Młode Chinki na nowo doceniają starożytny sekretny zapis używany przez kobiety

Młode Chinki na nowo doceniają starożytny sekretny zapis używany przez kobiety
Została stworzona około 400 lat temu i była przekazywana z matki na córkę.
AFP
Gazeta La Jornada, wtorek, 12 sierpnia 2025, s. 20-25. 5
Jiangyong. W warsztacie w prowincji Hunan w środkowych Chinach nauczyciel delikatnie kreśli pędzlem do tuszu znaki sekretnego pisma wymyślonego wieki temu przez kobiety.
Nüshu, co w języku chińskim dosłownie oznacza „pismo kobiet”, powstało około 400 lat temu, w czasach, gdy kobietom brakowało dostępu do edukacji, a co za tym idzie, do pisania.
Dzięki nüshu kobiety mogły komunikować się ze sobą za pomocą listów, piosenek, a nawet haftów.
Przekazywany z pokolenia na pokolenie, z matki na córkę, nushu zyskuje obecnie popularność w całych Chinach, gdzie jest uważany za symbol kobiecej siły.
Pan Shengwen, 21-letnia studentka, wyjaśnia agencji AFP, że nushu pozwala kobietom komunikować się z pełnym zaufaniem. „To dla nas jak sanktuarium” – mówi.
„Możemy wyrażać swoje myśli, zwierzać się sobie, rozmawiać o wszystkim”.
W porównaniu ze znakami chińskimi słowa w języku nüshu są fonetyczne, mniej kwadratowe, cieńsze i mają kształt liści drzew.
„Kiedy piszemy, nasz oddech musi być spokojny, aby pędzel pozostał stabilny” – wyjaśnia.
W Xiaohongshu, chińskiej aplikacji podobnej do Instagrama, liczba wyświetleń hashtagu „Nüshu” osiągnęła 72 miliony. Większość postów pochodzi od młodych kobiet publikujących zdjęcia tatuaży lub innych dzieł z tym starożytnym pismem.
He Jingying, inna studentka, wyjaśnia, że to jej matka zapisała ją na kurs nushu.
Jak mówi, ta praktyka daje mu „głębokie poczucie spokoju. Kiedy dotykam papieru pędzlem, czuję rodzaj wewnętrznej siły” – mówi.
„Krzyk przeciwko niesprawiedliwości”
Nüshu to coś więcej niż tylko scenariusz. Odzwierciedla życie kobiet w wiejskim powiecie Jiangyong w prowincji Hunan, wyjaśnia Zhao Liming, profesor Uniwersytetu Tsinghua w Pekinie.
Jiangyong był „społeczeństwem zdominowanym przez mężczyzn”, wyjaśnia profesor, która bada nushu od czterech dekad. „Prace tych kobiet były krzykiem przeciwko niesprawiedliwości”, mówi.
Słowa w nüshu czytane są w lokalnym dialekcie, co utrudnia ich naukę osobom z innych regionów. Jednak jego elegancja i unikatowość wyjaśniają ponowne zainteresowanie tym pismem, mówi profesor He Yuejuan.
„Studenci sztuki mają do niej szczególny sentyment” – zauważa, wychodząc ze swojej galerii, gdzie sprzedaje biżuterię i szale ozdobione napisami Nüshu.
Nauczycielka pochodząca z Jiangyong twierdzi, że nüshu było „częścią jej codziennego życia” w dzieciństwie.
Ta kobieta jest jedną z 12 „dziedziczek” Nüshu uznanych przez chiński rząd i ma teraz prawo nauczać tego przedmiotu.
Typowe dla nich
Prawie 100 studentów wzięło udział w tygodniowych warsztatach zorganizowanych przez lokalne władze w celu promocji nushu.
Zou Kexin, jedna z młodych kobiet obecnych na wydarzeniu, powiedziała agencji AFP, że dowiedziała się o nushu z mediów społecznościowych i chciała „doświadczyć tego osobiście”.
„To system pisma charakterystyczny dla kobiet, co czyni go naprawdę wyjątkowym” – mówi studentka uniwersytetu w Syczuanie.
Tao Yuxi, 23-letni student animacji, jest jednym z niewielu mężczyzn biorących udział w warsztatach.
Mówi, że chciałby nauczyć się nüshu, aby znaleźć inspirację do swoich dzieł.
Mimo że nüshu zostało stworzone dla kobiet, jej zdaniem jest częścią narodowego dziedzictwa kulturowego.
„Wszyscy powinniśmy walczyć o jego zachowanie, kobiety i mężczyźni” – twierdzi.
jornada