Üç kez Oscar adayı olan Diane Ladd 89 yaşında hayatını kaybetti
Alice Artık Burada Yaşamıyor filmindeki küstah garson rolünden, Vahşi Kalpler filmindeki entrikacı ebeveyn rolüne kadar çeşitli rollerde yer alan, üç kez Akademi Ödülü'ne aday gösterilen Diane Ladd 89 yaşında hayatını kaybetti.
Ladd'in ölümünü pazartesi günü kızı Laura Dern duyurdu. Dern, annesi ve ara sıra rol arkadaşı olan Ladd'in Dern'in yanında olduğu Kaliforniya'nın Ojai kentindeki evinde öldüğünü belirten bir açıklama yaptı.
Ladd'i "muhteşem kahramanı" ve "derin bir anne armağanı" olarak niteleyen Dern, ölüm nedenini hemen açıklamadı.
Dern, "O, yalnızca hayallerin yaratabileceği en muhteşem evlat, anne, büyükanne, oyuncu, sanatçı ve empatik ruha sahipti," diye yazdı. "Ona sahip olduğumuz için çok şanslıydık. Şimdi melekleriyle birlikte uçuyor."
Yetenekli bir komedyen ve tiyatro oyuncusu olan Ladd, Martin Scorsese'nin 1974 yapımı Alice Doesn't Live Here Anymore filmindeki rolüyle sinema oyunculuğuna adım atmadan önce televizyonda ve sahnede uzun bir kariyere sahipti. Alaycı ve dobra Flo rolüyle yardımcı erkek oyuncu dalında Oscar adaylığı kazandı ve sonraki on yıllarda düzinelerce filmde rol aldı.
Çok sayıdaki filmi arasında Chinatown , Primary Colors ve kızının da rol aldığı Wild at Heart ve Rambling Rose gibi en iyi yardımcı oyuncu ödülünü aldığı iki film yer alıyor.
Ayrıca televizyonda çalışmaya devam etti ve ER , Touched by Angel ve Alice Doesn't Live Here Anymore'un yan ürünü olan Alice gibi dizilerde rol aldı.
Ladd, evlilik ve kan bağı yoluyla sanata bağlıydı. Tennessee Williams, Laura'nın ikinci dereceden kuzeni ve ilk kocasıydı. Laura'nın babası Bruce Dern ise kendisi bir Akademi Ödülü adayıydı. Ladd ve Laura Dern, Rambling Rose'daki çalışmalarıyla anne-kız adaylığı gibi nadir bir başarıya imza attılar.
Mississippi, Laurel doğumlu Ladd, görünüşe göre öne çıkmaya mahkûmdu. 2006 tarihli anı kitabı "Spiraling Through the School of Life" ta, büyük büyükannesinin kendisine bir gün "ekranın önünde" olacağını ve kendi izleyicilerine "emir vereceğini" söylediğini hatırlıyor.
1970'lerin ortalarına gelindiğinde kaderini yeterince yaşamıştı ve New York Times'a artık kendisini büyük olarak adlandırma hakkını reddetmediğini söyleyecekti.
"Bunu şimdi söylemiyorum," dedi. "Shakespeare, Ibsen, İngiliz aksanları, İrlanda aksanları, aksansız, baş aşağı durabilir, step dansı yapabilir, şarkı söyleyebilir, 17 yaşında da görünebilirim, 70 yaşında da."
cbc.ca
