tournee , omdat het Casino Barrière, waar ik zou optreden, in aanbouw was. Daardoor weet ik dat sommige fans ongeduldig wachten tot ik terugkom! Ik heb veel mooie herinneringen aan deze regio, zoals mijn deelname aan de slotceremonie van het Internationaal Filmfestival vorig jaar in Monaco.
Waarom dit Bel Canto-thema?
Bel Canto is wat ik altijd al heb gedaan: het is de kunst om een stem in verschillende registers te benadrukken. Ik wilde een album maken over dit thema, omdat het bij me past. En me omringen met een koor, iets wat ik niet meer had meegemaakt sinds de tijd van de koren van het Rode Leger. Met liederen die belangrijk zijn geweest in mijn leven, zoals Diego libre dans sa tête , waarmee ik Mask Singer won. The Prayer is een knipoog naar Céline Dion en de Céline Symphonique-show, en My Way is omdat ik twee jaar geleden mijn vader verloor en het een manier was om hem te eren, aangezien het zijn favoriete lied was...
Wie zaten er in dit symfoniekoor?
Bij elke show was er een lokaal koor. Zangers die met me mee wilden werken aan de tournee. Sommigen traden zelfs meerdere keren op. Hun aanwezigheid gaf de show extra ziel; het was geweldig om onze stemmen samen te laten smelten en het versterkte de liedjes.
Wat betekent de stem voor jou symbolisch?
Of het nu gesproken of gezongen wordt, het is een weerspiegeling van de ziel. En van het hart. Omdat het direct verbonden is met emotie. Daarom doe ik dit werk. En om te proberen door te geven wat ik heb meegekregen. Ik zing al sinds ik klein was, omdat mijn vader zanger-muzikant was. Op mijn vijfde deed ik mee aan mijn eerste wedstrijden en op mijn zesde studeerde ik muziektheorie. Ik ben er altijd in ondergedompeld geweest; ik zong duetten met mijn vader. Maar thuis zong niemand opera.
Hoe ben je hier terechtgekomen?
Ik had een openbaring toen ik dertien was en naar Pavarotti luisterde. Ik wist nog niet of ik de potentie of de tools ervoor had. Ik werkte met een docent van de Opera van Parijs die na twee jaar bevestigde dat ik iets in me had en dat ik moest doorgaan. Er zijn mensen met een natuurlijke stem, en anderen, zoals ik, die zich door inspanning openbaren. We hebben vaak dingen in ons die we negeren, en dat is wat het leven de moeite waard maakt: onszelf ontdekken.
Heb jij dit jaar ook je 50e verjaardag gevierd?
En ik doe het heel goed! Voor mij is elk jaar een bonus. Zulke dingen zien is een extra kracht. En ik blijf dingen in mijn stem ontdekken. De stem is verrassend; het is een levend orgaan. En ook al redden we als kunstenaar geen levens zoals chirurgen of onderzoekers, we proberen mensen af te leiden en ze misschien soms door moeilijke tijden heen te helpen.
Donderdag 28 augustus, in het kader van het festival Païoun Ven, in het Théâtre de Verdure in Contes. Orkest van Richard Gardet om 20.15 uur en Vincent Niclo om 21.30 uur. 2 of 2,50 euro. Info: 04.92.14.42.73. www.helice-contes.fr
Vincent Niclo heeft deze kleine bloemlezing van zijn favoriete titels gepubliceerd, waaruit zijn gedurfde en veelzijdige geest blijkt.
1. "Ameno" met het Rode Legerkoor
"Het was vooral deze titel, afkomstig van het album Opéra rouge, die mij in 2012 bij het grote publiek onder de aandacht bracht."
2. "All By Myself" uitgevoerd voor Celine Dion
"Toen ik het lef had om All By Myself, you must be crazy, te zingen voor Céline Dion, veranderde dat mijn leven. Het was op 24 november 2012, in de show van Michel Drucker, Le Grand Show de Céline Dion. Ze reageerde zo hartelijk en zei voor iedereen dat ik op James Bond leek, alsof de koningin me tot ridder had geslagen! Ze is altijd zo aardig voor me geweest, sinds mijn debuut heeft ze mijn carrière een boost gegeven. Vooral door me toe te staan haar concerten te openen. Ik had me geen betere peettante kunnen wensen."
3. "Diego vrij in zijn hoofd" tijdens de show "Mask Singer"
"Ik heb een vrij klassieke, lyrische stem, soms ook een musical, want daar kom ik vandaan. Maar toen ik Mask Singer deed, liet Pierre Billon, de sidekick van Johnny Hallyday, me zingen door mijn stem wat meer te schrapen om me een rockkantje te geven... En ik won de show! Ik durfde het niet, maar nu doe ik het. Wat heel fijn is, is dat mijn publiek sindsdien aanzienlijk is verjongd: sinds Mask Singer komen er kinderen naar mijn concerten die me de husky noemen [het kostuum dat hij droeg tijdens deze show waarin beroemdheden vermomd achter vermommingen zingen, noot van de redactie] als ze me na afloop om handtekeningen vragen. Zo schattig!"
Var-Matin