De waarheid over het stierenvechten van Uceda Leal en Fortes bereikt Cuenca

Het eerste stierengevecht te voet op de kermis van Cuenca was een uitdaging van veefokker Baltasar Ibán en Montalvo voor een zeer enthousiaste line-up. De sfeer op de tribunes was geweldig – meer dan twee derde van het seizoen – in een seizoen dat dankzij het grote aantal seizoenkaarthouders werd geconsolideerd. Vierentwintig uur eerder was het stierengevecht te paard in San Julián van start gegaan, met Diego Ventura die zegevierde in de hoofdtrofeeën en het podium deelde op de schouders van Lea Vicens, die twee oren van haar stieren afsneed van Benítez Cubero.

Uceda Leal sneed een oor af van de eerste stier van de middag. Het is waar dat deze prestatie, van een dappere stier van Baltasar Ibán, twee oren had kunnen opleveren als hij met de vierde was getekend. De in Madrid geboren stier ontving deze eerste stier met cadans onder zijn cape en bracht verónica's van grote kwaliteit ten gehore. De stier was in alle fasen van belang. Met de muleta toonde hij een zeker gebrek aan kracht, maar zijn kaste vereiste beheersing. Uceda vond de perfecte balans om hem te ondersteunen en tegelijkertijd de dappere charge met verve te leiden. Bij de natuurlijke pass waren er momenten van uitzonderlijke schoonheid. De stierenvechttechniek van de finish, de natuurlijke verticaliteit van het stierenvechten en de smaak van een ander tijdperk die rond de arena liep. Als finishing touch enkele natuurlijke passes met buitengewone kalmte.

Hij kon de vierde stier, van Montalvo, die in goede conditie was maar niet het nodige uithoudingsvermogen had om die te ontwikkelen, niet afmaken. Een slecht geplaatste stoot speelde mogelijk een rol bij zijn vroege stoot. Uceda Leal leverde een kenmerkende stoot waarmee hij zijn tegenstander de das omdeed.

Van het merk Salamanca kreeg Fortes een zeer beheerste veronicas na een enkele, verrassende chicuelina. Juist van Chicuelo wist hij de stier met een strakke pass te verslaan en af ​​te sluiten met een caracolina. De stier toonde vervolgens een goed ritme. De Malaganian bewoog zich naar het midden van de ring om het gevecht op zijn knieën te beginnen, met zijn muleta ingetrokken. Zodra hij zijn verticale positie terug had, bewerkte hij de stier met zijn rechterhand in stijlvolle passes. De nederigheid ging gepaard met adel. Van dichtbij leek de stier in te storten, maar hij slaagde er toch in om een ​​goede finish te geven met zijn voeten bij elkaar en een zwaardstoot waarmee hij er met een trofee vandoor ging.

De stier van Baltasar Ibán die zijn taak compleet maakte, was een goed gefokte, allesbehalve gemakkelijke stier die enorm veel inspanning vergde. Hij stormde krachtig op de capes af, en Fortes verdubbelde zijn aanvalskracht bij de start, waarbij hij zich van zijn meest strijdlustige kant liet zien. De prestatie was veelzeggend vanwege de emotionele – zeer ambitieuze – aanval en de beheersing van de inwoner van Malaga, die al zijn moed ten dienste stelde van de stierenvechter in een zeer zuivere uitvoering. In de laatste bernadettes kraaide de stier, geïntimideerd door Fortes' marmeren waarheid. Het zwaard verpestte de mogelijkheid van een oor.

Alejandro Peñaranda's bevestiging van zijn keuze in San Isidro toonde zijn serieuze potentieel als jonge matador. Hij komt uit Iniesta, een stad in de provincie Cuenca, hoewel dichter bij de stad Albacete. In ieder geval afkomstig uit La Mancha. En een welkome ontwikkeling voor het bedrijf.

De stier die hij in Cuenca presenteerde, droeg het Montalvo-merk, robuust en goed gebouwd, een serieuze stier voor deze arena. Hij toonde uitstekende kwaliteiten in alle stadia: van zijn nederigheid bij de groet na de porta gayola, zijn kracht in het paard, zijn vreugde bij de banderillas en zijn diepgang met de muleta. Peñaranda toonde toewijding, instelling en een goede omgang met het doek, met een vaardigheid die gerijpt was voor zijn korte jaar als alternatief. De stier ging achteruit in de laatste fase, maar de prestatie was op weg naar succes dankzij zijn structuur, reinheid en intensiteit. Het zwaard deed afbreuk aan wat bereikt was.

Hij sneed bijna een oor af van de stier van Baltasar Ibán die de middag afsloot , de stier met de minste opties van de hete middag in Cuenca. Peñaranda toonde vastberadenheid in het gezicht van een stier die wild en stuiterend bleek te zijn.

Vandaag vervangen Daniel Luque en Pablo Aguado respectievelijk Morante de la Puebla en Roca Rey.