National Monte de Piedad, 250. yıl dönümünü Eşzamanlılık sergisiyle kutluyor

National Monte de Piedad, 250. yıl dönümünü Eşzamanlılık sergisiyle kutluyor
10 sanatçı, depolarında kalan nesneler etrafında bir eser yaratmaya veya müdahale etmeye davet ediliyor
▲ Ebedi zamanların karşılıklı varlığı , Arnaldo Coen'in NMP genel merkezinin Tezontle Patio'sunda devam eden duvar resmi. Fotoğraf National Monte de Piedad'ın izniyle
Neşeli MacMasters
La Jornada GazetesiÇarşamba, 26 Şubat 2025, s. 2
Nacional Monte de Piedad (NMP), Meksikalıların Meksikalılara yardım etmesi konseptiyle 250. yıl dönümünü kutluyor; bu sayede kuruluşunun mirasını ve geleneğini kutluyor ve sanat aracılığıyla bu finans kuruluşunun tarihini anlatıyor.
Dün, 10 sanatçının NMP depolarında kalan objelerden yola çıkarak bir eser yaratmaya veya müdahale etmeye davet edildiği Simultaneidad adlı karma serginin açılışı yapıldı. Ayrıca ressam Arnaldo Coen, Patio Tezontle'de resmedilecek olan Ebedi zamanların karşılıklı varlığı adlı duvar resminin ilk darbesini verdi.
Ayrıca kurumun merkez binasındaki iki ayrı mekana çizdiği, Chiapas'lı ressam Erick Tzucumo'nun Meksikalıların Meksikalılara yardım etmesi adlı duvar resminin 12 paneli de sergilendi.
Sergide tanıtılan eserlerden bir diğeri de Tania Candiani'nin Refah ve Bolluk adlı ses titreşimi enstalasyonuydu. Bu enstalasyon, NMP'nin dayanışma ve maddi destek misyonuyla uyumlu olarak yönlendirdiği enerjilerin sürekli hareketini yansıtıyor.
Simultaneidad’a katılacak sanatçılar, Lourdes Sosa, Bruno Newman, Rafael Micha, Natalia Herrera, Brett Schultz ve Andrés Medina’dan oluşan bir komite tarafından seçildi. Yaratıcıları arasında Betsabeé Romero, Laura Rosete, Chavis Marmol, Débora Delmar, Marcos Rountree, Edgar Orlaineta, Cisco Jiménez, Zoveck Estudio (gitarını Sonia Romero ve Julio Carrasco işbirliğinden alan), Jorge Cejudo ve Manuel ve Christian Cañibe tarafından kurulan grafik ve görsel-işitsel yenilik alanı Éramos Tantos yer alıyor.
Betsabeé Romero bisikletle müdahale etti, Cisco Jiménez kesme makinesiyle işe başlayarak Basamento parçasını yaptı, Débora Delmar'ın Commitment adlı eseri ise yatay bir çizgide yerleştirilmiş altı küçük güvenlik kutusundan oluşuyor. Eşzamanlılık , Guillermo Santamarina küratörlüğünde gerçekleştiriliyor.
Anma töreninin başlangıç noktası , milyonlarca Meksikalının Meksikalılara yardım etmesiyle yazılan bir tarihtir. İki buçuk asır önce, vizyon sahibi ve derin toplumsal bağlılığa sahip bir adam olan Pedro Romero de Terreros, açık bir misyonla NMP'yi kurdu: rehin kredileri aracılığıyla ihtiyaç sahiplerine destek sağlamak; bu amaç 250 yıl sonra bile değişmeden varlığını sürdürüyor ve ülke çapında 300'den fazla şubesi, yeni dijital araçları ve kararlı işbirlikçilerinden oluşan bir ekibiyle, Meksika'daki milyonlarca aile için dayanışma, güven ve umut direği olma özünü her zaman koruyor
, kurum bir mesajda paylaştı.
Anma etkinliği kapsamında NMP adına David Coto'nun galeri sahibi Lourdes Sosa ve küratör ve sanatçı Guillermo Santamarina'ya bir dizi soru yönelttiği bir söyleşi düzenlendi. Meksika'nın tarihsel hafızasının inşasında sanatın rolü nedir ve NMP gibi kurumların canlı kalmasına nasıl katkıda bulunur?
Santamarina, sanatın yalnızca kültür, toplumsal karşılaşma ve dil gelişimi gibi büyük olguların omurgası olmadığını, aynı zamanda dayanışmanın, insani bir onayın da nedeni olduğunu belirtti. İlginç olan, sadece hükümet kurumlarının değil, aynı zamanda daha iyi insanlar olmanın bir yolu olan bu muazzam sürece kurumların da katılmasıdır
.
Sosa , sanatın bir kavram ve uygulama olarak tüm insanlara açık olması gerektiğini
belirtti. Sanatın her türlü sınırı aştığını kabul etti. Özel girişim, sanat ve kamu kurumları arasındaki bu işbirliği, bir bakıma sanatın daha geniş kapsamda demokratikleşmesini sağlıyor
.
