Hermann Bellinghausen: Ptasi Blues

LUB

nowy zwrot akcji Jeśli chodzi o muzykę i jej powiązania z śpiewem ptaków, to właśnie dostarczył ją kompozytor i wykonawca Tsotsil, który przedstawia się jako Zanate Blues. Muzyczna niespodzianka. W Jex/Blue Bird, jednym z utworów na albumie Sna mutetik/Bird's Nest (2025), solowy ptak osiąga efekt sentymentalnego bluesowego psa Pink Floyd, ale piękniejszy, w końcu jest ptakiem i mitem. Sama melodia, spokojna i skrupulatna, przywodzi na myśl lirę Davida Gilmoura. Zanate Blues wpisuje się zatem w rodowód muzyki ptaków, nie tak liczny, jak mogłoby się wydawać oczywiste, z udziałem Oliviera Messiaena, którego prekursorami byli m.in. Szczygieł Vivaldiego (Il gardellino) ; Pastorałka Beethovena; Sroka złodziejka Rossiniego; Karnawał zwierząt Saint-Saënsa; Gli uccelli Respighiego czy też kilka fragmentów Raveliusza, ale żaden z nich nie dorównuje jego głębi i oddaniu.

Pisarz z Tsotsil, Delmar Penka, nie kryje entuzjazmu, komentując utwór swojego rodaka „Nido de pájaros” ( Ptasie Gniazdo) z Wyżyny Chiapas, którego uważa za „jednego z najwybitniejszych przedstawicieli rocka tsotsil, rocka w Bats'i K'op w Chiapas i na świecie”. Dla Penki to arcydzieło, które wprawia w drżenie nawet najdrobniejsze bicia serca. Nie sposób nie wzruszyć się słuchając tych utworów, które lśnią własnym blaskiem. Natura, mity, sny i wierzenia łączą się w każdym utworze muzycznym, ujawniając się poprzez autorstwo utworu, który wziął swoją nazwę od jego imienia. Ptaki, należące do świata tsotsil, nadają rytm dźwiękom; wyznaczają rytm gitary, perkusji, basu, fortepianu i chórów. Przelatują nad naszymi uszami i zabierają nas w podróż, w której oniryzm, przyziemność i nadprzyrodzoność wydają się niczym sen .

Warto zauważyć, że wspomniany przez Penkę rock Tsotsil ma bogatą i bogatą tradycję współczesną, ze szczególnym naciskiem na klasycznego bluesa, który przeniósł się na metal, punk i hip-hop, zwłaszcza w San Juan Chamula i rozprzestrzenił się na San Cristóbal de Las Casas, a także Zinacantán, gdzie w 1996 roku narodziła się pamiętna grupa fusion Sak Tzevul i sami Zanate Blues.

Jego twórczość oferuje katalog pieśni królewskich, wzbogacony o znakomite instrumenty elektroakustyczne, w tym chóry, pełne melodyjnej i rytmicznej intuicji w każdej piosence o danym gnieździe: Chinchon/Wróbel, T'sunum/Koliber, Sempal/Drozd, Bak mut/Grackle, Jex/Błękitny ptak, Kurkuvich'/Nocny ptak. Gwizdy, scat, otwarty śpiew leśnych ptaków niczym nie ustępują wyczerpującym katalogom ornitologiczno-muzycznym Messiaena, wierniejszym ptakom niż, powiedzmy, Papageno, Papagena i arie z Czarodziejskiego fletu.

Tak zwany styl oiseaux Messiaena zaowocował co najmniej dziełami Réveil des oiseaux (Przebudzenie ptaków), Oiseaux exotiques (Ptaki egzotyczne), Le merle noir (Kos), Petites esquisses d'oiseaux (Małe szkice ptaków) i ogromnym Catálogue d'Oiseaux (Katalog ptaków), składającym się z 77 melodii o ptakach na fortepian w 13 zeszytach, z których każdy zawiera solowego ptaka.

Grackle, ten żywiołowy, inteligentny, kłótliwy i psotny kruk, pospolity w lasach, parkach, na plażach i polach Meksyku, uwalnia najbardziej rockowy i intensywny utwór na płycie Bird's Nest. Wracając do entuzjazmu Delmara Penki, odkrywamy, że jest to „bezpretensjonalny, ambitny album, który narodził się, by zostawić ważny ślad w historii rocka Tsotsil. Sna mutetik to album, który wyróżnia osobowość swojego twórcy, łącząc różne instrumenty i gatunki muzyczne wywodzące się z bluesa, jazzu, rocka progresywnego i psychodelicznego. Połączenie dźwięków, które są nierozerwalnie związane z rytmami natury”.

Podczas występu z Orkiestrą Filharmoniczną Los Angeles na festiwalu Exotic Birds , Gustavo Dudamel wspomina, jak Paul Dukas powiedział młodemu Messiaenowi: „Słuchaj ptaków! To świetni nauczyciele ”. To, jak zauważa wenezuelski dyrygent, musiało wywrzeć ogromne wrażenie na jego nastoletnim uczniu. Już od dzieciństwa Messiaen głęboko wierzył, że ćwierkający język stworzeń latających to coś więcej niż tylko komunikacja. To muzyka. Żaden inny kompozytor (a właściwie żaden inny ornitolog) nie poświęcił się tak całkowicie transkrypcji, studiowaniu i muzycznemu wykorzystaniu śpiewu ptaków .

Teraz przypominam sobie, że kiedyś mieszkałem z papugą, omyłkowo nazwaną Pancha. Prawie zawsze źle się dogadywaliśmy. Kiedy była w złym humorze lub chciała być irytująca, wydawała najbardziej irytujące i histeryczne piski, a jedyne, co mogłem zrobić, to zamknąć ją w łazience; cholerna Pancha. Ale kiedy czuła się dobrze, uwielbiała płyty son jarocho w swoim oryginalnym stylu (pochodziła z regionu Sotavento w Veracruz), a zwłaszcza prawdziwego bluesa, czarnego, bottleneck i wilcze wycie. Utrzymywała kontrtempo z precyzją metronomu, zabawnie i muzykalnie. Pozostańmy więc, z bluesem w głowie , w stylu aforysty José Bergamína.

* Aby uzyskać dostęp do Bird's Nest na YouTube, możesz zacząć tutaj :

https://www.youtube.com/@josejulianhernandezgomez5589