Mexicaanse horrorcinema laat de spoken achter

De pandemie, sociale media en zelfs kunstmatige intelligentie (AI) hebben ervoor gezorgd dat geesten en allerlei bovennatuurlijke personages in recente nationale films zijn verdrongen.

Een aantal jonge filmmakers, veelal onafhankelijk, buigen zich over verhalen die gebaseerd zijn op legendes en persoonlijke ervaringen die de maatschappij teisteren. Ze willen hiermee de fantasy-, horror- en sciencefictiongenres nieuw leven inblazen.

Alleen al in de nationale top tien van 2024 stonden twee genrefilms op de vierde en zesde plaats: "Jugaremos en el bosque" en "Turno nocturno" (Nachtploeg) (beide met meer dan 600.000 bioscoopbezoekers). Laatstgenoemde bleef wekenlang op de eerste plaats op HBO Max.

Het effect is dat Mexicaanse creatievelingen ook andere landen hebben bereikt. Michelle Garza Cervera, regisseur van "Huesera", stak haar hand op nadat ze door de Amerikaanse filmindustrie was uitgenodigd om een remake van "The Hand That Rocks the Cradle" te maken.

"Een generatie vindt haar eigen stem", zegt Edna Campos, directeur van Macabro, een gender-themawedstrijd die gisteren van start ging in Mexico-Stad en die, na afloop op 31 augustus, door de staat Mexico, Puebla, Guanajuato en Oaxaca zal reizen.

Op het festival zijn een handvol nationale filmmakers met titels te gast. Sommigen hebben al een contract met een distributeur voor release, anderen zijn met een andere film in postproductie.

"Het gebeurt vaak dat we terreur niet als iets ver weg beschouwen", zegt Carlos Trujano, die "#Rats" presenteert, een film die wordt ondersteund door Cinema Universidad en die het geweld en de gevolgen onderzoekt die sociale media kunnen genereren.

Haar film speelt zich af in Puebla, een stad met een hoog lynchpercentage en waar het aantal verdwijningen dit jaar met 60% is gestegen vergeleken met de eerste zes maanden van 2024 (meer dan 370 verdwijningen), aldus het Nationaal Register van Vermiste Personen.

“Plotseling kunnen we praten over een geest die in een huis verschijnt, maar ook over angst die tastbaarder is, die vertrouwder is, zoals wraak, moord”, legt de regisseur uit.

Andere voorstellen zijn “Muertamorfosis” van Lex Ortega , een animatiefilm die hij zelf maakte met behulp van kunstmatige intelligentie, waarin de mensheid wordt vernietigd, en “El diablo en el camino” van Carlos Armella , die zich afspeelt in de eerste helft van de 20e eeuw.

"Het is het drama van een man en zijn vrouw die proberen hun zoon te begraven", zegt Carlos Armella, regisseur van "The Devil on the Road".

De Universele

Kwaliteit, geen kwantiteit

Het aantal genrefilms dat jaarlijks in Mexico wordt geproduceerd, varieert.

Uit het Mexicaanse filmstatistiekjaarboek blijkt dat er in 2024 minstens drie titels zijn voltooid: "Game Over", "The Blood That Unites Us" en "Nobody Will Hear You Scream".

En op het Feratum festival werden “Poseída” en het reeds uitgebrachte “A Fisherman's Tale” vertoond.

Het onafhankelijke format is de trend voor deze producties. Zo ook Mauricio Chernovetzky , die "geïnspireerd" raakte door de gevolgen van Covid-19.

"In een wereld vol algoritmes draait het erom na te denken over hoe je iets anders kunt doen. Tijdens de pandemie gingen maar weinig mensen naar Chihuahua om zes maanden in isolatie te leven zoals ik", zegt de regisseur van "The Dark", een film over een man die naar een mysterieuze berg vlucht en een oorlogsveteraan ontmoet.

Alejandro G. Alegre wist een half miljoen pesos op te halen, zowel in geld als in natura, om “Eran brujas” te verfilmen, over een radiopresentatrice die zich in een vreemd hotel bevindt met een paar kinderen erin.

De crew? Amper negen mensen, inclusief de cast, met maar twee weken om te filmen.

"We brengen verhalen die losstaan van clichés, en dat helpt ons om een stem te vinden. Hier is de ogenschijnlijk onschuldige ontmoeting tussen de personages niet zo vanzelfsprekend", merkt de regisseur op, wiens distributeur in gesprek is om de film uit te brengen in het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Rusland.

CT