Weekend van de 'Reünies van Hedendaagse Muziek'

Deze ochtend wordt de Sala Estúdio do Teatro Aveirense in het kader van de “Reencontros de Música Contemporânea” (RMC) bezet door een groep jonge muziekstudenten van verschillende conservatoria, academies en professionele muziekscholen, sommigen voor hun eerste kennismaking met hedendaagse muziek. Ze zullen daar blijven tot het einde van morgenmiddag , in een werk onder leiding van dirigent en componist Carlos Lopes, met muzikale computerassistentie van Nádia Carvalho, waarbij ze een nieuw werk van João Moreira (2004) verkennen, in opdracht van Arte no Tempo voor dit podium Nieuwe muziek voor nieuwe muzikanten - een werk dat wordt afgesloten met een openbare uitvoering, om 19.00 uur op zondag , met ook de interpretatie van een werk dat in opdracht van het 2e podium in 2019 werd geschreven door Tiago Cutileiro (1967), zoals vermeld in een persbericht dat onze krant heeft ontvangen, en waarin wordt toegevoegd dat RMC daarvoor een solocellorecital voorstelt voor deze zaterdag , om 19.00 uur , in de Igreja das Carmelitas, en een trio voor de avond, in de grote zaal van het Teatro Aveirense (21.30 uur ).

Cellist Gonçalo Lélis uit Aveiro treedt op in de Karmelietenkerk

De cellist die optreedt in de Igreja das Carmelitas is Gonçalo Lélis, een solist uit Aveiro die afgelopen zondag het Schumannconcert uitvoerde met het Orquestra Filarmonia das Beiras. Het programma dat hij bij RMC brengt is echter radicaal anders en zeer divers: een combinatie van de meest revolutionaire muziek van de 20e eeuw en het beste uit de barok. “Pression” [1969] van Helmut Lachenmann (1935) is een van de mijlpalen van wat de componist “musique concrète instrumentale” noemde – wat we grofweg kunnen vertalen als concrete muziek die ontstaat door een minder conventioneel gebruik van de conventionele instrumenten van een orkest. Door geluiden van een bepaalde toonhoogte te vermijden, brengt de componist de luisteraar (en de uitvoerder) in een nieuwe manier van denken over muzikale kunst, waarin het geluid vóór alles komt. Het betreft hier een ‘perscriptieve’ partituur, die zich richt op de te ontwikkelen handeling: de uitvoerder leest het ‘recept’ van bewegingen/gebaren/acties die hij/zij moet uitvoeren, waarbij de nadruk ligt op een lichamelijk en ruimtelijk bewustzijn, waarvan het geluid slechts een gevolg lijkt te zijn.

De cellist moet, zo luidt het, letterlijk op verschillende delen van zijn instrument drukken, schudden, knijpen, glijden, slaan en aanraken. Soms met een strijkstok, soms direct met zijn handen. Door middel van verschillende gebaren ontstaan ​​zo een scala aan onverwachte geluiden.

Direct na dit “radicale” werk voert Gonçalo Lélis “Anamorphoses IV” uit, een werk van Isabel Soveral waarvan “Anamorphoses V” is afgeleid, dat ars ad hoc het daaropvolgende weekend in Teatro Aveirense zal worden opgevoerd. En vóór de Suite nr. 5 voor solo cello (scordatura), van de grote barokmeester J.S. Bach (1685-1750), interpreteert Lélis een werk voor cello en elektronica van de Britse Joanna Bailie (1973), muziek die door middel van een proces van citeren een dialoog aangaat met dat werk van Bach.

Bach liet twee versies van de partituur na, waarvan één een andere stemming heeft. Dit is de suite waarbij de hoge snaar één hele toon lager is gestemd dan de gangbare “A”, waardoor de toch al sombere suite nog plechtiger en duisterder wordt.

