Ginreikai zaprezentuje pokaz tradycyjnego tańca japońskiego

▲ Grupa stara się promować zrozumienie i docenianie natury i środowiska. Zdjęcie dzięki uprzejmości firmy

Fabiola Palapa Quijas

Gazeta La Jornada, poniedziałek, 23 czerwca 2025, s. 30-35. 3

Od 50 lat zespół Ginreikai, którego nazwa oznacza „Srebrną Górę” i którego inspiracją była góra Fuji oraz Popocatépetl, działa w sercu kraju, aby dzielić się japońską kulturą za pomocą tańca i wzmacniać więzy przyjaźni między Meksykiem a Japonią.

W związku z występem grupy artystycznej 28 czerwca w audytorium Muzeum Soumaya, La Jornada rozmawiał z dyrektorką grupy, Naoko Kiharą, która po otrzymaniu tytułów natori i shihan senmon w szkole Hanayagi Ryu poświęciła się szerzeniu bogactwa japońskiej sztuki tanecznej w całym kraju.

Kihara, urodzony w Brazylii w rodzinie Japończyków, wspomniał, że w 1971 roku profesor Tamiko Kawabe założyła grupę Ginreikai, której celem było przekazywanie tradycji i kultury tego kraju nowemu pokoleniu Meksykanów i osób pochodzenia japońskiego poprzez muzykę i taniec.

Reprezentujemy szkołę Hanayagi Ryu, jedną z pięciu głównych szkół w Nihon Buyo i największą w Japonii; została założona w 1848 roku przez Nishikawę Yoshijiro , powiedział Kihara.

Zaznaczył, że w ramach tradycyjnego tańca japońskiego istnieją tańce klasyczne, których uczą wszystkie akademie, ale mogą one również tworzyć tradycyjne choreografie.

W ramach obchodów Miesiąca Japonii w Meksyku i przy wsparciu ambasady Meksyku Ginreikai zaprezentuje spektakl „Hermandad: Taniec, który jednoczy serca” z programem składającym się z utworów klasycznych oraz adaptacji stworzonych przez Kiharę.

Grupa, w skład której wchodzą japońscy i meksykańscy tancerze, koncentruje się na klasycznym tańcu japońskim, znanym jako Nihon Buyo, który ma na celu przekazywanie uczuć i emocji poprzez ruchy ciała i elementy takie jak wachlarze, parasole i miecze. Ginreikai oferuje różnorodne style japońskiego tańca, w tym mai, który jest powolny i uroczysty; odori, który jest szybki i żywy; i shosa, który wyraża emocje.

Kihara skomentował, że w programie Hermandad , oprócz klasycznych tańców, takich jak Echigojishi, zaprezentowano również adaptacje związane z Meksykiem. „Mamy numer z Cielito Lindo, bardzo znaną tutaj piosenką; tańczymy ją w kimonach, ponieważ my, którzy mieszkamy w tym kraju, również czujemy się Meksykanami. To jak połączenie dwóch kultur i w ten sposób pokazujemy tę jedność. Chcemy wyrazić szacunek, który istnieje między oboma krajami”.

Misją Ginreikai jest szerzenie japońskiej kultury tanecznej. Grupa stara się promować zrozumienie i docenianie natury i środowiska oraz kosmiczną wizję, że niebo, Ziemia i ludzkość są jednością.

Mając ponad 50-letnią historię, grupa została doceniona za występy łączące tradycyjną japońską muzykę z instrumentami zachodnimi. Ginreikai to góra srebra, która lśni japońskim tańcem, a jej dziedzictwo przetrwało próbę czasu.

Brotherhood: The dance that uniones hearts zostanie zaprezentowany 28 czerwca o godz. 16.00 w audytorium Muzeum Soumaya (ul. Miguel de Cervantes Saavedra 303, dzielnica Ampliación Granada).

▲ The Boy and the Spells zainaugurują program „Opera is Pure Fairytale... and Ballet and Circus Too!” 28 czerwca. Zdjęcie: Jair Cabrera

Anioł Vargas

Gazeta La Jornada, poniedziałek, 23 czerwca 2025, s. 30-35. 4

Zdaniem Cassandry Zoé Velasco, dyrektor artystycznej Bellas Artes Opera Studio (EOBA), możliwość włączenia przez Narodową Operę (CNO) dzieł skierowanych do dzieci do regularnych sezonów w Palacio de Bellas Artes nie jest aż tak odległa.

