Opgravingen op de Çaldılar-heuvel werpen licht op het leven 5300 jaar geleden

Na het oppervlakteonderzoek van de heuvel in het district Çaldılar begonnen de opgravingen in 2021.

De opgraving van de Çaldılar Mound 2025 wordt ondersteund door de Universiteit van Hacettepe, de gemeente Seydikemer en de Turkse Historische Vereniging, naast de vergunningen en steun van het Directoraat-generaal van Cultureel Erfgoed en Musea van het Ministerie van Cultuur en Toerisme.

De opgraving van de Çaldılar-heuvel, die de titel draagt van de enige opgraving van een heuvel in Muğla, wordt voortgezet onder leiding van Prof. Dr. Ayşegül Aykurt, een faculteitslid van de afdeling Archeologie van de Universiteit van Hacettepe.

De opgravingen, die worden ondersteund door het project "Erfgoed voor de Toekomst", dat wordt uitgevoerd door het Ministerie van Cultuur en Toerisme, onderzoeken de architectonische structuur, de levensstijl en de gereedschappen van mensen die 5300 jaar geleden leefden.

Opgravingsdirecteur prof. dr. Ayşegül Aykurt vertelde een correspondent van Anadolu Agency (AA) dat keramische vondsten en koolstofanalyses, verkregen tijdens opgravingen die in 2021 begonnen, aantoonden dat het gebied waar de heuvel zich nu bevindt, destijds een moeras was. "De mensen die hier woonden, vestigden zich eerst aan de rand van het moeras", zei Aykurt. "5100 jaar geleden droogde dit moeras op en verspreidde de nederzetting zich horizontaal richting de heuvel."

Aykurt verklaarde dat tijdens opgravingen in het gebied werd vastgesteld dat de eerste nederzetting werd gesticht in de late Chalcolithische periode.

Aykurt, die later verklaarde dat er tot nu toe acht nederzettingen op elkaar in het gebied zijn geïdentificeerd uit de vroege bronstijd, zei: "Daarbovenop ligt een nederzetting uit de middenbronstijd. Later, in de periode die we de late bronstijd noemen, werd het gebied gebruikt als begraafplaats. We hebben nog geen nederzettingen uit deze periode geïdentificeerd. Later werd de heuvel verlaten. Er was nog een nederzetting in het gebied aan het einde van de 7e eeuw voor Christus en de eerste helft van de 6e eeuw voor Christus. Daarna werd de heuvel verlaten als gevolg van een aardbeving."

Aykurt verklaarde dat de eerste nederzetting in de regio op basis van de keramische vondsten en koolstofanalyse bij de opgravingen in de jaren 3300 v.Chr. werd vastgesteld. Hij legde uit dat ze bij de opgravingen van dit jaar bezig zijn om nederzettingen op te graven die dateren uit 2500 en 2400 v.Chr.

Aykurt stelde dat er rond de nederzettingen uit die tijd een verdedigingssysteem van stenen metselwerk bestond, en zei:

Er werden bouwwerken met stenen funderingen blootgelegd die verbonden waren met dit verdedigingssysteem. We ontdekten dat de architectuur er zelfs daarvoor al anders uitzag. Ze vulden de ruimtes tussen de palen die ze in de muren hadden geplant op met boomtakken of riet en bedekten vervolgens beide zijden met modder. Tijdens onze opgravingen vonden we stukken verbrande modder en sporen van boomtakken. Er was een grote brand geweest. In één bouwwerk vonden we terracotta kruiken, potten en vaten die destijds door mensen werden gebruikt. Daarnaast werden ook voorbeelden van bijlen gevonden, die we gemalen steen noemen. We vonden gewichten van weefgetouwen.

Aykurt benadrukte dat de enige opgegraven heuvelnederzetting in Muğla de Çaldılar-heuvel is en dat de opgraving van groot belang is voor het completeren van de chronologische volgorde in de regio.

Aykurt herinnerde eraan dat de eerste nederzetting in deze regio werd aangetroffen in de Grimeler-grot, vlak bij de oude stad Tlos. Hij verklaarde dat er daarna geen nederzetting meer is opgegraven.

Aykurt merkte op dat er hier sporen van nederzettingen uit verschillende periodes zijn gevonden en zei dat dit "belangrijk is om inzicht te geven in het type nederzetting in de regio, de architectuur en de gereedschappen, gebruiksvoorwerpen en levensstijlen van mensen in die periodes."