Re:Flexus Trio treedt zaterdag op

's Avonds staat het langverwachte concert van het Re:Flexus Trio op het programma, dat eveneens als één geheel is opgevat: naar “Märchenerzählungen”, Op. 132, van Robert Schumann (1810-1856), zullen Maria Isabel Mendonça, Catarina Gonçalves en Ana Sofia Matos het werk uitvoeren dat György Kurtag (1926) met Schumanns werk in gedachten componeerde – “Hommage a R.Sch.”, op.15d [1990] – en zullen zij voor ditzelfde concert het werk in première brengen dat Nádia Carvalho (1995) in opdracht van Arte no Tempo componeerde, met financiering van het Directoraat- Generaal voor de Kunsten – “Was it the Lyrical Nightingale” [2025], voor trio en elektronica.

“ Familieconcert” op zondag

Op zondagmorgen verzorgt ars ad hoc een ‘familieconcert’ (11.00 uur ) en verwelkomt het publiek op het podium van de Grote Zaal van het Teatro Aveirense. Tot 2024 worden er werken uit het modernisme (Debussy en Stravinsky) uitgevoerd. Met een kaartje van drie euro zijn er genoeg goede redenen om nieuwe muziek te ontdekken.

Arte no Tempo is een structuur gevestigd in Aveiro, gefinancierd door de Portugese Republiek - Cultuur/Algemeen Directoraat voor de Kunsten. De “Reencontros de Música Contemporânea” is een van zijn projecten , georganiseerd in coproductie met Teatro Aveirense.

Deze ochtend wordt de Sala Estúdio do Teatro Aveirense in het kader van de “Reencontros de Música Contemporânea” (RMC) bezet door een groep jonge muziekstudenten van verschillende conservatoria, academies en professionele muziekscholen, sommigen voor hun eerste kennismaking met hedendaagse muziek. Ze zullen daar blijven tot het einde van morgenmiddag , in een werk onder leiding van dirigent en componist Carlos Lopes, met muzikale computerassistentie van Nádia Carvalho, waarbij ze een nieuw werk van João Moreira (2004) verkennen, in opdracht van Arte no Tempo voor dit podium Nieuwe muziek voor nieuwe muzikanten - een werk dat wordt afgesloten met een openbare uitvoering, om 19.00 uur op zondag , met ook de interpretatie van een werk dat in opdracht van het 2e podium in 2019 werd geschreven door Tiago Cutileiro (1967), zoals vermeld in een persbericht dat onze krant heeft ontvangen, en waarin wordt toegevoegd dat RMC daarvoor een solocellorecital voorstelt voor deze zaterdag , om 19.00 uur , in de Igreja das Carmelitas, en een trio voor de avond, in de grote zaal van het Teatro Aveirense (21.30 uur ).

Cellist Gonçalo Lélis uit Aveiro treedt op in de Karmelietenkerk

De cellist die optreedt in de Igreja das Carmelitas is Gonçalo Lélis, een solist uit Aveiro die afgelopen zondag het Schumannconcert uitvoerde met het Orquestra Filarmonia das Beiras. Het programma dat hij bij RMC brengt is echter radicaal anders en zeer divers: een combinatie van de meest revolutionaire muziek van de 20e eeuw en het beste uit de barok. “Pression” [1969] van Helmut Lachenmann (1935) is een van de mijlpalen van wat de componist “musique concrète instrumentale” noemde – wat we grofweg kunnen vertalen als concrete muziek die ontstaat door een minder conventioneel gebruik van de conventionele instrumenten van een orkest. Door geluiden van een bepaalde toonhoogte te vermijden, brengt de componist de luisteraar (en de uitvoerder) in een nieuwe manier van denken over muzikale kunst, waarin het geluid vóór alles komt. Het betreft hier een ‘perscriptieve’ partituur, die zich richt op de te ontwikkelen handeling: de uitvoerder leest het ‘recept’ van bewegingen/gebaren/acties die hij/zij moet uitvoeren, waarbij de nadruk ligt op een lichamelijk en ruimtelijk bewustzijn, waarvan het geluid slechts een gevolg lijkt te zijn.

