Esther Cross is nu officieel lid van de Argentijnse Academie voor Letteren.

De Argentijnse schrijfster en vertaler Esther Cross is officieel opgenomen in de Argentijnse Academie voor Letteren (AAL) . De officiële ceremonie vond gisteravond plaats in de hal van het Errázuriz Paleis. "Ik ben eind 2023 lid geworden van de Academie, maar vandaag is mijn officiële intrede. Dit betekent dat ik al meer dan een jaar deelneem aan de bijeenkomsten en activiteiten van de Academie", vertelde Cross aan Clarín , vlak voordat ze haar eervolle onderscheiding in ontvangst nam.

De honoree werd aan dezelfde tafel vergezeld door academici : Rafael Felipe Oteriño (voorzitter van de AAL), Santiago Kovadloff (vice-president), Pablo Cavallero, Eduardo Álvarez Tuñón, Antonio Requeni, Alicia María Zorrilla, Santiago Sylvester, Jorge Fernández Díaz, Hugo Beccacece, Pablo de Santis, Hilda Albano, Javier Roberto González, Leonor Acuña, Oscar Conde, Alejandro Parini, Sofía Carrizo Rueda, Ángela Pradelli, Andreina Adelstein en Jaime Correas.

Vervolgens hield de president van de Argentijnse Academie voor Letteren, Rafael Felipe Oteriño , de openingstoespraak bij de ceremonie ter ere van Esther Cross: "Van de traditionele vierentwintig academische leerstoelen werd aan Cross leerstoel nummer zeven toegewezen, die onder het patronaat staat van Fray Mamerto Esquiú , de Argentijnse bisschop geboren in Catamarca, erkend voor zijn verdediging van de grondwet van 1853 en voor zijn pastorale en sociale werk", aldus de hoogste autoriteit van de Argentijnse Academie voor Letteren.

Sinds de oprichting van de Academie in 1931 werd deze zetel achtereenvolgens bekleed door Monseigneur Gustavo Franceschi, Leónidas de Vedia, Monseigneur Octavio Derisi en Norma Beatriz Carricaburo.

"De benoeming tot academicus markeert een van de belangrijkste gebeurtenissen in onze institutionele geschiedenis. Het is de bekroning van een proces dat begint met het voorstel voor de toelating van een prominente figuur in de Argentijnse cultuur, ondertekend door vier academici , en waarover, in een van de bijbehorende analyses en beraadslagingen, door het voltallige college wordt gestemd", aldus Oteriño.

"Het nieuwe lid behoudt deze status na goedkeuring, maar het hoogtepunt van zijn integratie vindt plaats in deze ceremonie, met de lof van degene die hem introduceert , in dit geval de academicus en verteller Pablo de Santis , gevolgd door de uitreiking van attributen, medailles, insignes en diploma."

Om het nieuwe lid te selecteren, onderzoekt de Argentijnse Academie voor Letteren verschillende achtergronden : " Hun carrière, hun persoonlijke kwaliteiten, hun werk en de behoefte van de instelling om, in een zorgvuldige balans, intellectuelen uit de literatuur- en taalwereld te betrekken. Zo zullen we met hun samenwerking taalkundige en literaire studies blijven uitvoeren, de Spaanse taal behouden en verbeteren in het licht van de levende vormen van cultuur, het correcte gebruik van de taal waarborgen zonder het element van diversiteit in eenheid te verwaarlozen, en de veelzijdige aspecten van literaire creatie stimuleren", aldus Oteriño.

"Esther Cross is een verhalenverteller, essayist en vertaler, nauwgezet in de opbouw van haar verhalen, stil van aard maar vol vuur in de creatieve kracht van haar vertellingen. Ze is een van de meest unieke stemmen in de Argentijnse literatuur", aldus de voorzitter van de Argentijnse Academie voor Letteren.

Esther Cross werd geboren in 1961 in Recoleta. Haar vader was literatuurprofessor, dus bracht ze haar jeugd door te midden van boeken en bibliotheken . Ze woonde op slechts twee stratenblokken van het huis van Adolfo Bioy Casares en Silvina Ocampo, die ze als kind bewonderde toen ze door de straten van haar buurt liep. Op 27-jarige leeftijd publiceerde ze een boek met interviews over Bioy Casares .

