Onze recensie van The Collectors: The Dealer, the Woman and the Painters
RECENSIE - Het toneelstuk van François Barluet vertelt het verhaal van Durand-Ruels passie voor de impressionisten. Een liefdesverklaring aan de beeldende kunst, dringend te zien in het Théâtre du Petit Montparnasse in Parijs.
Jeanne ( Christelle Reboul ) kan het niet meer aan, Paul, haar man (Christophe de Mareuil), rommelt hun appartement vol met honderden schilderijen van zijn schildervrienden, Renoir , Monet, Corot, Boudin ... "Je ruilt niet veel, maar je verzamelt wel veel! " verweet ze hem. Deze enthousiasteling gelooft heilig in het potentieel van zijn kunstenaars en steunt hen zowel moreel als financieel.
Maar deze vader van vijf kinderen heeft moeite om zijn werk te verkopen. Zodanig zelfs dat de deurwaarders bij hem aan de deur kloppen. Paul mag zich gelukkig prijzen met een vrouw als Jeanne. Ze is realistisch over hun onzekere dagelijkse leven, geestig, zelfs pittig, en... jaloers op de modellen die Auguste Renoir (Victor Bourigault, te zien in Chevaliers, van Olivier Solivérès ) op zijn doeken afbeeldt. Ze prijst echter de charisma van de jonge schilder om zijn manier om haar man te plagen.
De titel van het toneelstuk van François Barluet, Les Collectionnistes, is niet bepaald vrolijk, maar verbergt wel een boeiend stuk. Het verhaal is goed geschreven en informatief over de impressionistische beweging en neemt de lezer mee in de voetsporen van de beroemde kunsthandelaar Paul Durand-Ruel (1831-1922), een visionair die het talent van destijds belasterde schilders herkende. "Deze mensen zijn gek, maar er is iemand die nog gekker is dan zij, en dat is Paul Durand-Ruel, die ze koopt!" ", klaagt een verontwaardigde journalist. Een vriend van het stel (Frédéric Imberty, te zien in Les Crapauds fous ) begint zich af te keren van de verzamelaar. Terwijl Nadar schilders uitnodigt om te exposeren in zijn fotostudio. Hun beschermer zorgt voor een oven.
De enscenering van Christophe Lidon is sober en gebaseerd op het spel van de vier acteurs, in het bijzonder Christelle Reboul. Ze is bekend van de TF1-serie Nos chers voisins , maar staat maar zelden op het podium. Gekleed in historische jurken van Jean-Daniel Vuillermoz ziet ze er knap uit en brengt ze veel charme in deze “impressionistische komedie”. Om Paul te helpen, wist ze een schilderij te verkopen voor drie keer de prijs. Christophe de Mareuil laat zich niet overtreffen. Als we hem van de ene naar de andere kant van het podium zien lopen, begrijpen we de favoriete dingen van zijn personage en delen we zijn zorgen. “Zonder hem waren we allemaal verhongerd!” ", zal Monet beseffen.
Als we Christophe de Mareuil van het ene eind naar het andere eind van het podium zien lopen, begrijpen we de favoriete dingen van zijn personage en delen we zijn zorgen.Visueel gezien is de show, versterkt door de lichten (Moses Hill), erg mooi. Wij hadden graag meer schilderijen in de woonkamer gehad. Door de details van het schilderij van Monet (we kunnen De waterlelies onderscheiden) of van Renoir (een naakte vrouw, tot groot ongenoegen van Jeanne) weer te geven, vergroten de video's (Léonard) het burgerlijke interieur van het huis Durand-Ruels uit. Vanuit het raam van de woonkamer heeft u uitzicht op de lucht van Caillebotte of op Parijs (scenografie van Christophe Lidon). En laten we de levendige muziek (Cyril Giroux) niet vergeten. Zoals het liedje zegt: het is prachtig!
“ De Collectionisten”, tot 4 mei in het Théâtre Montparnasse (Parijs 14e ). Herziening : 01 43 22 77 74 of theatremontparnasse.com
lefigaro
