Mobster Land: Shonda Rhimes verkleed als Scorsese, met een 'harde Britse' stijl en een lomp gevoel voor humor

In zijn niet zo kleine niche is Guy Ritchie een merk. Een merk dat een aantal kaskrakers en nog een flink aantal flops in de bioscoop heeft voortgebracht. Dat Ritchie's grootste hit, Aladdin , in 2019 meer van Disney dan van hemzelf is, is net zo waar als het feit dat zijn vele misstappen hem goed hebben gedaan en zijn persoonlijkheid als maker hebben gevormd. Guy Richie's films zijn noch subtiel noch verfijnd, maar ze hebben een zeer herkenbare stijl en thema's. Dát is een merk .

Het merk Guy Ritchie is inderdaad een realiteit. En de televisie heeft het omarmd. Netflix brengt dit jaar het tweede seizoen van The Gentlemen uit en nu lanceert Paramount+ Mobland . Vertaald als Land of the Mafia en in Spanje gedistribueerd door SkyShowtime , heeft deze nieuwe serie, ondanks dat hij door anderen is gemaakt, het handelsmerk van Ritchie: overdreven personages, intense acteerprestaties, Shonda Rhimes vermomd als Scorsese, een rauwe Britse stijl en een nerdy gevoel voor humor. Werkt het? Dat hangt ervan af .

Als de term "een Guy Ritchie-serie" je iets zegt, dan is Gangland perfect. Zo niet, dan kan de serie je soms interesseren, je soms van streek maken en je af en toe doen huiveren. Dat hoort ook bij het merk Guy Ritchie.

Hij speelde al in zijn twee Sherlock Holmes-films (blockbusters), in RocknRolla (flop) en in zijn aanpak van Koning Arthur met Charlie Hunnam (debacle). Hij speelde niet in Swept Away , maar we gaan Ritchie niet kwalijk nemen dat hij aan alle wensen van de ster van die film, die destijds ook zijn vrouw was, heeft voldaan: een zekere Madonna .

Laten we het hebben over wat cool is aan Gangland : Tom Hardy doet waar hij het beste in is (namelijk cool zijn), Helen Mirren als slechterik en grootmoeder, Pierce Brosnan is heel eng en Londen is heel sexy, zelfs als het om de kleine man gaat.

Gangland , gecreëerd door Ronan Bennet , scenarioschrijver van de nieuwste film The Day of the Jackal , beschrijft de delicate relaties tussen verschillende Britse maffiabazen. Ze zijn allemaal, zoals de handleiding voor dit soort series voorschrijft, koud en verfijnd, wreed en verfijnd, meedogenloos en stijlvol.

Vandaar de oproep voor de uiterst elegante Brosnan en Geoff Bell , die twee ruziënde criminele patriarchen spelen nadat de kleinzoon van de eerste en de zoon van de tweede een, laten we zeggen, ingewikkelde nacht beleven. Dit verstoort de wankele machtsbalans in een crimineel ecosysteem waar de minste of geringste schade je neergeschoten kan worden. Te midden van dit alles knapt Harry Da Souza (Tom Hardy) het vuile werk op voor een van de gangsters. Hij heeft ook zo zijn eigen problemen.

Mobster Land staat niet bekend om zijn originaliteit, maar het doet zich ook niet volledig voor in Guy Ritchie 's eigenaardige universum. Als uitvoerend producent van de serie heeft hij er veel over te zeggen. Het is geen bijzonder verfijnde fictie, maar ook niet het soort slordigheid waar de regisseur zo dol op is.

Vergeleken met de onvermijdelijke, opgeblazen The Gentlemen , winnen The Gangsters . Het zit ergens tussen een macho Palomas Negras en een uitschot Billions in. Het is makkelijk te volgen en te begrijpen, visueel sterk, en Tom Hardy speelt erin mee. Daar ben ik blij mee. Voor mij betekent "een Guy Ritchie-serie" nu: "kijk er maar eens naar; hopelijk wordt het geen ordinaire vertoning met criminelen die meer bezig zijn met hun jassen en hoeden dan met hun werk." Zelfs de meest ordinaire merken maken soms fatsoenlijke producten.