„To jest coś, na co Marcelo Lombardero, dyrektor tej grupy, powinien odpowiedzieć; jednak te produkcje mogą być początkiem” – zauważyła mezzosopranistka, odnosząc się do inscenizacji The Boy and the Sorcery, która zainauguruje serię ¡Opera is Pure Storytelling... and Ballet and Circus Too! 28 czerwca w National Arts Center (Cenart).

Według piosenkarza i przedstawiciela władz, ten oryginalny tytuł kompozytora Maurice'a Ravela i pisarki Sidonie-Gabrielle Colette jest częścią zobowiązania CNO, a ogólnie Narodowego Instytutu Sztuk Pięknych i Literatury (Inbal), do przyciągania i pozyskiwania nowej publiczności.

Chodzi o dotarcie do dzieci i rodzin, aby pokazać, że opera jest dla każdego , powiedział. To ogromne zobowiązanie, jakie mamy, ponieważ tylko w ten sposób utrzymamy ten piękny gatunek przy życiu .

Cassandra Zoé Velasco podkreśliła w wywiadzie, że tego typu produkcje spełniają również cel CNO, jakim jest promocja i upowszechnianie twórczości młodych śpiewaków i pianistów, którzy kształcą się w EOBA.

Wielu z nich regularnie uczestniczy w działalności firmy. Celem EOBA jest profesjonalizacja tych młodych śpiewaków, którzy wykazali się wystarczającym potencjałem, a także zachęcanie i wspieranie ich w rozwoju, dawanie im pierwszych szans jako solistom z CNO.

Inscenizacja The Boy and the Sorcery jest koprodukcją CNO, poprzez EOBA (National Association of Cultural Organizations), i University of the Americas Puebla (UDLAP). Przedstawienie było prezentowane trzy razy w tym roku: raz w Scenic Pavilion of Chapultepec Forest, a dwa pozostałe jako część projektu społecznego skierowanego do szkół. Były to zamknięte, swobodne występy dla dzieci ze społeczności neuroatypowej .

Jak stwierdził śpiewak, włączenie jej do wspomnianego cyklu, w którym zostanie zaprezentowana w czterech przedstawieniach, stanowi jej wielki debiut , podkreślając, że opera Ravela w ciągu swoich 50 minut zawiera wszystkie elementy, którymi w pełni cieszyć się będą zarówno dzieci, jak i dorośli.

To piękna muzyka z cudownymi tekstami. Porusza bardzo ważne tematy, takie jak kontrola emocji , zauważył, opisując ją jako historię chłopca, który w przypływie wściekłości niszczy wszystko wokół siebie, ignorując, łamiąc i kwestionując granice.

Niespodziewanie – dodał – świat wokół niego reaguje magicznie, organizuje się i daje początek zabawnej muzycznej rewolucji.

Jak zauważył dyrektor EOBA, ta transformacja ujawnia istotne aspekty natury i kondycji ludzkiej, rodząc w ten sposób kreatywność, empatię i czułość.

Sztuka mówi o świadomości, jedności, szacunku dla naszego otoczenia, zrozumieniu tego, co jest inne, miłości, znaczeniu rodziców i, w końcu, znaczeniu zdrowego dzieciństwa. To bardzo ważne przesłanie dla naszego społeczeństwa.

Spektakl „The Boy and the Sorcery” zostanie zaprezentowany 28 i 29 czerwca w podwójnych przedstawieniach, o godz. 12:00 i 14:30, w Cenart Arts Theater (79 Río Churubusco Avenue, dzielnica Country Club).

Miejsce dla każdego

Seria „Opera to czysta opowieść... a także balet i cyrk!”, sztandarowa oferta Cenarta skierowana do dzieci w okresie wakacji letnich, obejmie swobodne występy dla neuroatypowej publiczności w dwóch z pięciu pokazów.

Ta opcja, możliwa dzięki współpracy wyspecjalizowanego działu w INBAL, obejmuje specjalne oświetlenie i poziomy audio w teatrze, umożliwiające widzom stanie oraz wchodzenie i wychodzenie z obiektu. Strefa relaksu i rozrywki zostanie również utworzona w holu teatru.

