Czy walkę byków można dostosować do współczesnej wrażliwości, nie tracąc przy tym jej istoty?

Czy walki byków przeżywają kryzys? A priori można by tak sądzić, biorąc pod uwagę rozwój animalizmu , polityczną i instytucjonalną wrogość, z jaką spotyka się sztuka walk byków, a także rosnące pokoleniowe odsunięcie się od festiwalu. Choć byki niewątpliwie znajdują się w trudnej sytuacji, widać też wiele oznak optymizmu.

„Gdyby walki byków się skończyły, czy tak trudno byłoby znaleźć bilety na San Isidro ? Widzieć tylu młodych ludzi na trybunach, jak widzimy? Być świadkiem szczytu odważnej sceny walk byków, której doświadczamy? To jak ten żart Gila , kiedy parę pyta się o ich przynależność polityczną, a oni odpowiadają: „Jesteśmy bardzo lewicowi... ale jeszcze nie”. Walki byków kiedyś się skończą, ale jeszcze nie teraz.

Tymi słowami, podkreślanymi gromkimi brawami publiczności, Rubén Amón rozpoczął debatę na temat walk byków, która odbywa się w ramach nowego cyklu wydarzeń kulturalnych organizowanych przez Arquia Banca we współpracy z El Confidencial, mających na celu analizę współczesnych zjawisk , które będą definiować cywilizację w nadchodzących dekadach. Po rozważeniu przyszłości książek i literatury , muzeów i kina , przyszła kolej na byki, o których przyszłości dyskutowali matador Roberto Domínguez , farmerka Isabel Lozano i dziennikarz Pepe Luis Vázquez . Ze wspólną diagnozą: przez jakiś czas są byki.

„Jest niezwykły wzrost; jest dużo młodzieży w walkach byków. Festiwal trwa, mimo wszystko” – zauważył torreador Roberto Domínguez. „Przewiduję bardzo dobre czasy dla walk byków. Społeczeństwo zawsze kołysze się w wahadle, a teraz wahadło wraca do istoty, tajemnicy, prawdy , czegoś tak transcendentalnego jak walki byków” – powiedział Pepe Luis Vázquez. „Torreadorzy tacy jak Roca Rey służą jako brama dla wielu fanów. Roca Rey jest kanałem emocji ; stworzył on przed i po, szczególnie wśród młodych ludzi” – stwierdziła Isabel Lozano.

Uważają, że wokół walk byków narosło trzy poważne nieporozumienia . Pierwszy ma charakter polityczny, gdyż walki byków postrzegane są jako coś konserwatywnego, prawicowego , gdy w rzeczywistości są czystą kontrkulturą , czymś głęboko niekomfortowym, wręcz punkowym. Drugim błędem jest myślenie, że walki byków nie są zgodne z ekologią. I po trzecie, postrzeganie festiwalu jako aktu okrucieństwa wobec walczącego byka, gdy w rzeczywistości jest on kochany i czczony przez fanów festiwalu.

Wszyscy zgodnie przyznają, że film dokumentalny Alberta Serry przyczynił się do popularyzacji walk byków. „Prawdopodobnie nie wnosi nic do fanów walk byków. Ale wnosi coś do tych, którzy nie są zaznajomieni z walkami byków” – podkreślił Domínguez. Fenomen Roca Rey sprawił, że na areny walk byków zaczęło przybywać wielu nowych ludzi – ludzi, którzy szli na walki byków z jakiegoś powodu, a wielu z nich powróciło po odkryciu czegoś niezwykłego i głębokiego w walkach byków. „Jeśli Roca Rey jest bohaterem dla młodych ludzi, to dlatego, że jesteśmy otoczeni fałszywymi bohaterami, ludźmi, którzy są nikim, którzy nic nie zrobili, którzy są czystym udawaniem. W walkach byków nigdy nie ma żadnego podstępu ” – oświadczył Pepe Luis Vázquez.

Dobrą kondycję byka jednogłośnie pochwalono. „ Poziom jest bardzo wysoki i będzie coraz lepszy ” – powiedziała Isabel Lozano z rancza Alcurrucén. „Uważam, że nigdy w historii nie było bardziej uczciwego byka niż obecny” – podkreślił. A do tego dodajemy pokolenie absolutnie obiecujących młodych torreadorów.

Jednakże debata nie ograniczała się wyłącznie do pochwał walk byków i obrony ich zalet. Był również czas na refleksję , samokrytykę i propozycje do dyskusji. W tym sensie krytykowano stereotyp łączący męskość z heteroseksualizmem, a także wzywano do większej odpowiedzialności i obecności kobiet w świecie walk byków... „ Niektórym torreadorom, niektórym banderilleros byłoby wygodnie wyjść z ukrycia ” – powiedział Domínguez.

Matador wysunął również pewne propozycje mające na celu dostosowanie festiwalu do współczesnej wrażliwości, przy jednoczesnym zachowaniu jego rytuału i tradycji. „Dlaczego nie zlikwidujemy descabellos, nakłuć, puntilla, przecinania kończyn? Czy musimy chodzić po arenie z zakrwawionym uchem w dłoni? Pomyślmy o tym. Istota festiwalu nie może się zmienić, ale reszta może być przedmiotem debaty” – rzucił Roberto Domínguez, przypominając, że nawet gdy zapadła decyzja o założeniu napierśników koniom, byli tacy, którzy podnosili ręce w przerażeniu, zapewniając ich, że położy to kres walkom byków , i jasne jest, że tak się nie stało.

Nawiasem mówiąc, debata na temat walk byków zorganizowana przez Arquia Banca we współpracy z El Confidencial odbyła się w zeszły poniedziałek, a nie w czwartek, jak zwykle w przypadku tego cyklu wydarzeń kulturalnych. Powód jest prosty: jesteśmy w trakcie trwania jarmarku San Isidro, poniedziałek jest jedynym dniem, w którym nie odbywają się walki byków , a żaden z uczestników nie chciał ich przegapić. Tak, że później pojawią się tacy, którzy będą mówić o kryzysie...