Ter verdediging van Katy Perry's The Lifetimes Tour
"Ik kan niet dansen, maar ik kan shuffffffffle!" schreeuwde Katy Perry vorige week tijdens een van de laatste nummers van haar uitverkochte show in Madison Square Garden. Vervolgens deed ze een dansje met haar dansers, terwijl het publiek lachte en juichte, voordat ze verder over het podium wervelde en twirlde. Minuten later sloot Perry haar set af met "Firework", waarbij confetti van papieren vlinders over het uitgelaten publiek regende. Na de aanhoudende kritiek op Perry's tour op TikTok zouden velen de arena zijn binnengelopen zonder te weten wat de avond zou brengen, maar vertrokken als echte Katycats. "Dat was geweldig, ik ben zo geschokt," zei een scepticus bij het verlaten van de arena. "Het was een top drie-concert," zei een vriend van me. Mijn huisgenoot haastte zich halverwege haar set om merchandise te kopen. "Ik heb nu een hoed nodig," zei hij, en kwam even later terug met een oranje KP-pet.
De meeste video's van The Lifetimes Tour die in je feed verschijnen, zetten Perry waarschijnlijk in een kwaad daglicht. Ja, ze hangt een deel van de show in de lucht en springt over haar dansers heen alsof ze een stenen pad zijn. Ja, ze maakt grapjes tegen haar publiek, soms maakt ze grapjes over hen zoals je alleen met een goede vriend zou doen. Ja, ze had het zelfs over de "fout" die ze maakte tijdens haar tournee in New York: ze at een hotdog de dag voor de show (duimend voor haar maag). En ja, bovendien rent ze rond op het podium en verkleedt ze zich als een robo-alien.
Het helpt ook niet dat Perry een reeks minder dan ideale publiciteitsinkomsten heeft gehad. Ze kreeg kritiek op haar deelname aan een recente Blue Origin-ruimtevlucht, brak met Orlando Bloom en heeft de release van haar 143 albums moeizaam doorstaan. Deze reeks gebeurtenissen vervreemdde haar fans verder.
Ook het verhaal van de Lifetimes Tour lijkt haar geen goed te doen. Het thema van de show is dat Perry in wezen de wereld moet redden door de vlinders te redden, een motief dat in veel van haar muzikale tijdperken wordt gebruikt. Ze positioneert zichzelf als onze laatste hoop. Velen op TikTok denken: als Perry onze laatste hoop is, zijn we echt gedoemd .
Maar toen Perry haar missie volbracht en het in het laatste nummer, "Firework", als een regen van vlinders over het publiek regende, was ik verbijsterd. Ze is geen perfecte beroemdheid, om veel van de hierboven genoemde redenen, maar twee uur lang gaf Perry alles. Misschien is haar "alles" niet wat hedendaagse muziekfans verwachten, maar het is wel logisch in de bredere context van haar carrière.
In 2010, toen Perry Teenage Dream uitbracht, stond ze nooit bekend als danseres. Ja, ze kon optreden, maar ze beheerste de moves nooit zoals haar collega's. Soms raakte ze afhankelijk van gimmicks, wat visuele diversiteit in haar shows mogelijk maakte. Je zult Perry nooit urenlang achter een piano zien zitten. Je zult Perry in plaats daarvan op een toilet zien zitten tijdens haar residentie in Play Vegas, of Perry die de "cringe" in haar dans omarmt. Dit geldt al geruime tijd voor haar carrière. Tijdens haar Super Bowl Halftime Show waren haar dansmoves beperkt, maar het spektakel (zoals die gigantische tijger en het dynamische schaakbord om er maar een paar te noemen) en kristalheldere zang zorgden ervoor dat haar optreden de geschiedenis in ging als een van de beste shows aller tijden. Perry weet hoe ze een verdomd goede show moet neerzetten.
De Lifetimes Tour is niet anders. Terwijl ze door de lucht zweeft en haar vele hits zingt, is ze absoluut betoverend en opmerkelijk. Ja, er zijn gimmicks, en ja, ze is soms enorm onserieus, maar dat weet ze. Het lijkt erop dat de zangeres volledig in contact staat met zichzelf – de gekke, vreemde en soms oneerbiedige Perry op wie de wereld voor het eerst verliefd werd. Haar show herinnert haar er ook aan hoeveel hits ze heeft gehad. Ze katapulteert door "Dark Horse", "Roar", "Teenage Dream" en meer. Perry was lange tijd synoniem met een knaller.
Fans in MSG waren de hele avond op de been. Iemand vroeg zelfs ten huwelijk op het podium. Velen kwamen verkleed. Er is een publiek voor Perry, en in de arena gisteravond was het thema wat Perry altijd heeft gepredikt: liefde en radicale acceptatie. Misschien moeten we Perry gewoon accepteren zoals ze is, en als je dat eenmaal doet, kun je je helemaal laten gaan in haar iconische, baanbrekende muziek. Laat Katy Perry "Roar" zingen.
elle