De cellist moet, zo luidt het, letterlijk op verschillende delen van zijn instrument drukken, schudden, knijpen, glijden, slaan en aanraken. Soms met een strijkstok, soms direct met zijn handen. Door middel van verschillende gebaren ontstaan ​​zo een scala aan onverwachte geluiden.

Direct na dit “radicale” werk voert Gonçalo Lélis “Anamorphoses IV” uit, een werk van Isabel Soveral waarvan “Anamorphoses V” is afgeleid, dat ars ad hoc het daaropvolgende weekend in Teatro Aveirense zal worden opgevoerd. En vóór de Suite nr. 5 voor solo cello (scordatura), van de grote barokmeester J.S. Bach (1685-1750), interpreteert Lélis een werk voor cello en elektronica van de Britse Joanna Bailie (1973), muziek die door middel van een proces van citeren een dialoog aangaat met dat werk van Bach.

Bach liet twee versies van de partituur na, waarvan één een andere stemming heeft. Dit is de suite waarbij de hoge snaar één hele toon lager is gestemd dan de gangbare “A”, waardoor de toch al sombere suite nog plechtiger en duisterder wordt.

Re:Flexus Trio treedt zaterdag op

's Avonds staat het langverwachte concert van het Re:Flexus Trio op het programma, dat eveneens als één geheel is opgevat: naar “Märchenerzählungen”, Op. 132, van Robert Schumann (1810-1856), zullen Maria Isabel Mendonça, Catarina Gonçalves en Ana Sofia Matos het werk uitvoeren dat György Kurtag (1926) met Schumanns werk in gedachten componeerde – “Hommage a R.Sch.”, op.15d [1990] – en zullen zij voor ditzelfde concert het werk in première brengen dat Nádia Carvalho (1995) in opdracht van Arte no Tempo componeerde, met financiering van het Directoraat- Generaal voor de Kunsten – “Was it the Lyrical Nightingale” [2025], voor trio en elektronica.

“ Familieconcert” op zondag

Op zondagmorgen verzorgt ars ad hoc een ‘familieconcert’ (11.00 uur ) en verwelkomt het publiek op het podium van de Grote Zaal van het Teatro Aveirense. Tot 2024 worden er werken uit het modernisme (Debussy en Stravinsky) uitgevoerd. Met een kaartje van drie euro zijn er genoeg goede redenen om nieuwe muziek te ontdekken.

Arte no Tempo is een structuur gevestigd in Aveiro, gefinancierd door de Portugese Republiek - Cultuur/Algemeen Directoraat voor de Kunsten. De “Reencontros de Música Contemporânea” is een van zijn projecten , georganiseerd in coproductie met Teatro Aveirense.

Deze ochtend wordt de Sala Estúdio do Teatro Aveirense in het kader van de “Reencontros de Música Contemporânea” (RMC) bezet door een groep jonge muziekstudenten van verschillende conservatoria, academies en professionele muziekscholen, sommigen voor hun eerste kennismaking met hedendaagse muziek. Ze zullen daar blijven tot het einde van morgenmiddag , in een werk onder leiding van dirigent en componist Carlos Lopes, met muzikale computerassistentie van Nádia Carvalho, waarbij ze een nieuw werk van João Moreira (2004) verkennen, in opdracht van Arte no Tempo voor dit podium Nieuwe muziek voor nieuwe muzikanten - een werk dat wordt afgesloten met een openbare uitvoering, om 19.00 uur op zondag , met ook de interpretatie van een werk dat in opdracht van het 2e podium in 2019 werd geschreven door Tiago Cutileiro (1967), zoals vermeld in een persbericht dat onze krant heeft ontvangen, en waarin wordt toegevoegd dat RMC daarvoor een solocellorecital voorstelt voor deze zaterdag , om 19.00 uur , in de Igreja das Carmelitas, en een trio voor de avond, in de grote zaal van het Teatro Aveirense (21.30 uur ).

