Historia ludzi, którzy skosztowali gorzkiego owocu

Tugce Celik

Młody autor Barış Selim Uzun został nagrodzony nagrodą Kafka First Book Award 2024 za książkę zatytułowaną Monsters of the Northern Room. Powieść została wręczona czytelnikom przez Kafka Book, członka Epsilon Publishing Group. Napisana płynnym językiem praca wyróżnia się dystopijnym światopoglądem. Podczas gdy bohaterowie powieści próbują przetrwać pod ciągłym zagrożeniem monitorowania i przesłuchania przez rząd, walczą również o zmianę systemu. Praca, która podkreśla opór wobec opresyjnego rządu, który lekceważy wolności jednostki i możliwość zmiany systemu, daje czytelnikowi nadzieję poprzez aspekt ujawniania, że ​​walka jest możliwa w każdych okolicznościach. Czytelnik , który śledzi nagrania audio, przechodzi do fazy, w której rzeczywistość staje się jeszcze bardziej niejednoznaczna, a wiele elementów pozostaje wyobraźni na kolejnych stronach książki. Monsters of the Northern Room przyciąga uwagę strukturą, w której przeplatają się ze sobą różne wszechświaty, ozdobioną spiralnymi sytuacjami i wzbogaconą słowami, które wyszły z użycia.

STRUKTURA HISTORII JEST WYZWANIEM

Uzun, urodzony w 1997 r., stwierdził, że proces badań i pisania książki trwał 1,5 roku i powiedział: „Historia książki wyłoniła się w okresie, gdy myślałem o osobowości i elementach założycielskich. Właściwie pracowałem nad inną historią, a historia tej książki była niuansem w tej historii. Jednak w miarę jak ramy problemu stawały się jaśniejsze, zacząłem odczuwać większą chęć opowiedzenia go i postanowiłem opowiedzieć tę historię”.

Uzun dodał: „W strukturze opowieści są dość trudne elementy, które czasami wiążą ręce pisarza. Pisanie z ust niewiarygodnego narratora, pewne trudności wynikające z osobowości postaci i fakt, że cała historia jest przekazywana za pomocą nagrań, to niektóre z trudności, ale poruszanie się po tych elementach sprawia, że ​​czytelnik pozostaje świeży”.

PODDANIE SIĘ I SZUKANIE SCHRONIENIA

Uzun, który wskazuje na istnienie wszechświata, w którym prywatność jest niszczona w książce, powiedział: „Dystopijna atmosfera jest ustanowiona przez zanik prywatności, ludzie żyją tak, jakby byli w centrum uwagi, a ich ukryte strony nie mogą zostać odkryte. Nasi bohaterowie badają również znaczenie sekretów i prywatności w tym środowisku, próbują tworzyć mroczne punkty i w ten sposób angażują się w pewnego rodzaju konstrukcję osobowości. Kuzey Oda jest w centrum zarówno wyrzeczenia, jak i pewnego rodzaju schronienia. Codzienne elementy i sekrety świata, które Zahid zabrał, prowadzą nas do Kuzey Oda i jego potworów”.

TON SŁÓW

Autor, który podkreślił, że użycie w książce starych tureckich i upadłych słów było świadomym wyborem, powiedział: „W książce słuchamy ludzi wyczerpanych innowacją i transformacją, którzy skosztowali gorzkich owoców postępu oferowanego przez państwo i którzy teraz mają niepewne i paranoiczne uczucia co do przyszłości. Można się spodziewać, że napotkamy „konserwatywny” ton, który spotykamy w uczuciach i myślach tych ludzi w ich języku. Z tego powodu słowa emanują pewną dozą nostalgii. Myślę również, że język tekstu powinien być otwarty na wszelkiego rodzaju postawy czytelnika”.

Autor, który podkreślił, że w swoich tekstach dokonywał wyborów zgodnie z tonem słów, dodał: „Czytelnik nie zawsze może mieć taką samą uwagę i troskę. W tym momencie ton i uczucie słów odgrywają ważną funkcję. Mogą pomóc utrzymać nawet rozproszonego czytelnika w atmosferze i narracji lub wstrząsnąć nim i przywrócić mu zmysły. Staram się z tego korzystać, pisząc moje teksty”.

***

KONCENTRACJA NA NARRACJI WZMACNIA ATMOSFERĘ

„Książka koncentruje się na podróży dwóch odrębnych bohaterów” – powiedział autor, który podsumował: „Fragmenty, w których jesteśmy świadkami historii Zahida, są nieco bardziej intensywne niż reszta książki. Ta intensywność widoczna w języku i narracji jest związana zarówno z sytuacją bohatera, jak i fikcyjną strukturą. W miarę rozwoju historii zbliżamy się do głównej narracji książki, co zwiększa intensywność. Uciekłem się do takiej intensywności, aby czytelnik mógł wejść w atmosferę Zahida i odczuć jego sytuację w najbardziej dokładny sposób. Nasz bohater wycofał się ze świata i schronił się w małym pokoju. W tym przypadku nie jestem pewien, czy można oczekiwać od niego obszernych tekstów; taki komfort nie byłby w stanie odpowiednio zanurzyć nas w atmosferze”.