Lunéville. Kiosk: de muziek is nog steeds even goed in een verouderde omgeving.

Het geluid van een mondharmonica streelt de trommelvliezen terwijl we de muziektent in het Parc des Bosquets naderen. Deze maandag 14 juli, een dag later dan gebruikelijk, vond de ^tweede editie van "A Sunday Near the Bandstand" plaats.

"Omdat mijn man het druk heeft, red ik het vanmiddag voor het eerst zonder hem", kondigt Véronique Magnette aan. Om haar te helpen, staan er twaalf vrijwilligers van het vakantiebureau klaar. "Altijd hetzelfde team", zegt Rémy, een van hen.

"De mensen beginnen te komen. We hebben zo'n dertig maaltijden geserveerd tijdens de lunch." "We kunnen eten vóór de muzikale omlijsting," herinnert Véronique Magnette zich. Een fijnproever loopt voorbij met een wafel rijkelijk besmeerd met slagroom.

Gregory Denner, hoofd van de afdeling Festivals en Evenementen, voegt eraan toe: "Het evenement viert dit jaar zijn dertigjarig jubileum. Elke zondag hebben we gemiddeld zo'n 600 bezoekers."

In het publiek rond de muziektent met het verbeterde geluidssysteem luistert Michel, zanger van een lokale band, naar de eerste groep, The Maudits Blues. "Muzikaal spelen ze erg goed. Jammer dat hun repertoire niet meer bekende nummers bevat", merkt hij op. Op het podium spelen de muzikanten een nummer van Bob Dylan en "het laatste nummer dat The Doors opnam vóór Jim Morrisons dood". "Dat spreekt voor zich", glimlacht Michel.

Aan de andere kant van het spectrum grapt een vaste klant: "De vloer is er niet beter op geworden om op te dansen. Het prieel kan wel wat onderhoud gebruiken." Ze wijst naar stukken verrotte houten lambrisering aan het plafond van het gebouw. Haar buurvrouw vervolgt over de muziek die speelt: "Het is een beetje traag. We zouden een Madison kunnen dansen. Op onze leeftijd moet het wel swingen!"

Een licht briesje tempert de aangename sfeer. Een bluesliefhebber is verrast en verrukt over de band: "Dit is de eerste keer dat we JJ Cale in Lunéville horen." De band is al bezig met zijn eerste optreden.

De tweede, het Music'All-orkest, neemt zijn plaats in. De zanger zet twee walsen achter elkaar in die de ronde dansvloer vullen met dansers op de tekst van twee bekende liedjes: "La foule" en vervolgens "Mon amant de Saint-Jean".