Toneelschrijver Miguel Sabido wordt geëerd vanwege zijn culturele nalatenschap ten behoeve van de mensheid.

Toneelschrijver Miguel Sabido wordt geëerd vanwege zijn culturele nalatenschap ten behoeve van de mensheid.
Al meer dan zestig jaar lang transformeert hij kunst en communicatie tot krachtige instrumenten voor maatschappelijke verandering.
Vrolijke MacMasters
Krant La Jornada, zaterdag 9 augustus 2025, p. 5
Schrijver, toneelschrijver, promotor en theaterdirecteur Miguel Sabido (Mexico-Stad, 1937) ontving donderdagmiddag de Doctor of Doctors-onderscheiding van het Doctoraal Klooster van de Internationale Culturele Broederschap (CIC) voor zijn onschatbare culturele nalatenschap ten behoeve van de mensheid
. De ceremonie vond plaats in het auditorium van het Soumaya Museum aan de Plaza Carso, in aanwezigheid van eredoctoraten, ambassadeurs, medaillewinnaars en ereleden van de burgerlijke vereniging.
Al meer dan zestig jaar transformeert de dichter kunst en communicatie tot krachtige instrumenten voor maatschappelijke verandering
, aldus Eduardo Gómez Tagle namens het CIC. Van Mexico tot India, China, Kenia, Ethiopië, de Filipijnen en tientallen andere landen hebben zijn methodologieën programma's geïnspireerd die voorlichting geven, bewustzijn vergroten en levens redden, met respect voor en behoud van inheemse culturen
.
In zijn dankwoord, "Kolonisatie/Dekolonisatie: Willen we de mensheid redden?", verwees Sabido naar de kans die
hij als toneeltheoreticus, toneelschrijver en televisieproducent had gekregen om strategieën te ontwikkelen op basis van mijn toontheorie die de vernietiging van de menselijke cultuur kunnen helpen voorkomen
. Van de vier strategieën concentreerde Sabido zich op de methodologie van entertainment
.
Dankzij de sponsoring van Ricardo García Sainz kon ik een theorie ontwikkelen over toon in menselijke communicatie, die stelt dat mensen met de werkelijkheid interacteren via visuele, auditieve en kinesthetische codes. Ik paste dit toe op het ontwerp van een ander model voor de organisatie van televisie, een model dat beter zou aansluiten bij de schizofrenie die vier eeuwen kolonialisme met zich meebracht.
Hij vervolgde: “Op zondag 18 juni 1972, tijdens een bijeenkomst die bedoeld was om de commerciële televisie te nationaliseren, vroeg president Luis Echeverría mij om het model te presenteren dat ik de Mexicaanse formule voor televisie noemde, die zijn oorsprong vond in de oude XEW, totaal anders dan de Europese formule die door Hitler en Stalin was ingesteld of de Amerikaanse die, toegepast op landen met een koloniale geschiedenis, onvermijdelijk leidt tot toonverval.

▲ De Doctoraatsraad van de Internationale Culturele Broederschap heeft de Doctor of Doctors-erkenning toegekend aan Miguel Sabido (zie foto). Foto: Roberto García
"Daarin benadruk ik de enorme maatschappelijke verantwoordelijkheid van de concessiehouder, die veel geld verdient met de ethergolven die eigendom zijn van de bevolking en daarom een fundamentele verplichting heeft jegens de maatschappij, die de frequenties bezit. Het voorstel werd geaccepteerd door zowel president Echeverría als de televisieconcessiehouders. Dankzij deze Mexicaanse televisieformule werden de World Communication Meetings gehouden, werd het programma Entertainment-Education (entertainment met een bewezen maatschappelijk nut) opgericht en werd Channel 9 opgericht, de enige culturele zender die elf jaar lang door de particuliere televisie werd gesteund, met programma's van Octavio Paz, Juan José Arreola en het Channel 2-programma Mexico in Culture .
De Mexicaanse commerciële televisie bestrijdt al 30 jaar op effectieve wijze de toonverslechtering die ontstaat wanneer een land met een koloniale geschiedenis het Amerikaanse model van felle concurrentie tussen zenders toepast, een ongelukkig gevolg van de koloniale stratificatie.
Tot slot zei Sabido dat hij voor het eerst
om een gunst vroeg, hoewel hij niet precies weet van wie
: "Ik vraag niet om geld, maar om hulp bij iets wat ik niet kan en ook niet kan: een groep Mexicaanse zakenlieden en intellectuelen organiseren die naar de Wereldbank gaan om de vier methodologieën te presenteren.
De Wereldbank is de enige instelling die zich kan richten tot presidenten van landen die ooit als derdewereldlanden werden beschouwd en nu als hopeloos worden beschouwd.
En om hen te leren hun gezinsleven te plannen, hun studie voort te zetten, te herbebossen, Moeder Natuur opnieuw te respecteren. Om de cultuur van de mensheid te redden, en de prachtige en kwetsbare menselijkheid van mannen en vrouwen. Op dit pad heb ik honderden mensen ontmoet die dezelfde angst, maar ook dezelfde hoop delen.
jornada