Meer inclusie, alstublieft! – De stad Keulen wil speeltuinen niet langer speeltuinen noemen

Het is onbekend hoeveel vergaderuren er aan het onderwerp zijn besteed. Maar de uitkomst van de beraadslagingen suggereert dat er grondig over nagedacht is: in Keulen heten speeltuinen voortaan geen speeltuinen meer. Dat heeft het stadsbestuur van Keulen besloten. De term sluit namelijk niet meer aan bij de 'gemeentelijke strategie'. Waarom dit niet is gebeurd, is niet helemaal duidelijk, maar het illustreert wel de denkwijze van de verantwoordelijken op de kantoren.

De officiële rechtvaardiging voor het besluit was dat "speeltuin" een "beperkende term" was. Speeltuinen zijn er immers niet alleen voor kinderen, maar ook voor jongeren en zelfs voor andere "doel- en gebruikersgroepen". De term "speeltuin" suggereerde echter dat het hier om plekken ging die uitsluitend voor kinderen waren gereserveerd. Iedereen die geen kind is, zou zich dus niet welkom kunnen voelen op de ongeveer zevenhonderd speeltuinen in de stad. Dit, zo concludeerde het stadsbestuur, vereiste dringende actie.

De borden die de ruimtes markeren, zullen daarom in de toekomst verwijzen naar "speel- en activiteitengebieden". Dit besluit werd ongeveer twee jaar geleden genomen. Het werd woensdag aangekondigd in een bericht in de "Kölner Stadtanzeiger". Een ontwerp voor het nieuwe bord toont gestileerde figuren die ballen, schaatsen en in de zandbak spelen. "Mensen die in beweging en actief zijn", zoals het stadsbestuur uitlegt – weliswaar "zonder enige leeftijdsaanduiding."

Het nieuwe bord moet rekening houden met "de diversiteit aan gebruikers" en "hun culturele kenmerken" en het idee van inclusie integreren, aldus het rapport van de gemeente. Het hele proces is tot stand gekomen via een "participatieproces". Kinderen en jongeren werden bij de besluitvorming betrokken. Dit proces alleen al kostte 38.000 euro. Maar waarom niet? Het gaat hier tenslotte om een ​​project van maatschappelijk belang. En er moeten ongeveer 2.000 borden worden vervangen. Geen geringe prestatie dus. De gemeente zwijgt over de kosten voor de productie en installatie van de borden.

Ondanks de brede reikwijdte van de consultatie was de burgemeester er blijkbaar niet van op de hoogte. Ze lijkt weinig op te hebben met het idee van haar bestuur. "Persoonlijk vind ik de naam 'speeltuin' helder en begrijpelijk", vertelde Henriette Rieker aan de pers. Zo'n fundamentele naamswijziging is geen eenvoudige opgave voor het huidige bestuur. De raad zal naar verwachting begin september een besluit nemen.

Is dat de oplossing? Misschien. Maar het kan nog veel ingewikkelder worden. "Playground Gate" heeft in de pers tot venijnige debatten geleid over de omwegen die het woke-inclusiedebat kan nemen. En over het feit dat de overheid rustig over de voorwaarden nadenkt zonder zich druk te maken over de verwaarloosde staat van sommige speeltuinen, zoals een lid van het deelstaatparlement van Noordrijn-Westfalen aan een krant vertelde.

Misschien hangen die twee samen. En misschien is het wel verstandig om speeltuinen vooral voor kinderen te reserveren. Stedelijke speeltuinen zijn vaak hotspots die streng worden bewaakt door de politie. Waar mensen blowen en dealen, waar honden worden verzorgd en vechtpartijen plaatsvinden, bouw je geen zandkastelen. En uiteindelijk maakt inclusiviteit ook niet zoveel uit.