Pokazy mody w Mediolanie: sezon między dwoma wodami

Gdy Alberta Ferretti ogłosiła, że ​​we wrześniu 2024 r. przechodzi na emeryturę, naturalnie wybrała swojego następcę spośród swoich szeregów. Lorenzo Serafini dołączył do grupy Aeffe w 2014 roku jako dyrektor artystyczny Philosophy, drugiej linii projektantki założonej w 1984 roku. Opanował więc tę romantyczną włoską garderobę, bez zbędnych ceregieli, a wszystko w odcieniach terakoty, co jest jej sekretem. We wtorek wieczorem w siedzibie grupy, pod sztukateriami pomalowanymi tysiącem kwiatów, pięćdziesięciolatka, która podobnie jak ona pochodzi z okolic Rimini, na północnym zachodzie kraju, nie chce niczego zmieniać. Jednocześnie będąc zdecydowanym pozostawić po sobie ślad. „Chciałem przełożyć tę słodycz, którą Alberta uosabia od lat, ten romantyzm na współczesną sylwetkę ” – wyjaśnia za kulisami, przed tablicą inspiracji, na której zdjęcia Włocha Paolo Roversiego spotykają się z portretami sióstr Carli i Franci Sozzani, symbolicznych postaci transalpejskiej mody. Dlatego rozłożyłam kurtki na części, aby nadać im płynny krój i ułatwić noszenie. Wybrałam również delikatne i wygodne materiały, takie jak krepa żorżetowa i dwustronny kaszmir. To elementy wieczorowej garderoby, które można nosić w ciągu dnia. » Pierwszy look (nasze zdjęcie) nawiązuje do nowej ery: miękki czarny męski płaszcz założony na delikatną jedwabną koszulę nocną. Ta młoda dama, z włosami powiewającymi na wietrze, trzyma w ramionach małą, sztywną skórzaną torbę w kolorze mokki. Na nogach ma płaskie pantofle. Przezroczyste stroje z koronkowymi klapami i falbanami, nachodzące na siebie. Miękkie skórzane botki podkreślają smukłą sylwetkę. Serafini znakomicie gra muzykę Ferrettiego. Od pierwszego do ostatniego spojrzenia, suknia ślubna „lub po prostu na specjalną okazję”, jak precyzuje, uszyta z piętnastu metrów kremowego muślinu szyfonowego, plisowana ręcznie i wykończona kaskadą falbanek.

Inna atmosfera panuje na K-Way, który z okazji swoich urodzin paraduje zgodnie z oficjalnym włoskim kalendarzem. Bo tak, słynna wiatrówka z nylonu, która obchodzi swoje 60-lecie, rzeczywiście narodziła się na tarasie Café de la Paix w Paryżu ( nasze wydanie z dnia 22 lutego 2025 r .). ale jego właścicielem od 2004 r. jest nie kto inny, tylko grupa BasicNet, założona w Turynie. Należy do niej również firma Kappa, dawny dostawca lokalnego klubu piłkarskiego Juventus. Nic więc dziwnego, że wśród gości znalazł się legendarny piłkarz Andrea Pirlo przechadzający się po wystawie poświęconej K-Wayowi, otwartej dla zwiedzających do 2 marca w Museo della Permanente. W trzech pomieszczeniach zwiedzający odkrywają archiwa tej części garderoby, której nazwa stała się „lodówką” w języku włoskim (i oczywiście francuskim), podobnie jak puder dla dzieci Borotalco i modelina Pongo. Czas jednak zająć miejsce na podium ozdobionym barwami słynnego zamka błyskawicznego. „Prawdziwym logo K-Way jest wielokolorowy zamek błyskawiczny” – powiedział nam niedawno dyrektor generalny Lorenzo Boglione . Nazwa nie musi nawet widnieć na produkcie, aby ludzie go rozpoznali. » Zamek błyskawiczny, który jest widoczny w tej rocznicowej kolekcji na odzieży wierzchniej, spodniach cargo, sukienkach nurkowych i anorakach z wieloma kieszeniami. We współpracy z Francuzem Laurence Cahu opublikowano również serię toreb. Jednak gwiazda pozostaje oryginalnym wynalazkiem Léona-Claude'a Duhamela, eksponowanym nieco dalej, który ubiera młodych i starych od 1955 roku.

W Dsquared2 czeka nas prawdziwa gratka! Tutaj również świętujemy rocznicę, 30. rocznicę istnienia marki kanadyjskich bliźniaków włoskiego pochodzenia, Deana i Dana Catenów (prawdziwe nazwisko Catenacci). W scenerii przypominającej czerwony ceglany budynek przemysłowy (na „Fashion Avenue”, jak informuje znak), odbywa się niesamowita parada starych amerykańskich samochodów, z których każdy zrzuca model w pobliżu podium. Wychodząca z opancerzonego pojazdu z sagi Rambo raperka Doechii, która właśnie otrzymała nagrodę Grammy za najlepszy album rapowy, otwiera show, ubrana w khaki anoraka i obcisłe dżinsowe mikroszorty. Biegnie na 30-centymetrowych obcasach, gubiąc garść banknotów (z wizerunkami bliźniaków) ze swojej torby myśliwskiej. Potem w jego ślady idą Village People: robotnik, policjant, kowboj, motocyklista... Potem przychodzą metalowcy z makijażem i perukami w stylu Kiss, ubrani od stóp do głów w piękne szare garnitury. Najlepsza modelka chwili, Amelia Gray, występuje jako Cher, a Naomi Campbell jako… Naomi Campbell. To było szalone, seksowne jak diabli - rozcięte aż do pach pochwy jakimś cudem nic nie pokazywały - i przede wszystkim radosne. Wydarzenie, które daje tak wiele radości!

Z drugiej strony w Jil Sander nie ma atmosfery świątecznej. Plotki o odejściu Lucie i Luke'a Meierów, którzy przez osiem lat byli dyrektorami artystycznymi marki, krążą aż do pierwszych rzędów w tę środę rano. Tym bardziej, że w marce należącej do OTB (grupy Renzo Rosso) nastąpiła zmiana wraz z powołaniem na początku miesiąca nowego CEO, którym został Serge Brunschwig (ex-Fendi). Na scenie w czerni powoli porusza się dziewczyna o wyglądzie rockabilly, w sukience bez ramiączek z długimi plastikowymi frędzlami przypominającymi gigantyczny pompon cheerleaderki i nabijanymi ćwiekami derbami. Czarno-czarna garderoba, która nigdy nie jest ponura dzięki błyszczącym akcentom – tu srebrny brokat, tam odrobina czerwono-czarnego plastiku. Nagle pojawia się dziewczyna, która zakłóca spokój tego monochromatycznego Soulagesa, ubrana w kombinezon z grubej kremowej, skręconej wełny. Jednak czerń odzyskuje swą pozycję w serii koktajlowych sukienek klasztornych, wykonanych ze sztywnego atłasu, zdobionego drobnymi kwiatkami. Dziwna atmosfera, zwłaszcza gdy finałowi towarzyszą melancholijne nuty utworu Starfall zespołu Salem. Kilka godzin później, o godz. 19:00, grupa potwierdziła wyjazd pary.