Percival Everett's "James" wint Pulitzerprijs

De roman James van Percival Everett, waarin het verhaal van De avonturen van Huckleberry Finn zich richt op Hucks slaaf Jim, is de winnaar van de Pulitzerprijs voor fictie, zo werd maandagavond in New York bekendgemaakt.

Voor de jury van de Pulitzerprijs is James “een perfecte reconstructie van 'Huckleberry Finn'” , die “Jim de ruimte geeft om de absurditeit van raciale suprematie te demonstreren en een nieuwe benadering biedt voor de zoektocht naar familie en vrijheid.”

James , dat al de Nationale Boekprijs en de Kirkusprijs won, werd afgelopen maart in Portugal gepubliceerd in de Contemporânea-collectie van Livros do Brasil, vertaald door de schrijver Bruno Vieira Amaral.

In James draait Percival Everett de hoofdrolspelers van Mark Twains kinderroman uit 1884 om en vertelt het verhaal vanuit het perspectief van de slaaf.

Net als in de originele roman met dezelfde hoofdpersonen, wordt in James ook verteld dat Jim vluchtte voor de slavernij in de staat Missouri en dat Huckleberry Finn, afgekort tot Huck, zijn eigen dood in scène zette om aan zijn dronken en gewelddadige vader te ontsnappen. Samen voeren ze de Mississippi af op een vlot.

In het boek van Everett is de verteller echter de man die, beroofd van zijn vrijheid, de macht van het schrijven aanneemt. Hij begint met de naam James, die hij zelf kiest en die de titel van de roman vormt.

Percival Everett, 68 jaar oud, geboren in de Verenigde Staten op 22 december 1956 , heeft meer dan dertig gepubliceerde werken op zijn naam staan ​​en heeft diverse prijzen en onderscheidingen ontvangen.

Zijn roman The Trees , eveneens gepubliceerd in Portugal, was een finalist voor de Booker Prize van 2022. Zijn eerdere roman, Erasure , werd verfilmd als American Fiction . Deze won in 2023 de Oscar voor het beste bewerkte scenario.

Op theatergebied ging de Pulitzerprijs naar Purpose van Branden Jacobs-Jenkins, ‘een toneelstuk over de complexe dynamiek en de erfenis van een Afro-Amerikaanse familie uit de hogere middenklasse, waarvan de patriarch een sleutelfiguur was in de burgerrechtenbeweging.’ Voor de jury is het ‘een vakkundige mix van drama en komedie die onderzoekt hoe verschillende generaties hun nalatenschap definiëren’.

De Pulitzerprijs voor Geschiedenis werd 'ex aequo' toegekend aan twee boeken: Combee: Harriet Tubman, the Combahee River Raid, and Black Freedom During the Civil War van Edda L. Fields-Black en Native Nations: A Millennium in North America van Kathleen DuVal.

Het eerste deel is volgens de jury ‘een rijk en onthullend verslag van een slavenopstand waarbij 756 mensen op één dag werden bevrijd, waarbij militaire strategie en familiegeschiedenis met elkaar verweven zijn’.

Het tweede biedt ‘een panoramisch portret van de inheemse Amerikaanse volkeren en gemeenschappen door de eeuwen heen, in een levendig en toegankelijk verslag van hun veerkracht, vindingrijkheid en prestaties in het licht van conflicten en onteigening.’

De Pulitzerprijs voor biografie ging naar Every Living Thing: The Great and Deadly Race to Know All Life van Jason Roberts, “een prachtige dubbele biografie” van bioloog Carl Linnaeus en natuuronderzoeker en wiskundige Georges-Louis de Buffon, die in de 18e eeuw “hun leven wijdden aan het identificeren en beschrijven van de geheimen van de natuur die nog steeds van invloed zijn op hoe we de wereld begrijpen .”

Van de auteur Jason Roberts is Casa das Letras (De blinde reiziger ) uitgegeven in Portugal, een biografie van James Holman (1786-1857), een "eenzame en blinde avonturier" die vocht tegen de slavenhandel in Afrika, gevangenschap in Siberië overleefde, op olifanten jaagde in Ceylon en hielp bij het tekenen van kaarten van het Australische binnenland.

In de categorie Memoires ging de Pulitzer naar Feeding Ghosts: A Graphic Memoir van Tessa Hulls, “een ontroerend werk van literaire kunst en ontdekking, waarvan de illustraties drie generaties Chinese vrouwen tot leven brengen – de auteur, haar moeder en haar grootmoeder – en de ervaring van trauma, doorgegeven via familieverhalen.”

De Pulitzer voor non-fictie ging naar Benjamin Nathans' To the Success of Our Hopeless Cause: The Many Lives of the Soviet Dissident Movement , "een buitengewoon onderzocht, onthullend verhaal van Sovjet-dissidentie, hoe het herhaaldelijk werd onderdrukt en voortdurend herboren, bevolkt door een grote groep moedige mensen die zich inzetten voor de strijd voor bedreigde vrijheden en moeizaam verworven rechten."

In de categorie Poëzie ging de prijs naar Marie Howe en haar bundel Nieuwe en geselecteerde gedichten , ‘gebaseerd op tientallen jaren werk’ over alledaagse ervaringen, ‘op zoek naar gemeenschappelijke tekenen van eenzaamheid, sterfelijkheid’ en wat in dit proces als heilig wordt onthuld.

De Pulitzerprijs voor muziek ging naar componiste Susie Ibarra voor Sky Islands , een werk dat in juli vorig jaar in New York in première ging. Het is een waarschuwing over de vernietiging van ecosystemen en biodiversiteit, geïnspireerd op de leefgebieden van het regenwoud van Luzon op de Filipijnen.

De Pulitzerprijzen worden uitgereikt door Columbia University in New York. Deze universiteit beheert het fonds dat in de jaren tien van de 20e eeuw werd nagelaten door Joseph Pulitzer, een Amerikaanse persondernemer.