<i>Outlander: Blood of My Blood</i> Seizoen 1, Aflevering 9 Samenvatting: Een slechte dag in Braemar

Spoilers hieronder.

De arme Brian Fraser maakt het mee . Zijn grote liefde heeft hem verlaten; zijn vader heeft hem verstoten; zijn beste vriend is woedend op hem; oh, en de broer van zijn grote liefde heeft een groep huurmoordenaars op hem afgestuurd!

Wat een feest had moeten worden – de tynchal van de graaf van Mar in Braemar Castle – loopt al snel uit de hand aan het einde van de voorlaatste aflevering van seizoen 1 van Blood of My Blood , simpelweg getiteld "Braemar". De aflevering begint met gretige verwachting van de bijeenkomst (en de bijbehorende ceremoniële everzwijnjacht), waarbij Simon er volledig op rekent dat de Grants voor hem op hun knieën zullen vallen uit dankbaarheid voor het ontmaskeren van de "MacKenzie-slet" en haar promiscuïteit. (Hij moet nog horen dat Ellen haar maagdelijkheidstest met vlag en wimpel heeft doorstaan, niet dankzij hem.) Hij eist dat Brian met hem meegaat naar Braemar, maar Brian overtuigt hem om Julia en baby William mee te laten gaan – om de toekomstige koning van Schotland aan de clans te laten zien, natuurlijk. Simon grijpt elke kans aan om de opschepper uit te hangen, dus stemt hij natuurlijk in met dit plan.

Maar hij is niet de enige met bijbedoelingen nu de tynchal nadert. Malcolm Grants oom, Malcolm McKinnon Grant, arriveert vanuit Londen om Malcolm te "helpen" met het regelen van clanzaken na het onverwachte overlijden van zijn vader in de vorige aflevering . De oom van Grant – laten we hem Gruncle noemen, aangezien het onnodig verwarrend is om twee Malcolms te hebben – rijdt naar Leoch om zijn toekomstige schoonnicht te ontmoeten, die hij kort charmeert voordat hij dreigt haar hart er letterlijk uit te rukken als ze Malcolms hart breekt. Hij lijkt te vermoeden dat Ellen niet helemaal achter deze huwelijksregeling staat, wat haar deugdzaamheidstest ook mag suggereren. We kunnen gerust stellen dat Gruncle niet het vrolijke, feestelijke type is op een feestje.

Het probleem is dat Malcolm echt dol lijkt te zijn op Ellen, wat haar dilemma (namelijk het feit dat ze absoluut van plan is zijn hart te breken) des te lastiger maakt. Als ze er op de een of andere manier in slaagt om uit deze relatie te komen – wat we natuurlijk weten – kan het voor de nieuwe laird van Clan Grant niet goed aflopen.

Bij het horen van Gruncle's dreigement dringt mevrouw Fitz er bij Ellen op aan om uiterst voorzichtig te zijn bij de tynchal. Ze helpt Ellen maar al te graag "bloeden" op haar huwelijksnacht – zoals ze het zelf zegt: "vrouwen hebben mannen al voor de gek gehouden sinds Eva de appel heeft opgegeten" – maar ze kan haar maîtresse niet helpen als ze dood is. Ellen mag dus geen blik werpen op een andere man op het terrein van Braemar. Maar we weten allemaal hoe goed Brian en Ellen hun gevoelens kunnen verbergen!

Inderdaad, tijdens de bijeenkomst duurt het ongeveer 10 seconden voordat Brian zijn geheime vrouw in de menigte opmerkt. Murtagh, die in Braemar is aangekomen om namens Simon te spioneren, ziet het verlangen op het gezicht van zijn neef en ruikt een kans om zout in zijn wonde te wrijven. "Doet pijn, hè?" vraagt ​​hij. "Het meisje van wie je houdt in het gezelschap van een ander zien." Het is onnodig wreed van hem om met Brians gevoelens te spelen, maar Murtagh is om talloze redenen boos, waarvan de laatste is dat Brian Ellen in gevaar heeft gebracht door met haar te slapen vóór haar maagdelijkheidstest. (Ik zou zeggen dat de Grants – en, bij uitbreiding, Malcolm – haar in gevaar hebben gebracht door haar überhaupt aan een maagdelijkheidstest te onderwerpen. Helaas denk ik niet dat Murtagh op dit moment op een debat zit te wachten.) Als reactie daarop loopt Brian de tent uit en grijpt woedend een houten paal vast. De man weet in ieder geval hoe hij geen driftbui moet krijgen tijdens de ruzie... in tegenstelling tot zijn vader, maar daar komen we later op terug.