Ze studeerde literatuurwetenschap aan de Universiteit van Buenos Aires en behaalde een diploma psychologie aan de Katholieke Universiteit van Argentinië (UCA). Cross werd een vooraanstaand Argentijns schrijver en vertaler , met een uitgebreid oeuvre als romanschrijfster. Haar belangrijkste werken zijn onder andere De zondvloed (1993), Het spinnenbanket (1999), Miss Porcel (2009) en De vrouw die Frankenstein schreef (2013).

Hij publiceerde ook talloze bloemlezingen en verhalenbundels, zoals Chronicles of Winged and Apprentices (1992), The Divine Proportion and Other Stories (1994), Kavanagh (2004) en The Supernatural Adventure: True Stories of Apparitions, Literature, and the Occult (2023), mede geschreven door Betina González. Hij waagde zich ook aan scenarioschrijven en documentairefilmregie.

Gedurende haar carrière als vooraanstaand schrijfster heeft ze gerenommeerde prijzen en onderscheidingen ontvangen op het gebied van nationale en internationale cultuur . Deze omvatten de Puro cuento -tijdschriftprijs (1987), de Fortabat Foundation Novel Prize in 1992 voor La pantano (De Zondvloed) en de Fulbright National Endowment for the Arts-beurs in 1998 (Film). In 2001 won ze de derde Nationale Literatuurprijs voor haar werk El banquete de la araña (Het banket van de spin ). Ze ontving ook de Civitella Ranieri-beurs (2004) en in 2008 de International Narrative Prize voor La señorita Porcel (Miss Porcel), uitgereikt door Editorial Siglo XXI van Mexico.

Tijdens de ceremonie hield schrijver Pablo de Santis, eveneens academicus, de welkomsttoespraak tot het nieuwe lid . Hij noemde als eerste Radiana (2007), en andere korteverhalenbundels zoals De Goddelijke Proportie en Kavanagh , en romans zoals De Zondvloed en Het Spinnenbanket . Maar "er is nog een inaugureel boek in Esther Cross' literaire carrière: De Kroniek van Gevleugelde en Leerlingen ", benadrukte hij.

" Esther Cross stapte enthousiast de literatuur in met de ambitie om een ​​complex plot te creëren en dat te vullen met wraak, slimme plannen en geheime liefdes . De bibliotheek van haar grootouders, vol kunstboeken, bracht Esther ertoe haar plot te situeren in de wereld van de schilderkunst. Ze zou terugkeren naar de kunst, maar in een toon die dichter bij satire lag, in The Spider's Banquet ," voegde De Santis eraan toe.

Tot slot sprak de meest verwachte spreker, Esther Cross. Eerst bedankte ze de leden van de Academie en haar ouders, en herinnerde ze aan het recente overlijden van erelid Élida Lois, en aan de schrijver en literatuurcriticus Luis Chitarroni, die in 2023 overleed en lid was van de Argentijnse Academie voor Letteren. Vervolgens hield ze haar toespraak "Het gevaar van het vertellen van een leven".

"Voor mij was het een eer, een vreugde om lid te worden van de Academie", vertelde Esther Cross, zichtbaar ontroerd, aan dit medium. "Naast het gedeelde werk en wat ik kan bijdragen, is het belangrijk om te benadrukken dat dit de Academie voor Letteren is, niet alleen voor Taal, maar dat er sprake is van een samenwerkingsverband tussen schrijvers en taalkundigen . Er zijn een aantal fantastische taalkundigen: Alicia Zorrilla, Leonor Acuña, Andreina Adelstein. Ze zijn allemaal uitstekend", merkte ze op.

“Tijdens elke vergadering vinden er discussies plaats binnen de verschillende commissies . Er is een commissie voor Argentinismen, waar ik kan deelnemen en van kan leren van de discussies tussen de mensen van de afdeling Taalkundig Onderzoek, onder leiding van Santiago Kalinowski: veel onderwerpen worden met grote toewijding besproken. Het gaat om onderwerpen die te maken hebben met taal, met woorden, en de relatie tussen woorden en woordenboeken .”

"Waar brengt deze benoeming mij? Dit is een tijd waarin ik mij volledig aan vertalen wijd. In die zin zijn alle reflecties over vertalen en de vraagstukken die zich daarbij voordoen nauw verbonden met het werk van de Academie", besloot Cross.

De ceremonie werd afgesloten met de uitreiking van een medaille en een erediploma aan Esther Cross, als volwaardig lid van de Argentijnse Academie voor Letteren. Vervolgens sprak ze met de aanwezigen. Familieleden, vrienden, academici en auteurs vierden deze mijlpaal samen met de beroemde Argentijnse schrijver en vertaler.