De Bugatti Segantini Award gaat naar de Napolitaanse Rosaria Matarese

De 66e Bice Bugatti Segantini Award wordt toegekend aan Rosaria Matarese. De Lifetime Achievement Award 2025 gaat naar de Napolitaanse kunstenaar. De tentoonstelling "Rosaria Matarese. Het lichaam, het object en de figuur", samengesteld door prof. Massimo Bignardi zal van 7 juni tot en met 13 juli in Villa Vertua een kort bloemlezingsprogramma presenteren, dat wordt afgesloten met een sectie getiteld “Imaginary Correspondences: Milan-Naples Relationship in the Sixties” (Denkbeeldige correspondenties: de relatie tussen Milaan en Napels in de jaren zestig). De Bice Bugatti Segantini Award, een van de langstlopende kunsttentoonstellingen in Lombardije en Italië, wordt zoals altijd georganiseerd door de Libera Accademia di Pittura “Vittorio Viviani” met het patronaat en de bijdrage van de gemeente Nova Milanese en met de steun van de Rossi Foundation. De tentoonstelling wordt ook gesponsord door de Academie voor Schone Kunsten Brera, de regio Lombardije en de provincie Monza en Brianza. Het wetenschappelijk comité van de Bugatti Segantini Prijs, bestaande uit Giuseppe Bonini (voormalig vice-directeur van de Academie voor Schone Kunsten van Brera), Gaetano Fanelli (decaan van de afdeling Design en Toegepaste Kunsten van de Academie voor Schone Kunsten van Brera), Alessandro Savelli (artistiek directeur van het LAP), heeft, na samen met prof. dr. Massimo Bignardi (conservator van de prijs) heeft besloten Rosaria Matarese de carrière-erkenning voor het jaar 2025 toe te kennen. De opening van de 66e Bugatti Segantini, met de prijsuitreiking van de kunstenaar en de opening van alle tentoonstellingen die de “eerste fase” van deze editie vormgeven, is gepland op zaterdag 7 juni om 17.00 uur. Het programma omvat ook een conferentie door prof. Bignardi, die de lange activiteit van Rosaria Matarese zal toelichten. De les zal ook online beschikbaar worden gesteld op het LAP Youtube-kanaal, als hulpmiddel voor een bewustere kijk op de tentoonstelling.

In de zalen van Villa Vertua wordt een selectie van het werk van de kunstenaar gepresenteerd, dat hij maakte tussen begin jaren zestig en 2020. Een pad dat begint bij de informele materiële schilderijen en eindigt bij de objectcollages, bij de 'praktische' werken uit het midden van de jaren zestig en eindigt bij de ironische figuraties en neo-objectcomposities uit dit decennium.