Cellist Gonçalo Lélis uit Aveiro treedt op in de Karmelietenkerk

De cellist die optreedt in de Igreja das Carmelitas is Gonçalo Lélis, een solist uit Aveiro die afgelopen zondag het Schumannconcert uitvoerde met het Orquestra Filarmonia das Beiras. Het programma dat hij bij RMC brengt is echter radicaal anders en zeer divers: een combinatie van de meest revolutionaire muziek van de 20e eeuw en het beste uit de barok. “Pression” [1969] van Helmut Lachenmann (1935) is een van de mijlpalen van wat de componist “musique concrète instrumentale” noemde – wat we grofweg kunnen vertalen als concrete muziek die ontstaat door een minder conventioneel gebruik van de conventionele instrumenten van een orkest. Door geluiden van een bepaalde toonhoogte te vermijden, brengt de componist de luisteraar (en de uitvoerder) in een nieuwe manier van denken over muzikale kunst, waarin het geluid vóór alles komt. Het betreft hier een ‘perscriptieve’ partituur, die zich richt op de te ontwikkelen handeling: de uitvoerder leest het ‘recept’ van bewegingen/gebaren/acties die hij/zij moet uitvoeren, waarbij de nadruk ligt op een lichamelijk en ruimtelijk bewustzijn, waarvan het geluid slechts een gevolg lijkt te zijn.

De cellist moet, zo luidt het, letterlijk op verschillende delen van zijn instrument drukken, schudden, knijpen, glijden, slaan en aanraken. Soms met een strijkstok, soms direct met zijn handen. Door middel van verschillende gebaren ontstaan ​​zo een scala aan onverwachte geluiden.

Direct na dit “radicale” werk voert Gonçalo Lélis “Anamorphoses IV” uit, een werk van Isabel Soveral waarvan “Anamorphoses V” is afgeleid, dat ars ad hoc het daaropvolgende weekend in Teatro Aveirense zal worden opgevoerd. En vóór de Suite nr. 5 voor solo cello (scordatura), van de grote barokmeester J.S. Bach (1685-1750), interpreteert Lélis een werk voor cello en elektronica van de Britse Joanna Bailie (1973), muziek die door middel van een proces van citeren een dialoog aangaat met dat werk van Bach.

Bach liet twee versies van de partituur na, waarvan één een andere stemming heeft. Dit is de suite waarbij de hoge snaar één hele toon lager is gestemd dan de gangbare “A”, waardoor de toch al sombere suite nog plechtiger en duisterder wordt.

Re:Flexus Trio treedt zaterdag op

's Avonds staat het langverwachte concert van het Re:Flexus Trio op het programma, dat eveneens als één geheel is opgevat: naar “Märchenerzählungen”, Op. 132, van Robert Schumann (1810-1856), zullen Maria Isabel Mendonça, Catarina Gonçalves en Ana Sofia Matos het werk uitvoeren dat György Kurtag (1926) met Schumanns werk in gedachten componeerde – “Hommage a R.Sch.”, op.15d [1990] – en zullen zij voor ditzelfde concert het werk in première brengen dat Nádia Carvalho (1995) in opdracht van Arte no Tempo componeerde, met financiering van het Directoraat- Generaal voor de Kunsten – “Was it the Lyrical Nightingale” [2025], voor trio en elektronica.

“ Familieconcert” op zondag

Op zondagmorgen verzorgt ars ad hoc een ‘familieconcert’ (11.00 uur ) en verwelkomt het publiek op het podium van de Grote Zaal van het Teatro Aveirense. Tot 2024 worden er werken uit het modernisme (Debussy en Stravinsky) uitgevoerd. Met een kaartje van drie euro zijn er genoeg goede redenen om nieuwe muziek te ontdekken.

Arte no Tempo is een structuur gevestigd in Aveiro, gefinancierd door de Portugese Republiek - Cultuur/Algemeen Directoraat voor de Kunsten. De “Reencontros de Música Contemporânea” is een van zijn projecten , georganiseerd in coproductie met Teatro Aveirense.