Oni są również naszą publicznością i zasługują na miejsce na Cenarcie – podkreślił Raúl Uribe z Wydziału Programowania Artystycznego tej instytucji, który na konferencji prasowej ogłosił szczegóły cyklu, który zakończy się 3 sierpnia – w towarzystwie niektórych członków obsady zaplanowanych dzieł.

Oprócz Chłopca i czarownictwa zaprezentowane zostaną opery Figaro i Android (5 i 6 lipca) z muzyką takich klasyków, jak Mozart, Dworzak i Rossini, a także Bastian i Bastiana, jednoaktowa opera dla dzieci autorstwa Mozarta (12 i 13 lipca).

Taniec z kolei reprezentowała grupa Alice in Ballet Country , a sztuki cyrkowe grupa Salto mortal al Xib'alb'a (26 i 27 lipca oraz 2 i 3 sierpnia).

Wśród występów w swobodnej atmosferze znajdą się Bastián i Bastiana 11 lipca o godzinie 12:00 oraz Alice in Ballet Country o godzinie 14:00. Wstęp na oba występy jest bezpłatny, a widownia może pomieścić 250 osób. Więcej informacji można znaleźć na stronie cenart.gob.mx .

Niezależny

Gazeta La Jornada, poniedziałek, 23 czerwca 2025, s. 30-35. 4

Starożytny Odeon Heroda Attyka, perełka kultury położona u stóp Akropolu, szykuje się do dłuższej przerwy w działalności z powodu szeroko zakrojonych prac renowacyjnych.

Kultowy teatr, będący obowiązkowym punktem zwiedzania Aten i cenioną sceną dla międzynarodowych artystów, zostanie zamknięty co najmniej trzy lata po zakończeniu obecnego sezonu.

Dla mieszkańców stolicy Grecji Odeon jest stałym elementem letniego kalendarza kulturalnego, ponieważ na jego majestatycznej scenie przez stulecia odbywały się niezliczone legendarne występy. To miejsce, mające ponad 18 wieków, niedawno otworzyło 70. sezon corocznego Festiwalu Epidaurskiego w Atenach, cenioną tradycję dla wielu Greków.

Występowali tu znani artyści i zespoły, m.in. Luciano Pavarotti, Frank Sinatra, Coldplay i grecka artystka Maria Callas.

Kiedy ludzie myślą o ateńskiej scenie kulturalnej, myślą o festiwalu i Herodium , powiedziała Katerina Evangelatos, dyrektor artystyczny festiwalu od 2019 r., odnosząc się do teatru jego potocznej greckiej nazwy. „To serce festiwalu ”.

Grecka Opera Narodowa zainaugurowała tegoroczny festiwal spektaklem Turandot Giacoma Pucciniego.

Przestrzeń czci

Giorgos Koumendakis, dyrektor artystyczny tej grupy, opisuje Odeon Heroda Attyka jako przestrzeń pełną napięcia i zmęczenia , która wciąż budzi powszechną cześć.

Stwierdził , że świadomi, kulturalni i wykształceni ludzie, którzy rozumieją, czym jest ta przestrzeń, jej znaczenie historyczne, wagę festiwalu i historię Greckiej Opery Narodowej, darzą ją głębokim szacunkiem i wchodzą do niej niemal z czcią .

To jak wejście do świątyni sztuki; naprawdę robi wrażenie. Widzę to również u śpiewaków i orkiestry. Kiedy tu przychodzą, chcą dać z siebie wszystko.

Podczas poprzednich projektów renowacji i konserwacji powierzchnie Odeonu Heroda Attyka zostały oczyszczone, pęknięcia wypełniono zaprawą i zainstalowano nowe siedzenia. Tym razem zakres prac będzie zależał od wyników trwających badań.

Minister kultury Lina Mendoni oświadczyła, że ​​chociaż data zamknięcia obiektu jest ostateczna — późne lato — to jego ponowne otwarcie nie jest jeszcze pewne.

▲ Spektakl zostanie zaprezentowany 27 czerwca w Teatrze Estefanía Chávez Barragán w Szkole Architektury UNAM oraz 29 czerwca w Auli Miguela Covarrubiasa w CCU. Zdjęcie dzięki uprzejmości grupy .