Etkinlik, binanın merkezi avlusunda, Vicente Rojo'nun 2019'da yaptığı Versión celeste vitrayının altında gerçekleşti. Bu kutlamanın küratöryel anlatısının, NMP'nin tarihi mirası ile günümüz arasındaki bağlantıyı yansıtacak şekilde nasıl tasarlandığı sorulduğunda?
Santamarina, zamanların kaynaşmasından bahsederken, “en uzaktan (Rojo vitray penceresi) çağdaş kültürün en çarpıcı ve güncel parçalarından birine kadar” diyor. Vicente Rojo'nun çalışmaları tüm bu zamanları aydınlatıp örtüyor.
“Şimdiki zamanla bütünleşen bu zaman amblemi, Eşzamanlılık sergisinin enstalasyonunda her yere yayılıyor. ”
Sosa'ya göre, sanat dünyası ile kurumsal dünya arasındaki işbirliğinden doğan en büyük zorluklardan biri, hayırseverlik misyonu (bu durumda NMP) ile sanat vizyonu arasında bir denge kurma
ihtiyacıdır.
Coen, yeni duvar resminin tanıtımını yaparken, "Bu, devasa bir taahhüdün ilk adımı ve bundan daha uzun yaşamayı umuyorum" dedi. Uzay ve zamanda bu oyunu üstlenmekten gurur duyuyorum. Bu eseri resmetmemin amacı özgürlüğü kullanmaktır. Sadece sanatçının değil, eseri zenginleştirecek olan izleyicinin de özgürlüğü
.
Brenda Navarro'nun romanının tiyatro uyarlaması olan Boş Evler sunuluyor
Sahneleme, anlatısal yapıt gibi, anneliği sert ve sancılı bir bakış açısıyla ele alıyor.

▲ Cuma günü Shakespeare Forum'da prömiyeri yapılacak oyunun yapımcısı Berenice González, oyuncu Mariana Villegas, yönetmen Mariana Giménez, yapımcı Irene Azuela ve oyuncu Paula Watson. Fotoğraf prodüksiyonun izniyle kullanılmıştır
Neşeli MacMasters
La Jornada GazetesiÇarşamba, 26 Şubat 2025, s. 3
Annelik, Mariana Giménez Videla'nın yönettiği ve Cuma günü Foro Shakespeare'de ilk kez sahnelenecek olan Casas vacías adlı oyunun ana temasını oluşturuyor. Brenda Navarro'nun (Meksiko, 1982) aynı adlı romanından uyarlanan ve 2019'da Sexto Piso tarafından yayımlanan bu yapım, anne olmama konusunu da ele aldığı için geleneksel olmayan, hatta sert ve acı dolu bir bakış sunuyor; Kadın olmanın tüm yönleri.
Giménez Videla, basın toplantısında yaptığı açıklamada, konseptle ilgili olarak nesnelerin genellikle iki şekilde yerleştirildiğini, siyah ve beyaz olduğunu, ortada ise hiçbir şeyin olmadığını söyledi
. Ama toplumun dayattığı dayatmalar var, bir sürü karanlık nokta var, konuşulmayan şeyler de var
. Annelik genel olarak eşsiz bir deneyimdir, her kadın bunu farklı şekilde yaşar. Peki bir anne, çocuğunu bir oyun parkında kaybettiğinde ve onu kendi çocuğu gibi başka bir anneye yetiştirdiğinde ne olur?
Tiyatro imkânsızlıklar diyarı olduğundan, hayal ettiğimiz dünyaları yaratabiliriz
, diye devam etti Giménez Videla. Sahneleme ise bir kurgulamadır, dolayısıyla romanda olmayan şeyler iki aktrisin başına gelebilir. Yani iki anne tanışıyor ve bedenlerini ortaya koyarak romanda olmayan bir yakınlık ve etkileşim doğuyor
. Yapımcı Irene Azuela, Berenice González ile birlikte oyunun sahnelenmesinin hayallerinden
birinin de bu olduğunu söyledi.
Proje, yapımcıların romanı okumasıyla ortaya çıktı. Brenda'nın metnini okumak, içimde hareket eden bir dizi soruyla yüzleşmek gibiydi. Kadınlar olarak birdenbire uymak zorunda olduğumuzu düşündüğümüz bu benzersiz planlarla ilgili sorular.
Azuela , edebiyatın bu karakterlere ve öykülere ses vermesi durumunda tiyatronun yaptığı şeyin bedeni oraya yerleştirmek olduğunu
belirtti.
Rahatsız edici ve gerekli bir yer
Yapımcılar romanı Giménez Videla'ya gönderdiler, ancak Videla'nın bize geri dönüş yapması uzun sürdü, çünkü Videla romanın çok zor olduğunu ve bitiremediğini söyledi. Sonunda binmeyi kabul etti
. Sahne yönetmeni, eserin “rahatsız edici ve gerekli bir yerden başlaması” nedeniyle okumasının kendisi için zor olduğunu itiraf etti. " Boş Evler'in söylemeye çalıştığı şey acildir."
