Freak Triangle'ın kalbinde

Haftanın cümlesi Salı günü patlıyor: "Sadece bir psikopat pastayı böyle keser." Game of Thrones'un İspanyolca çevirmeni Cristina Macía tarafından, dürüst olmak gerekirse, dilimleri dağıtma konusunda bıçakla pek iyi olmayan Gigamesh'in kurucusu Alejo Cuervo'ya atıfta bulunularak söylendi. Bu, 10 Haziran 1985'te kapılarını açan kitapçı (ve yayıncı) ile aynı kurumsal camgöbeği tonunda, mavi şekerle kaplanmış güzel bir doğum günü pastası. Kötülük ve altkültür tapınağı, bilimkurgu, çizgi roman, manga, rol yapma oyunları ve en iyi fantastik edebiyatın yoğunlaştığı Bailèn, Ali Bei ve Passeig Sant Joan caddelerinin oluşturduğu sözde Friqui Üçgeni'nin merkezi olarak parlayarak 40. yıl dönümünü kutluyor. Bu arada Macía, bu özel gün için kırmızı dokunaç desenli, Lovecraftvari bir motif taşıyan beyaz bir elbise giymiş.

Màrius Serra, 'Paraula de verívor' sunumuyla hayranları arasında esrarengiz bir mücadele düzenliyor

Etkinliğe zar zor yetiştim, ancak meslektaşlarım Antonio Iturbe ve Jacinto Antón'u kalabalığın içinde gördüğümde rahat bir nefes aldım. Yıldönümünü çevreleyen bir aylık şenliklerin ve çeşitli etkinliklerin başlangıcı olan "Gigamesh'te Olan Şeyler " başlıklı yuvarlak masa tartışmasının notlarını özenle alıyorlardı. Tartışma sırasında çokça kahkaha, anekdot ve fantazi fenomeninin o kadar önemsiz olduğu, takipçileri arasında uyandırdığı tutkulu bağlılığı tanımlamak için "ucubelik" teriminin bile icat edilmediği bir zamana dair biraz nostalji yaşandı. Yazar Susana Vallejo, 1980'lerin başında Madrid'de buna benzer bir kitapçı olmadığını anlatıyor: "Otobüsle geldim, akşam 10'dan sabah 6'ya kadar yolculuk ettim; otobüs beni mağazanın yakınına bırakıyordu ve açılana kadar etrafta dolaşıyordum." Gigamesh o zamanlar Ronda Sant Pere'de bulunuyordu.

Parti, sanki sonsuz bir Dungeons & Dragons oyunu oynuyormuş gibi bol miktarda focaccia, cava, Sprite ve sandviçle sona erdi. Projenin kurucunun oğlu Iñigo Cuervo ve Kötülüğün Kitapçısı lakaplı Antonio Torrubia ile devam etmesi havada sevinç uçuşuyordu.

Çarşamba günü, şefkatle ifade etmek gerekirse, bir başka geek topluluğu , Màrius Serra'nın gizemli eseri Sihirli Flüt'ün çizdiği, Rambla Catalunya'daki Casa del Llibre'de bir araya geliyor. 1 Temmuz 1990'da Tísner'den devraldığı La Vanguardia'nın "mots encreuats" (İspanyolca kelime bulmacaları) sorumlusu olan yazar, dil oyunlarının hayranlarından oluşan bir kalabalığı kendine çekiyor, bu yüzden oda 2.025 sözcük bilmecesinden oluşan bir seçki olan "Paraula de verbívor" (Empúries) sunumu için tıklım tıklım. Seyirciler arasında, sözlük okumayı seven Enric Gomà da var.

"Katalan'ın seksi olduğunu" kanıtlamak ve Enigmàrius ( Catalunya Ràdio'nun El Matí ) adlı uyuşturucuya bağımlı hayranlarını memnun etmek için Serra bir tür atölye yarışması düzenler. Önce, perdenin arkasında pençesini gösteren sihirbaz gibi yarattığı şeyin bazı mekaniklerini açıklar ve ardından izleyicilere bir dizi sözlü bilmece sorar. Bazı örnekler (ve yalnızca İspanyolcaya çevrilmesi kolay olanlardan bahsedeceğiz): süpermarket kasasında bir yılan? Yılan. İsa Mesih'e özdeş mi? Tam isabet. Bardan bara yaşayan bir Valensiya kadını? Alacantina . Yarışmanın kazananları David Arnau (görsel-işitsel sektörde dilbilimci), Miquel Roig (İletişim Bilimleri mezunu) ve Pitu Cors (matematik öğretmeni) oldu. Üç beyefendiye, 25. yıl dönümünde klasik bir eserin yeniden basımı olan Verbàlia (Empúries) adlı kitabın bir kopyası verildi; bu kitap, dilsel çarpıtmaların bir vademecum'uydu: palindromik sözcükler, kelime oyunları, lipogramlar, paronomasialar.

Fantastik edebiyatın tapınağı Gigamesh, Bailèn Caddesi'nde 40. yılını kutluyor.

Etkinlik sona erdiğinde, Finestres kitapçısına doğru yürüyorum, burada bir geek (bu sefer k harfiyle, "kalamidad" anlamında, nazik olmak adına k harfiyle yazılmış) Filistin hakkındaki bir kitap yığınının üzerine bir bardak sütlü kahve dökmüş. Otuz hasarlı cildi satışa çıkarmışlar, geliri UNRWA'ya (Birleşmiş Milletler Filistin Mültecileri Yardım ve Çalışma Ajansı) gidecek. Geriye bir tane bile kalmadı.

Perşembe günü, Casa del Llibre'de yine : Ramon Llull Ödülü'nün son kazananı Estel Solé ve şarap uzmanı ve iletişimci Meritxell Falgueras, Aquest tros de vida (Columna)'yı tartışırken şarapları ve edebiyatı bir araya getiriyor. Tüylü kırmızı Garnacha ve köpüklü Xarel·lo . Tost sırasında, bambu ve begonviller arasında, sivrisinekler kitapçının arka bahçesinde Solé'yi (ve beni) dolaşıyorlar.