Het Louvre zal zijn collectie verrijken met 272 christelijke iconen uit het Oosten

Het Louvre Museum maakte op woensdag 26 februari de verwerving bekend van een particuliere Libanese collectie van 272 oosters-christelijke iconen, die vanaf 2027 tentoongesteld zullen worden in de toekomstige afdeling Byzantijnse kunst en oosters christendom. Het bedrag van deze verwerving, die "in onderling overleg" is gedaan, is niet bekendgemaakt. Deze aankondiging markeert een belangrijk keerpunt op het gebied van religieuze kunst en zorgt ervoor dat het Louvre zijn expertise op het gebied van oosters-christelijke kunst kan versterken. Deze aankoop is onderdeel van ons streven om unieke collecties te promoten die verschillende tijdperken en geografische gebieden bestrijken.

De collectie is eigendom van Georges Abou Adal, een grote Libanese privéverzamelaar, die de collectie voornamelijk tussen 1952 en begin jaren 70 heeft opgebouwd. Zijn zoon, Freddy Abou Adal, heeft de collectie vervolgens in de jaren 90 verrijkt met aankopen op openbare veilingen. De collectie omvat iconen uit Griekenland, Rusland en de Balkan, gemaakt door een grote verscheidenheid aan kunstenaars. "Het omvat iconostase-iconen, privé-devotionele iconen en een prachtige set triptieken of diptieken die ook een specifieke devotie illustreren." Deze iconografische rijkdom getuigt van de diversiteit aan stijlen en invloeden door de eeuwen heen, met werken die dateren van het begin van de 15e eeuw tot de eerste jaren van de 20e eeuw.

Onder deze werken bevindt zich "een zeldzame set iconen die zijn vervaardigd in de context van de heropleving van het Griekse patriarchaat van Antiochië in de 17e eeuw, met name in Aleppo, en door Arabisch sprekende christenen in Syrië, Libanon en Jeruzalem", aldus het Louvre in een persbericht. Deze stukken onthullen een diepe historische en culturele dimensie, vooral voor de regio Midden-Oosten. De collectie is meerdere malen tentoongesteld, eerst in het Carnavalet Museum in Parijs in 1993 en vervolgens in het Kunst- en Geschiedenismuseum in Genève in 1997, waar de collectie door het publiek en onderzoekers positief werd ontvangen.

De toekomstige afdeling Byzantijnse kunst en oosters christendom in het Louvre zal een oppervlakte van 2.200 m2 beslaan en ongeveer 20.000 werken presenteren, waarvan er vanaf 2027 enkele honderden zullen worden tentoongesteld. Deze afdeling heeft tot doel de evolutie van de christelijke kunst te tonen, van de oorsprong in de 3e eeuw tot de 20e eeuw, en beslaat een geografisch gebied dat zich uitstrekt van Ethiopië tot Rusland, van de Balkan tot het Nabije Oosten en het oude Mesopotamië. Met dit nieuwe initiatief kan het Louvre zijn positie als toonaangevend museum op het gebied van collecties van oosters-christelijke kunst versterken door zeldzame en kostbare werken aan een nog breder publiek te tonen.

De verwerving van deze collectie is een oprichtingsakte voor de afdeling Byzantijnse kunst en oosters christendom, die in 2027 haar eerste bezoekers zal verwelkomen . "Het Louvre is nu een van de weinige museumcollecties die een dergelijke diversiteit in de productieregio's van iconenkunst kan illustreren, van de 8e eeuw met Christus en abt Mena , ontdekt in Baouît, in Midden-Egypte, tot het begin van de 20e eeuw met het keizerlijke drieluik met de Heilige Nicolaas, de Heilige Alexandra en de Heilige Alexis." Deze diversiteit getuigt van de grote verscheidenheid aan artistieke invloeden die door de eeuwen heen het christelijke Oosten hebben bereikt en die een unieke culturele en spirituele rijkdom met zich meebrachten.

Om het onderzoek voort te zetten en academische uitwisselingen te stimuleren, organiseert het Louvre, in samenwerking met het Collège de France en de École du Louvre, op 7 en 8 april 2025 een internationale conferentie met de titel En chair et en or: regarding sur l' Icône, XVe-XXe siècle. Deze conferentie brengt academici en beheerders van iconencollecties uit vele landen samen om nieuwe benaderingen van het icoon te verkennen, waarbij transnationale, historiografische en materiële thema's aan bod komen. Dit is een unieke kans om de perspectieven van het onderzoek naar deze eeuwenoude kunst te vernieuwen, door niet alleen de geschiedenis ervan te analyseren, maar ook de ontvangst en invloed ervan door de eeuwen heen.