Het schilderij “Exhnaton”, gemaakt in 2003 (110×60 cm), wordt aangekocht door de Civic Art Collection en vormt daarmee een aanvulling op de prijscollectie. Matarese, geboren in 1941, is een van de decanen van de schilderkunst in Italië. Haar artistieke reis begon in 1959 en in de daaropvolgende decennia interpreteerde ze schilderijen waarin ze aandacht besteedde aan het teken en waarin duidelijk sprake was van een 'organische' sensualiteit. Dit leidde vervolgens tot een compositiedictaat waarin haar sterke verhalende vaardigheden tot uiting kwamen. Matarese wordt beschouwd als een van de protagonisten van de Italiaanse kunstscene die in de jaren zestig op voet van gelijkheid met New Yorkse kunstenaars in dialoog ging. Hij maakte assemblages en besteedde veel aandacht aan accumulatie, kenmerkend voor de poëzie van kunstenaars die zich in 1960 in de theoretische lijn van het Nouveau Réalisme bevonden. In 2011 exposeerde hij in het Italiaanse paviljoen op de Biënnale van Venetië en in 2015 in Patartemide, Nationaal Archeologisch Museum van Napels. Tot zijn recente solotentoonstellingen behoren onder meer die in 2016 in het PAN Palazzo delle Arti in Napels en in 2017 in het ARCOS Museum in Benevento. De Bugatti Segantini 2025 zal worden verdeeld over twee tentoonstellingslocaties, Villa Vertua en Villa Brivio, in het park in het centrum van Nova Milanese. Het programma omvat ook andere tentoonstellingen en nevenactiviteiten. Een evenement dat het hart raakt, is het "Diner met Kunst", dat zal plaatsvinden op zaterdag 14 juni (bij slecht weer wordt het evenement verplaatst naar 21 juni). Gezellige avond op de binnenplaats van Villa Brivio, gezamenlijk diner gekenmerkt door enkele “ingrediënten” sinds 2016: gasten gekleed in het wit, eten meegebracht van thuis, geen afval om achter te laten. ’s Avonds is het mogelijk om de tentoonstellingen te bezoeken. Een combinatie van gezelligheid en kunst, met een solidariteitsinzamelingsactie. In de vorige editie namen ruim 400 mensen deel. Na de zomerstop wordt de Bugatti Segantini Award in september/oktober hervat met de tweede fase van het onderzoek, gewijd aan bijzondere en internationale projecten, gecureerd door de Rossi Foundation. Rosaria Matarese werd in 1941 in Napels geboren. Ze studeerde aan de Hogeschool voor Kunst in Napels en aan de Academie voor Schone Kunsten in Napels. Hij gaf les aan het kunstinstituut “F. Palizzi” in Napels. Hij begon zijn tentoonstellingsactiviteiten in de jaren zestig, met zijn deelname aan de eerste schilderijententoonstelling Tavolozza d'Oro in 1959 en aan de Nationale Kunsttentoonstelling voor Jongeren van Zuid-Italië in 1960, Circolo Artistico Politecnico, Napels. Haar eerste solotentoonstellingen vonden plaats in de Galleria 1+1 in Padua in 1967 en de Galleria Carabaga in Genua in 1968. “Ze is Napolitaanse en daardoor zeer beladen met die levensfilosofie die de werkelijkheid altijd heeft gereduceerd tot een geënsceneerde werkelijkheid” (Germano Beringheli, La camera per amare di Rosaria Matarese, in “Lavoro”, Genua, 14/4/1968). Hij maakte deel uit van de groep “Linea Sud” met Persico, Luca, Bugli, Paladino, Morelli en de critici Stelio Maria Martini en Luciano Caruso. Recente solotentoonstellingen zijn onder meer: ​​2003 Rosaria Matarese, Casina Pompeiana, Napels; 2005 Matarese: de poëzie van het bestaan. Van gestrand drijfhout tot draagbare sculpturen, Galleria Riflessi, Villa Avellino, Pozzuoli (Napels); 2006 Abu Ghraib, Salle Dumas, Institut Français de Naples Grenoble, Napels. Sberleffi, Salle Caroline Sagot-Duyauroux, Frans Instituut van Napels Grenoble, Napels; 2012 Fabio Donato – Rosaria Matarese, dubbele solotentoonstelling, Gemeenschapsfonds van het Historisch Centrum van Napels, Napels; 2015 Patartemide, Nationaal Archeologisch Museum van Napels, Napels; 2016 Antologica, PAN Paleis voor de Kunsten, Napels; 2017 Antologica, ARCOS Museum, Benevento; 2022 Komma's van de kunstenaar - Rosaria Matarese, Open Movement, Napels. Tot zijn recente deelnames aan collectieve tentoonstellingen, recensies en prijzen behoren: de Patafysische tentoonstelling van 2011 voor Esercizi di stile van Raymond Queneau, Istituto Patafisico Partenopeo, Benevento. (S)substantiële objecten, EticOAtelier, Brescia. Wisselschijf, Villa Giulia, Pallanza (Verbania). 2011 State of the Art, 54e internationale kunsttentoonstelling La Biennale di Venezia. “De stand van zaken” Ex Centola tabaksfabriek, Pontecagnano Faiano (Salerno); 2012 Twaalf tegelijk, Stedelijk Museum van het Stadhuis, Veroli (Frosinone). MattinArte – Honderdvijftig kunstenaarsmeren voor “Il Mattino”, PAN – Palazzo delle Arti Napoli, Napels; 2015 Shake up in Accademia 1980-1990, Academie voor Schone Kunsten van Napels, Napels; 2017 Een subjectieve duizeligheid. Aspecten van kunst in Napels tussen schilderij en object 1960-1967, Museo-FRaC Baronissi (Salerno); 2017 Tentoonstelling van de restauratie van het werk Het Huis van het Spel (1965-1966), GAM, Turijn. Zijn werken zijn te vinden in musea en openbare collecties, waaronder: Museo del Novecento, Castel Sant'Elmo, Napels; ARCA Museum, monumentaal complex van Santa Maria La Nova, Napels; Nationaal Kankerinstituut – IRCCS Foundation, Milaan; Galerie voor Moderne Kunst, Turijn; Museum-FRaC Baronissi (Salerno).

Degenen die over haar hebben geschreven zijn onder meer: ​​Vitaliano Corbi, Ciro Ruju, Gino Grassi, Massimo Bignardi, Mario Franco, Ada Patrizia Fiorillo, Germano Beringhelli, Enrico Crispolti, Mario Persico, Luciano Caruso, Dario Giuliano, Stefano De Stefano, Giorgio Di Genova, Nicola Spinosa, Ela Caroli, Nino D'Antonio, Riccardo Notte, Stelio Maria Martini, Maurizio Fagiolo, Germano Celant, Simona Weller, Paolo Ricci, Lea Vergine.