Hoed: het lint zegt alles

We zijn allemaal gewend aan het grosgrain lint dat hoeden siert. In de oudheid versierden de Grieken hun haar al graag met gevlochten planten of linten om een ​​overwinning of sociale status te markeren. Ook Lodewijk XIV droeg lauwerkransen, in een tijd dat decoratieve linten "gallants" begonnen te heten.

In de 19e eeuw legden hoedenmakers de positie van de vlecht aan de basis van de schedelkap vast: deze diende om de stiksels bij de ingang van het hoofd te camoufleren. Een zeer slimme dubbele functie! Volgens afspraak werd de rand gesloten met een platte knoop. De oriëntatie ervan was vastgelegd: in het tijdperk van de musketiers was het gebruikelijk om de veren links te plaatsen om de zwaardbewegingen van rechtshandigen niet te hinderen.

Lees ook: Dokwerkershoeden, vilthoeden, platte petten... Waarom bedekken mannen nooit hun oren?

Tijdens de Revolutie droegen sommige mensen de kokarde. Er bestonden ook regionale verschillen: in Bretagne zat de knoop traditioneel aan de achterkant. In de loop der tijd varieerden de vormen en volumes van het lint. Vooral tijdens het interbellum...