Kim jest Vernis Rouge? Poznaliśmy artystkę, która wywołała szum wokół coveru The Voice w wykonaniu Jul

Z blond włosami często spiętymi w kucyk, perłowymi naszyjnikami, małymi czarnymi sukienkami i szpilkami, ta 26-letnia artystka (w mieście Manon Debs) przywołuje na swoich zdjęciach na Instagramie jedną z bohaterek granych w innych czasach przez Audrey Hepburn. Lata świetlne dzielą ją od surowego tekstu piosenki, którą ta autorka, kompozytorka utworów przesiąkniętych ultrawspółczesnym rockiem i nutą romantyzmu, wywołała szum w sieciach: cover, na swój sposób, przeboju Bande Organisé w The Voice w 2024 roku.

Jej występ, w którym wnosi nieoczekiwaną delikatność i zmysłowość do pierwszego singla z albumu „13'Organisé” rapera Jula, przekroczył 35 milionów odtworzeń i łączną liczbę wyświetleń! Od tego czasu Vernis Rouge występowała przed wyprzedanymi publicznościami, m.in. w La Cigale, a w lutym ubiegłego roku wydała swoją pierwszą EP-kę „Intro” , na której współpracowali Raphaël Zaoui (dawniej członek zespołu Thérapie Taxi) i piosenkarz Allan Védé.

„W 2006 roku wojna zmusiła nas do porzucenia wszystkiego”.

W wyrafinowanej scenerii Château de Crémat w Nicei, gdzie przyjechała, by dać koncert, miksując covery, kompozycje i kilka niespodzianek, młoda kobieta zachwyca się: „ Właśnie skończyłam koncerty na Korsyce, które wypadły wspaniale i gdzie byłam olśniona tymi śródziemnomorskimi krajobrazami. Już wcześniej tęskniłam za nimi i odnajduję je tutaj na nowo ”.

Krajobrazy, które przypominają jej korzenie, bo urodziła się w Bejrucie, gdzie spędziła całe dzieciństwo. „Mój ojciec jest Libańczykiem, a matka Francuzką. W 2006 roku wojna zmusiła nas do porzucenia wszystkiego. Miałam osiem lat, a nasze życie zmieniło się dramatycznie. Brutalnie. To był straszliwy szok”. Jej schronienie? Muzyka.

Z pasją. Uczęszczając na błyskotliwe studia, uczęszczając na zajęcia przygotowawcze i do szkoły biznesu, marzyła o karierze pianistki, między Tuluzą a Rouen. „Podążałam bardzo klasyczną ścieżką, wstępując do Konserwatorium w Tuluzie. Jednocześnie w domu kołysały mnie piosenki Barbary, Véronique Sanson, Françoise Hardy, Charlesa Aznavoura i Brassensa, a także ta francuska piosenka, w której kochała się moja matka. I która sprawiła, że ​​zapragnęłam bronić języka Moliera w moich piosenkach”.

Pomimo delikatnego wyglądu, przyznaje, że uwielbiała okres przygotowawczy za „aspekt rywalizacji, potrzebę przekroczenia siebie, wyjścia ze strefy komfortu. Właśnie to odczuwam dzisiaj, gdy muszę sama budować projekt muzyczny. Strasznie trudne w tym środowisku, gdzie dominuje rywalizacja”.

„Grałem wszędzie, gdzie mogłem.”

Choć dzięki „The Voice” zyskał dziesięciokrotną popularność, program był jedynie wisienką na torcie trwającego już wzrostu popularności: „Założyłem Vernis Rouge w 2019 roku, napisałem wtedy moje dwie pierwsze EP-ki. Zapełniłem paryską La Boule noire, Café de la danse. Grałem wszędzie, gdzie się dało. Nawet jeśli oznaczało to otrzymywanie klapsów, trening jest niezwykle ważny. Wziąłem nawet udział w castingu muzyków upoważnionych do gry w metrze i tam właśnie Bruno Berberes, który dostrzega wszystkie talenty „ The Voice” , dostrzegł mnie”.

"To, co się stało, jest szalone."

Nawet jeśli oznaczało to udział w telewizyjnym talent show i cover, ona, która w ogóle nie słucha rapu, rzuciła się w wir reinterpretacji Bande Organisé. „Bardziej przypominam Barbarę niż Jul. Przeniosłam ten utwór na fortepian klasyczny, mieszałam gatunki dla zabawy, żeby stworzyć coś, co ostatecznie brzmiało jak ja. Udało się. To niesamowite, co się stało!”

W lutym wydała EP-kę „Intro” (jakby wstęp do tego, co nastąpi później). To perełka z bardzo rockową energią i ostrymi tekstami, z których emanuje ostra wrażliwość. Z klipami o schludnej estetyce, zapożyczonymi z intymnej atmosfery. W oczekiwaniu na jej debiutancki album, który ukaże się w lutym 2026 roku, a z którego we wrześniu poznamy pierwszy singiel „ La fille” .

Dziewczyna, która postanowiła zostawić po sobie ślad, nosząc Vernis Rouge jako swój pseudonim bojowy. Ukłon w stronę kobiecości, którą z trudem akceptowała, jako jedyna dziewczyna w rodzinie, a którą teraz uosabia aż po koniuszki palców. Lakierowana namiętną czerwienią, jak należy.