Brak punktów sprzedaży detalicznej największym wyzwaniem dla rzemieślników włókien roślinnych

Anioł Vargas

Gazeta La Jornada, piątek, 16 maja 2025 r., s. 4

Brak bezpośrednich kanałów sprzedaży swoich produktów to jedna z głównych przeszkód, z jakimi borykają się rzemieślnicy pracujący z włóknami roślinnymi w Meksyku. Kolejną przeszkodą jest coraz trudniejszy dostęp do surowców i ich rosnące ceny.

Taki pogląd wyłania się z ankiety przeprowadzonej przez La Jornada wśród 45 uczestników pierwszego Krajowego Spotkania na temat Włókien Roślinnych, które rozpoczęło się wczoraj w Narodowym Muzeum Kultur Popularnych (MNCP).

Dla nas surowce nie są problemem; Na szczęście na wsiach jest go pod dostatkiem. Jak wyjaśnia Silvia Gallardo Osorio z Chigmecatitlán, gminy w regionie Mixteca w Puebli, która zyskała sławę w całym kraju dzięki ręcznie robionym miniaturom tkanym z palmy, trudno nam znaleźć rynek zbytu .

„Zostaliśmy zaproszeni na wystawy w Puebli i podróżowaliśmy do innych części kraju za pośrednictwem Ministerstwa Kultury, aby sprzedawać nasze dzieła, ale szczerze mówiąc, trudno nam znaleźć miejsce”.

−Czy można zarobić na życie tą działalnością? −zapytano rzemieślnika, którego rodzina od pokoleń zajmuje się tkaniem palm.

−Prawda: dobre życie – nie. Nie mamy gdzie sprzedawać ani dystrybuować; Kiedy już to mamy, jak teraz, no cóż, dzięki Bogu osiągamy dobrą sprzedaż i dzięki temu utrzymujemy się przez dni, tygodnie. Potem musimy czekać na ponowne zaproszenie.

Twierdzi, że wykonanie figurki człowieka, kosztującej od 150 do 300 pesos, wymaga od czterech do pięciu godzin pracy. Im mniejsze, tym trudniejsze .

Doña Silvia z dumą opowiada, jak jej gmina zyskała krajową sławę dzięki tworzeniu miniatur palm. Wyjaśnia, że ​​obecnie w jego społeczności 12 rodzin angażuje się w tę działalność. Jesteśmy bardzo cenieni za tę pracę. Moi wujkowie zapoczątkowali tę miniaturową inicjatywę w naszej gminie około 40 lat temu. Potem uczyli moich rodziców, a potem uczyli mnie i moich braci. Obecnie wiele rodzin z tego żyje .

Dla Pedra Vegi, pochodzącego ze wspólnoty Villa Progreso, gminy Ezequiel Montes, Querétaro, kwestia sprzedaży stanowi również główną przeszkodę w jego rzemieślniczej pracy z włóknem agawy, materiałem, który jak twierdzi, jest łatwo dostępny w jego regionie.

W naszej społeczności nie ma punktów sprzedaży, więc musimy wychodzić i szukać rzeczy do sprzedania, do reklamowania – twierdzi ten popularny artysta, który poświęca się wytwarzaniu użytkowych przedmiotów gospodarstwa domowego, takich jak szczotki, zmywaki, miotły, peelingi, pojemniki na tortille i pudełka na biżuterię, a także figurki dziewic i świętych, a w okresie Bożego Narodzenia także dekoracyjne piniaty i szopki.

Jest to wiedza przekazywana z pokolenia na pokolenie, nie wiem ilu; Moi dziadkowie i rodzice już się tym zajmowali, używali lin, sznurów i wszystkiego, co się przydaje na polu i do wiązania zwierząt – dodaje. To szlachetna praca, która ledwo pozwala przeżyć .

Nicolasa Tzeek Uc pochodzi ze społeczności Calkini w Campeche i od zawsze zajmowała się wytwarzaniem petatów. Mój ojciec zmarł, gdy byłam bardzo mała, a moja matka nas tego nauczyła, a ona z kolei przejęła tę wiedzę od swojej matki. Urodziłem się i wychowałem na macie. Minęły lata, ożeniłem się, urodziły mi się córki; Teraz mam czworo wnucząt, a one już wiedzą, jak je zrobić .

Reklamowaliśmy się już na Facebooku

Podobnie jak Patricia Camacho, rzemieślniczka z Chiapa de Corzo w Chiapas, która wytwarza kapelusze ixtle używane w tradycyjnym tańcu Parachicos, ta starsza mistrzyni rzemiosła jest jedną z wielu osób w Meksyku, których praca wymaga od niej przezwyciężania poważnych problemów związanych z pozyskiwaniem surowców i posiadaniem bezpośredniego kanału sprzedaży swoich produktów.

Bardzo trudno jest nam zdobyć materiał na maty (palmę, tiul i trzcinę), w mojej społeczności prawie go nie ma i musimy go sprowadzać z Tabasco, ale to nie to samo; Jest grubszy, szerszy i grubszy, ale gorszej jakości. Więc my też ją zasadziliśmy, ale nie rośnie tak samo – wyjaśnia.

Po wyjaśnieniu, że utkanie przeciętnej maty o wymiarach 1,20 na 1,80 metra, takiej jak ta używana do łóżek , zajmuje co najmniej tydzień, pani Nicolasa ubolewa, jak trudno jest ją sprzedać. W ostatnich latach zwrócili się także ku mediom społecznościowym.

Musisz wyjść i to głosić; Już je ogłosiliśmy na Facebooku, ale to i tak bardzo skomplikowane – podkreśla. Nie żyję tylko z tego, nie mógłbym. Wykonuję również hamaki z tkanych nici oraz bluzki, a także modlę się do Matki Boskiej i zmarłych. Muszę go szukać w wielu miejscach, w których mógłby zamieszkać, i to samo dotyczy moich dzieci .

Pierwsze zgromadzenie włókien roślinnych to inicjatywa Krajowego Funduszu Promocji Rękodzieła (Fonart), której celem jest zapoznanie się z sytuacją rzemieślników zajmujących się wytwarzaniem wyrobów z trzciny, palmy, ixtle i jipijapa, a także z ich technikami.

Chcemy usłyszeć bezpośrednio od mistrzów, jaki jest ich status, co się traci, a co pozostaje, czy to w postaci przedmiotów, technik, czy surowców, abyśmy mieli prześwietlenie tego, co dzieje się w kraju (w tym rzemieślniczym aspekcie) - wyjaśnia Elena Vázquez, kierowniczka biura Operacji i Kompleksowych Projektów Rękodzielniczych Fonart, która między innymi ostrzega przed tym, w jaki sposób plastik zastąpił niektóre z tych przedmiotów w wielu społecznościach.

W ramach programu Original Mexico pierwsze Krajowe Spotkanie Włókien Roślinnych będzie kontynuowane i odbywać się będzie do 18 maja, od 11:00 do 18:00. Spotkanie odbędzie się w siedzibie przy 289 Hidalgo Avenue w centrum Coyoacán. Wstęp jest bezpłatny.