Rzymscy giganci? Nadwymiarowe buty znalezione w pobliżu muru Hadriana

Niektórzy Rzymianie mieli bardzo duże stopy. Niezwykle duże. Archeolodzy odkryli osiem par butów o długości co najmniej 30 centymetrów i rozmiarach od 47,5 do 49,5, zgodnie z komunikatem prasowym opublikowanym w środę przez badaczy na terenie rzymskiego fortu Magna . Znajduje się on w Northumberland, obecnie Zjednoczone Królestwo, Brytania w czasach rzymskich, bardzo blisko Muru Hadriana , który wyznaczał północną granicę imperium i służył jako obrona przed plemionami północnymi, zwłaszcza Piktami, na terenie dzisiejszej Szkocji.

W ramach Magna Project, który bada również wpływ zmian klimatycznych na prace archeologiczne, odkopano 32 pary butów, w tym te o niezwykle dużych rozmiarach. Znaleziono je w rowie obronnym, który był również używany jako wysypisko śmieci. Niektóre z nich znaleziono w rzymskiej pułapce wojskowej znanej jako „anklebreaker”: wąskim, głębokim rowie zamaskowanym wodą lub błotem. To właśnie wilgotna, pozbawiona tlenu gleba gliniasta, która może zostać zmieniona przez globalne ocieplenie, sprawiła, że ​​buty były w dobrym stanie.

To dużo dużych butów. Aby to ująć w kontekście: 25% butów znalezionych w Magna można uznać za bardzo duże, ale w pobliskiej osadzie Vindolanda w Hexham w ciągu ostatnich 55 lat znaleziono 5000 par butów, a tylko cztery lub pięć było tego rozmiaru.

„Myślę, że dzieje się coś zupełnie innego tutaj w Magna; nawet po odkryciu tej małej próbki, jest jasne, że te buty są, średnio, znacznie większe niż większość z kolekcji Vindolanda. Ta nowa kolekcja Magna nie przeszła jeszcze procesu konserwacji, a nawet biorąc pod uwagę możliwe maksymalne skurczenie się do centymetra, nadal oznacza to, że te buty są naprawdę bardzo duże”, wyjaśnia archeolog Elizabeth Greene z Western Ontario University w Kanadzie w raporcie. Próbkę kolekcji można zobaczyć w Roman Army and Fort Museum w Magna .

Kolekcja tysięcy butów Vindolandy obejmuje „maleńkie buciki dziecięce, wyszukane letnie sandały i buty do chodzenia. Te starożytne artefakty pobudzają wyobraźnię na temat rodzaju ludzi, którzy nosili je prawie 2000 lat temu”, wyjaśnia komunikat prasowy. Niektóre są zadziwiająco nienaruszone i zachowują detale dekoracyjne, podczas gdy inne są mocno zniszczone. Niektóre są po prostu „włóknistą czarną plamą na ziemi”, według bloga wykopaliskowego. Największy znaleziony w Magna ma 32,6 centymetra, co może odpowiadać rozmiarowi 50. Tajemnica dużych rzymskich rozmiarów pozostaje nierozwiązana.

„Musimy założyć, że ma to coś wspólnego z ludźmi, którzy tu mieszkali, którzy mogli mieć większe stopy, być może wyższe, ale nie wiemy tego” – powiedziała BBC archeolog Rachel Frame, szefowa Magna Project. Na miejscu znaleziono również ceramikę (która pomoże określić dokładny wiek butów), buty dziecięce i coś, co wydaje się być drewnianym grzebieniem na wszy.

„Organiczne znaleziska takie jak to należą do najcenniejszych, jakie kiedykolwiek znaleziono na naszych stanowiskach, pobudzając wyobraźnię zarówno odwiedzających, jak i wolontariuszy, ale są również najbardziej zagrożone ze względu na zmieniający się klimat. Jesteśmy wdzięczni za wsparcie National Lottery Heritage Fund , które było możliwe dzięki graczom National Lottery, którzy umożliwili realizację projektu Magna. Jest jeszcze wiele do odkrycia na temat ludzi, którzy mieszkali w Magna i zrozumienia wpływu, jaki zmiany klimatyczne mają na ten niezwykle ważny zasób historyczny”, mówi Frame. Zmiany klimatyczne , jak widać na tym stanowisku, wpływają również na prace archeologiczne, wysuszając glebę, niszcząc materiały organiczne w miarę utraty wilgoci i kradnąc ważne informacje.

„Te znaleziska przypominają nam, że nie wszystkie populacje były takie same, że ogromne różnice między pułkami i osobami, które służyły wzdłuż Wału Hadriana, mogły mieć charakter zarówno kulturowy, jak i fizyczny. Bez artefaktów, takich jak te wspaniałe buty z Magna i Vindolanda, zebranie takich informacji byłoby niemal niemożliwe. Możemy tylko świętować i podziwiać różnorodność i różnice tych ludzi, gdy możemy je zobaczyć w danych archeologicznych, które obecnie zbieramy” – podsumowuje dyrektor wykopalisk Andrew Birley w oświadczeniu.