Regisseur Volker Schlöndorfs visie op de Duitse verkiezingen en L'Indéprimeuse's humoristische benadering van feminisme
De Duitse regisseur Volker Schlöndorf, die in 1979 de Gouden Palm ontving voor zijn film The Tin Drum , is te gast bij Tout Public om zijn visie te geven op de uitslag van de parlementsverkiezingen in Duitsland . Ondanks de ongekende doorbraak van de extreemrechtse partij Alternative für Deutschland ( AfD) zegt de directeur "zeer opgelucht" te zijn over deze resultaten. In feite hebben de christendemocraten en de sociaaldemocraten samen voldoende stemmen om een regering te vormen , wat mogelijk wordt gemaakt door het in Duitsland bestaande coalitiesysteem. De filmmaker rekent er nu op dat de alliantie tussen conservatieven en democraten de opkomst van de AfD bij de volgende verkiezingen zal voorkomen.
Niettemin constateert Volker Schlöndorf "een totaal verdeeld land" , waar extreemrechts vooral kiezers uit het voormalige Oost-Duitsland aantrekt. "We vragen ons af wat er mis is gegaan bij de hereniging, waardoor we dertig jaar later tot dit betreurenswaardige resultaat zijn gekomen", vraagt hij zich af. Een deling van Duitsland die de regisseur observeert in zijn eigen stad, Potsdam, aan de rand van Berlijn, waar een "meerderheid van dit nationalistische rechts" woont. Een stemming die ook gevolgen heeft " voor gemeenten en regio's" , met talrijke gevolgen voor het milieubeleid of zelfs voor de opvang van vluchtelingen. "[Er is] een heel anti-immigrantenbeleid dat [resulteert in] immigranten die niet langer veilig zijn, iedereen kan ze aanvallen ," legt de directeur uit. "We hebben het altijd over de mesaanval die wordt uitgevoerd door een islamist, maar de realiteit is dat de meerderheid van de bevolking immigranten mishandelt en hun opname in de maatschappij verhindert."
"Het voelt alsof we niet in de Tweede Wereldoorlog leven, maar in het decennium voordat Hitler aan de macht kwam."
Volker Schlöndorffrankrijkinfo
Voor Volker Schlöndorf doet de opkomst van extreemrechts denken aan de opkomst van de Nationaalsocialistische Partij in Duitsland in de jaren dertig. "Destijds", legt hij uit, "was het de kleine burgerij, als je wilt, die zich verwaarloosd voelde omdat het centrum zorgde voor de rijken, de grote burgerij, en links zorgde voor het proletariaat. In het midden zat de kleine burgerij, die het talrijkst was, en zij waren het die in de loop van vier of vijf jaar Hitlers overwinning bewerkstelligden." Een fenomeen dat "tot nu toe niet meer is voorgekomen" , vertelt Volker Schlöndorf opgelucht, maar dat desalniettemin aantoont dat "er gevaar op de loer ligt" .
Het tweede boek van L'Indéprimeuse, Faudrait peut-être recadrer (Kleine feministische gedachten in een nogal genderspecifieke wereld), is ontstaan uit een verlangen om sociale netwerken, papier en drukwerk te combineren, legt Davina Sammarcelli uit op Tout Public. Omdat ze opgroeide in een familie van drukkers, besloten ze samen met haar zus in te spelen op de tegenstelling tussen de moderniteit van sociale netwerken en 'het oudste beroep in boeken': dat van drukker. Wat de naam "Indéprimeuse" betreft, deze is ontstaan uit de wens om "een woord te creëren dat een vrouw aan het werk toont" , terwijl het tegelijkertijd het idee "van drukken om niet depressief te worden" overbrengt, legt ze uit.
En inderdaad, als de actualiteit het favoriete onderwerp van L'Indéprimeuse is, dan is het wel dat het haar inspireert, maar haar ook overweldigt en verbijstert. "Het nieuws geeft ons de tijdgeest, en zo komen we ook op ideeën", vertelt Davina Sammarcelli. "[Maar] wat betreft de Pélicot-affaire duurde het een week voordat ik mijn telefoon aanraakte, omdat ik zo verbijsterd was door wat ik ontdekte dat ik niet eens iets relevants kon bedenken. (…) En toen vond ik beetje bij beetje een manier om eer te bewijzen aan deze vrouw en aan wat we meemaakten, bijvoorbeeld door de voltooide druk te gebruiken en te schrijven : 'Gedrukt in het derde kwartaal van 2024, het jaar van het Pélicot-proces'. Dus om de voltooide druk van mijn boek te verwijzen naar wat we in 2024 meemaakten."
“Feminisme is veel te belangrijk om er niet om te lachen.”
Davina Sammarcellifrankrijkinfo
Met een lach confronteert L'Indéprimeuse de actualiteit en creëert ze bewustzijn over onderwerpen die haar nauw aan het hart liggen, met name feminisme. "Feminisme moet absoluut in alle discussies, in alle maatschappelijke sectoren, aan bod komen", beweert Davina Sammarcelli, waar dan ook om gelachen wordt. Daarom hebben veel van de feministische tekeningen en slogans van L'Indéprimeuse een speelse en educatieve roeping, waarbij geprobeerd wordt om 'te leren door mensen te laten lachen' . Het doel van L'Indéprimeuse kan uiteindelijk worden samengevat als: eerst "een hamerslag" ontvangen, en dan proberen "iets te vinden waardoor het weer luchtig en grappig wordt" .
Misschien is het nodig om (Kleine feministische gedachten in een nogal gendergerelateerde wereld) (edities La Martinières), uitgegeven door Davina en Felicia Sammarcelli, nu beschikbaar op de website van L'Indéprimeuse .
Francetvinfo
