De Rode Binnenplaats van Pergamon zal na restauratie weer opengesteld worden voor bezoekers

De werkzaamheden aan het meerlagige cultuurlandschap van Pergamon, een UNESCO-werelderfgoed, gaan het hele jaar door onafgebroken door in het kader van het project "Erfgoed voor de Toekomst" van het Ministerie van Cultuur en Toerisme. Als onderdeel van dit project is ook begonnen met de bouw van de tempel die bekendstaat als de "Rode Binnenplaats", gebouwd tijdens de regeerperiode van de Romeinse keizer Hadrianus in de 2e eeuw na Christus.

De tempel, die in de oudheid aan Egyptische goden was gewijd, werd in de 5e eeuw, met de verspreiding van het christendom in Anatolië, omgebouwd tot kerk. Sinds de beginjaren van de Republiek dient een van de ronde torens van het bouwwerk als Kurtuluş-moskee.

De tempel, gebouwd aan de Selinus, staat bekend om zijn architectonische opzet en indeling als een heilige plek die zijn weerga niet kent in de oudheid. De heilige plek, ooit gesloten voor bezoekers, wordt nu ontwikkeld tot een welkomstcentrum, landschapsarchitectuur, conservatie- en restauratiewerkzaamheden, wandelpaden en infrastructuur voor een nachtelijk museum.

Prof. Dr. Yusuf Sezgin, coördinerend directeur van de opgravingen en hoofd van de afdeling Archeologie aan de Manisa Celal Bayar Universiteit, vertelde een correspondent van Anadolu Agency (AA) dat de werkzaamheden in de Rode Binnenplaats in maart 2025 begonnen.

Sezgin, die verklaarde dat de tempel een van de belangrijkste monumenten is die nog over zijn uit de Romeinse tijd, zei: "We zijn van plan de Rode Binnenplaats in 2026 open te stellen voor bezoekers. Wanneer mensen hier komen, zullen ze een gloednieuw en zeer georganiseerd gebied aantreffen."

Sezgin legde uit dat hoewel het gebouw bekendstaat om zijn rode bakstenen, het in de oudheid met marmer was bedekt. ​​"Het deel waar je de bakstenen ziet, vormt eigenlijk de kern van het gebouw. ​​De buitenkant, zelfs het dak, was met marmer bedekt. ​​Van voren gezien, zag je een gigantische marmeren massa."

Sezgin benadrukte dat de tempel een van de grootste bekende heilige plaatsen buiten Rome is en merkte op:

Het heeft zijn religieuze betekenis nooit verloren. Het werd in de Romeinse tijd gebruikt voor heidense geloofsovertuigingen. Met de verspreiding van het christendom in Anatolië in de 5e eeuw werd het omgebouwd tot kerk. Het werd verdeeld in twee beuken. In die tijd bevond een van de eerste zeven gemeenschappen die in de Bijbel worden genoemd zich in Pergamum. Het is zeer waarschijnlijk deze, want er is geen grotere kerk dan deze.

Aan één kant van de heilige plaats staat een synagoge. Dit maakt het een zeer belangrijke plek voor zowel heidenen, christenen als joden. Nog interessanter is dat de hoofdtempel wordt geflankeerd door grote, ronde torens. Een van deze torens, gebouwd in de beginjaren van de Republiek, doet nog steeds dienst als de Kurtuluş-moskee.

Sezgin meldde dat de tempel aan de oostkant van het heilige gebied, die ongeveer 270 meter lang en 100 meter breed is, 60 meter lang en 10 meter breed is en dat de muren 25 meter hoog zijn.

Sezgin wees erop dat het een uniek voorbeeld is qua architectonisch plan en indeling en zei: "Aangezien er in Anatolië waarschijnlijk geen traditie bestond van dit type bakstenen constructie, moeten zowel de architecten als de arbeiders uit Rome zijn gehaald."

Sezgin zei: "De Rode Binnenplaats is misschien wel een van Bergama's belangrijkste culturele erfgoedlocaties. We willen het bouwwerk als een erfenis voor de toekomst achterlaten, met de restauratie-, conserverings- en landschapswerkzaamheden die we hier hebben uitgevoerd."