Filmde sadece iki rolde oyuncular Paula Watson ve Mariana Villegas oynuyor. Giménez Videla, romanda bu mekanizmayı çalıştırmak için sürekli etkileşim halinde olan yankılar olmasına rağmen, aslında öyle görünmeyen birçok karakterin bulunduğu konusunda
uyarıyor. Bu annelerin isimleri de yoktur çünkü onlar bütün kadınları
temsil etmektedir. Tiyatro uyarlamasını Humberto Pérez Mortera yapmıştır.
Paula Watson, anneliğini yerine getirmek için mücadele eden ve ardından oğlunu kaybeden biyolojik anneyi
canlandırıyor. Oyuncu açısından bu, yalnızca sorduğu sorulardan dolayı değil, aynı zamanda kısmi ve ilişkisel yönetim açısından önerdiklerimizden dolayı da oldukça riskli bir çalışma; mesela kız çocuğu olmanın ne anlama geldiği
. Çok duyusal, çok duygusal
bir deneyim. Bu bir roman; Ancak aynı zamanda yalnızca söze değil, bedene ve onun ilişki kurma olanağına da itaat eden evrenler üretiyoruz. Bu metinde hoşuma giden şey, hiçbir şeyi çözmeye çalışmaması, aksine izleyicinin konu üzerinde düşünmesi için tüm olasılıkları açmasıdır
.
Biyolojik olmayan anne
Mariana Villegas'ın sorumluluğunu üstleniyor: Birçok anda hayatın karbon kopyası gibi onunla özdeşleşiyorum, ancak diğer zamanlarda bir kadın olmanın zorunluluğunun çok şiddetli ve anlaşılmaz yerlere yol açabileceğini düşünmek beni rahatsız ediyor. Oyun, romanın uyandırdığı duyguya oldukça sadıktır
.
Watson şöyle devam etti: Benim karakterim de çocukluğumdan beri kadın olma, evlenme, evde olma vb. gibi bir zorunluluğu yerine getiriyor. Kağıdı severim çünkü oldukça rahatsız edici. Bu biraz ahlaksızlıkla alakalı, yani anne olmak istemediğinizde ama anne olduğunuzda ne olacağıyla ilgili. Oğlunun kaybolması onu tam bir üzüntüye ve ilgisizliğe sürükler
.
Boş Evler, bu Cuma gününden 13 Nisan'a kadar Shakespeare Forum'da (Zamora 7, Condesa mahallesi) 100 dakikalık bir sezonda sahnelenecek; Performanslar cuma günü saat 20.30'da; Cumartesi günleri 18:00 ve 20:30’da, Pazar günleri 18:00’da.
Dahlia de la Cerda Booker Ödülü finalistleri arasında
AFP'nin
La Jornada GazetesiÇarşamba, 26 Şubat 2025, s. 3
Londra. Organizatörlerin dün yaptığı açıklamaya göre, Dahlia de la Cerda, İngiliz edebiyat yarışması Booker Uluslararası Ödülü'nün 2025 finalistleri arasında yer alıyor. Booker Ödülü, başka bir ülkeden bir yazarın eserinin İngilizceye çevrilerek ödüllendirildiği bir ödül.
39 yıl önce Aguascalientes'te doğan yazar, 8 Nisan'da altıya düşecek olan 13 finalistlik bu ilk listeye, 2019'da yayımlanan ve Julia Sanches ile Heather Clary tarafından İngilizceye Reservoir bitches adıyla çevrilen Perras de reserva adlı eseriyle seçildi.
1 Mayıs 2024 ile 30 Nisan 2025 tarihleri arasında Birleşik Krallık'ta yayımlanan yayıncılar tarafından gönderilen 154 eserin değerlendirildiği jüri, bu ilk finalist listesine Filistin, Danimarka, Romanya, İsviçre, İtalya, Hindistan, Surinam, Japonya (2) ve Fransa'dan (3) yazarları da dahil etti.
Dahlia de la Cerda'nın romanı, marjinalliğin ortasında kimliklerini bulmaya çalışan 13 kadının hayatını konu alıyor.
Çağdaş Meksikalı kadınların birbiriyle bağlantılı hikayelerinden oluşan bir koleksiyon.
Jüri dün yaptığı açıklamada, son derece komik ama bir o kadar da ölümcül derecede ciddi, ilk sayfadan son sayfaya kadar kesinlikle patlayıcı olduğunu
açıkladı.
Kazananının 20 Mayıs'ta Londra'daki Tate Modern müzesinde düzenlenecek törenle açıklanması beklenen ödül kapsamında, kazanan yazar ve eserin çevirmeni arasında eşit olarak paylaştırılacak 50 bin sterlin (1,3 milyon peso) nakit ödül bulunuyor.
2005 yılında başlatılan Booker Uluslararası Ödülü'nün henüz İspanyolca veya Portekizce bir kazananı olmadı.
2024 edisyonunda Alman Jenny Erpenbeck birinci olurken, altı finalist arasında Arjantinli Selva Almada da yer aldı.
jornada