Fabiola Palapa Quijas

Gazeta La Jornada, poniedziałek, 23 czerwca 2025, s. 30-35. 5

Neoklasyczna propozycja Carmina Burana, stworzona przez Irinę Marcano, jest swobodnym i ekspresyjnym podejściem do takich tematów, jak przeznaczenie, fortuna, miłość i śmierć.

Wszechstronność tancerzy z Warsztatu Choreograficznego Narodowego Uniwersytetu Autonomicznego Meksyku (TCUNAM) nadaje dziełu nowatorskiego charakteru, którego premiera odbyła się pierwotnie w 1937 roku we Frankfurcie.

To duże przedsięwzięcie, w którym bierze udział ponad 20 tancerzy, wzruszy publiczność uczestniczącą w występach 27 czerwca w Teatrze Estefanía Chávez Barragán na Wydziale Architektury UNAM oraz 29 czerwca w Auli Miguela Covarrubiasa w Centrum Kultury Uniwersyteckiej (CCU).

W wywiadzie dla La Jornada, Irina Marcano, choreografka i reżyserka TCUNAM, opisała swój spektakl jako potężny i oszałamiający. Neoklasyczny język jest przyjemny dla oka, a narracja jest również bardzo bliska; publiczność natychmiast utożsamia się z inscenizacją i mam nadzieję, że na koniec ludzie wyjdą z refleksją na temat życia i śmierci .

Dodał, że Carmina Burana z muzyką Carla Orffa pozwoliła grupie uniwersyteckiej zaprezentować wszechstronność tańca. Są to tancerze klasyczni, którzy podchodzą do stylów neoklasycznych i współczesnych; ta wszechstronność prowadzi nas do innych podejść scenicznych .

W narracji sztuki reżyserka TCUNAM bada ewolucję istot ludzkich, okres dojrzewania, dorosłość, namiętności i śmierć. Aby zająć się tymi emocjami i przejściami w cyklu życia, korzystamy z własnych odniesień , wskazała.

„Ciągle staramy się wyrwać z pewnych ram, a sztuka jest narzędziem do wyrażania siebie i eksplorowania innych przestrzeni, nawet zakazanych. To jest coś, co uważam za interesujące w Carmina Burana”.

Jeśli chodzi o postać Fortuny, powiedział, że na początku sztuki jest ona zamyślona, ​​ponieważ od momentu narodzin wiemy, jak skończymy.

Fortuna przemienia się w kobietę w czerwieni i prowadzi ludzi ku namiętnościom i pożądaniu, a także prowokuje je po drodze. W całym utworze przemieniam tę postać, a w narracji dodatkowo wyjaśnia związek między życiem a śmiercią.

Cały zespół będzie emanował gorącymi namiętnościami i emocjami ujętymi w ramy losów opisanych w świeckich średniowiecznych poematach, które towarzyszą temu popularnemu dziełu.

Prezentacją Carmina Burana TCUNAM kończy swój 113. sezon zatytułowany Intersections, w trakcie którego grupa pełniła rolę centralnego punktu spotkań z innymi instytucjami wewnątrz i na zewnątrz uniwersytetu, w celu zwiększenia rozpoznawalności.

Marcano ogłosił, że kolejny sezon TCUNAM będzie nosił tytuł 55-lecia, ponieważ rocznica przypada we wrześniu. Z tej okazji zaplanowano wykonanie kilku utworów mistrzyni Glorii Contreras i meksykańskich kompozytorów.

Moja praca również będzie miała premierę, a my będziemy współpracować z National Dance Company. Będziemy mieć również kolejną dużą premierę na UNAM Culture Festival.

Dodała, że ​​5 sierpnia w Pałacu Sztuk Pięknych odbędą się warsztaty choreograficzne na uniwersytecie, które złożą hołd Glorii Contreras w ramach cyklu Danced Autobiographies. Zaprezentowany zostanie tam program 90 Times Gloria.

Prezentacja Carmina Burana odbędzie się 27 czerwca o 12:30 w Teatrze Estefanía Chávez Barragán na Wydziale Architektury UNAM oraz 29 dnia tego samego miesiąca o 12:30 w Auli Miguela Covarrubiasa na CCU (Insurgentes Sur 3000, Ciudad Universitaria).

22 czerwca w ramach warsztatów odbył się występ poświęcony zmarłemu w maju projektantowi oświetlenia Francisco Muñoz Ávila.