Yuriria Iturriaga / III: Niet alleen brood...

OF

Nadat het proces is geanalyseerd van de zelfconstructie van de mens, als direct gevolg van voedsel, waarvan de triggers lagen in de levering van langzame suikers aan de hersenen en, specifiek, aan de neuronen die spierbewegingen aansturen. En, voortbordurend op het onomkeerbare principe dat het oefening is die bewustzijn opbouwt (Karl Marx), gaan we verder met de destructieve effecten (5 december 2025) van de vervanging en verandering van basisgranen die heilzame suikers bevatten voor de mensheid, zoals rijst, maïs, meelachtige knollen en triticum. Dit om te verifiëren dat de huidige mensheid, op basis van vicieuze technologieën die zij vooruitgang noemen, voedingsmiddelen heeft vervangen die een groot deel van de mensheid ziek hebben gemaakt en gedomesticeerd. Hun enige mogelijkheid om honger te stillen ligt in het eten van voedselvervangers, eetwaren (die gegeten worden en de honger stillen, maar niet voeden). De logica van het kapitalistische economische systeem is gebaseerd op winst boven alle andere normen die het menselijke aspect van de mensheid bevoordelen, zoals een gezond leven en (hoewel sommige lezers misschien zullen glimlachen) het geluk dat daarbij hoort, en een deel van de voeding die de hersenen voedt, waarvan de ontwikkeling, zoals we al zeiden, langzame suikers omvat, die inmiddels zijn uitgestorven. Zowel het lichaam als zijn capaciteiten omvatten de zuiverheid van water, lucht en het evenwicht van de natuur.

Met andere woorden, er is geen beter voorbeeld van de transformatie van de wereldsamenlevingen, van hun organisatie in de verdeling van arbeid en materiële middelen om in basisbehoeften te voorzien, dan het belang te onthullen van het wereldwijde kapitaal dat geïnvesteerd is in wat we eten (of het nu voedsel is of niet). En, zoals in de vorige aflevering vermeld, is het grootste geïnvesteerde en circulerende kapitaal op onze planeet dat van de voedingsindustrie (en, laten we het niet vergeten, herhalen we: gevolgd door de dodelijke wapenindustrie, drugsproductie en -handel, en mensenhandel in al haar vormen).

De oorlog in Gaza laat zien hoe het meest effectieve wapen het uithongeren van de bevolking is, als hun criminelen dat nog niet eerder hebben beseft. Daarom moet een land als het onze, Mexico, vanaf zijn kindertijd mentaal vergiftigd zijn, totdat het de meest verachtelijke ambitie van zijn kapitalistische klasse heeft bereikt.

Maar blijkbaar vindt er in het huidige Mexico een paradigmaverschuiving plaats. Hoewel we ons inderdaad op de top en de navel van het kapitalisme bevinden, kunnen we als één onoverwinnelijke machine proberen het voedselparadigma voor onszelf en onze bevolking te veranderen. We willen de arbeidskrachten die uit het noorden zijn verdreven terughalen en weer in ons land integreren. Dat doen we door middel van een eerlijke verdeling tussen gemeenschappen en families, door middel van expliciete consensus en door de bereidheid om de beloften van de nieuwe verdeling van het land onder de bevolking serieus na te komen.

We moeten ook consequent zijn, en niet alleen omdat we een groep beroemde universitaire en technische afgestudeerden hebben, en het beheer van het Mexicaanse volk aan hen overdragen. Iemand moet met wijsheid en voorzichtigheid leiding geven, en niemand beter dan de mensen zelf, om hun kennis en tradities te herstellen. En met vooruitgang die in lijn is met de tradities, moeten we verbeteren wat verbeterd kan worden en, bovenal, onze eigen productieve status verbeteren, die de wet al heeft bereikt.

We kunnen geen dag wachten, geen uur. Dit is het moment om de land- en waterdistributiesystemen te herstellen, en hun deugdelijke verdeling (dat wil zeggen, in overeenstemming met de deugd en ethiek van het Mexicaanse humanisme). Overheidssteun, met name juridische steun, moet schriftelijk worden vastgelegd en duidelijk worden gepresenteerd aan talloze generaties gelukkige boeren.

In ruil daarvoor zullen de boeren ons gezond voedsel geven en zal de Mexicaanse overheid haar handen niet langer vuilmaken aan de distributie van chemische meststoffen en insecticiden.

Laat de midden- en hogere klassen voor eens en altijd in de geschiedenis van Mexico ophouden met het opleggen van traditionele kennis met de zelfredzaamheid en arrogantie van de Spaanse veroveraars. Dit is het moment om onze voorouders echt te heroveren, met de terugkeer van degenen die we uit arrogantie hebben verdreven en hun arbeid hebben vervangen door geïmporteerde technologieën.

Het gaat niet om teruggaan of terugkeren naar een tijdperk; het gaat om een ​​deugdzame sprong voorwaarts naar de 21e eeuw. Het gaat om leren van degenen wier cultuur en kennis altijd zijn veracht. Zelfs als ons schuldgevoel ons – via de bemiddeling van een buitenlandse kunstenares, Frida Kahlo – naar de schoonheid van de materiële producten van haar handen heeft getrokken.

Laten we eens kijken naar hun mondelinge tradities en oude gebruiken, en wat de wetenschap van de 21e eeuw bevestigt: hun landbouwsystemen vóór de Spaanse overheersing waren beter dan de systemen die de technologie van meer dan 20 eeuwen aan de hele wereld heeft willen opleggen.

Laat ze niet verdreven worden! Laat ze in het noorden om hen rouwen, wanneer ze terugkeren naar hun land en al hun volk verrijken!

[email protected]