Onder dezelfde tent ziet Henry Julia, aan de andere kant van de zee van clansmen, en hij ziet baby William in haar armen. Ondanks de ongepaste aard van een gesprek met de vrouw van een ander, kan hij de kans om zijn zoon voor het eerst te ontmoeten niet negeren. Bovendien weet hij niet eens dat Julia met Simon "getrouwd" is, totdat deze binnenkomt en het moment verpest, zoals hij dat wel vaker doet. De landheer van Kasteel Leathers is verbaasd dat een Sassenach zoals Henry zijn zoon zou willen ontmoeten, en geeft daarmee aan dat hij de koninklijke toekomst van dat kind steunt. Maar in zijn profetie noemt Simon Julia zijn "vrouw", wat Henry letterlijk zijn lip doet optrekken van walging. Julia, altijd nuchter, probeert wanhopig telepathie te gebruiken met haar echte echtgenoot om hem ervan te overtuigen dat, lieverd, dit allemaal deel uitmaakt van een briljant plan!!! Houd vol! Gelukkig, voordat Henry een klap uitdeelt, wenkt Simon hen weg, en Gruncle komt dichterbij met het nieuws dat de clanhoofden zich binnenkort zullen verzamelen om de eregast van de graaf van Mar te ontmoeten. Henry is nog niet vrij van zijn meer brutale taken.

Ook hij is niet vrij van zijn fouten uit het verleden. Terwijl de verbijsterde Mr. Beauchamp de rest van Clan Grant volgt, weg van de menigte, die eigenlijk uit de nabijgelegen bordeeltent zou moeten komen, maar een verliefde Seema! De sekswerker Henry zag een paar afleveringen geleden in zijn fugue-toestand aan voor Julia! Deze aflevering wordt nu al sappig.

Tijdens de bijeenkomst van de stamhoofden neemt Gruncle een momentje om zijn alliantie met de MacKenzies te benadrukken door de inmiddels verdeelde leiding tussen Colum en Dougal te promoten. Hij is duidelijk veel meer een tacticus en opportunist dan Malcolm, die eigenlijk maar één ding uit deze samenwerking tussen hun clans wil halen: Ellen zelf. Maar de andere clanleden hebben grotere dromen. Terwijl de graaf van Mar het publiek verrast door Rob Roy MacGregor als zijn eregast te introduceren, duurt het niet lang voordat de zwermgeest zijn werk doet. Rob Roy bekritiseert de bestaande Britse heerschappij (en de daaropvolgende Schotse vervolging) en mobiliseert de mannen achter de Jacobitische zaak. De graaf verkondigt dat ze zullen genieten van de spelen en de tynchal, maar dan wordt er gestemd en zal de groep beslissen of ze echte Jacobitische aanhangers zullen worden. Veilig weggestopt in de menigte schudt Henry zijn hoofd, wetende dat deze opstand nergens goed voor zal uitpakken. Maar Simon hoort daarin niets anders dan de vervulling van de profetie: een Schotse heerser die voortkomt uit de Fraser-bloedlijn.

Na zo'n opwindende verkondiging probeert Simon de graaf te informeren over zijn nieuwe Jacobitische loyaliteit en de profetie over zijn zoon. Maar Gruncle wil niets van deze waanzin weten. Voor de hele groep clanleden noemt hij Simon een "fantast" en een "verachtelijke klootzak": De "MacKenzie-slet" bleek inderdaad haar deugdzaamheid intact te hebben. Dat maakt Simon tot een leugenaar. Lord Lovat is geschokt als hij dit hoort, aangezien dit een van de weinige keren was dat hij daadwerkelijk de waarheid sprak. Ellen heeft inderdaad met een andere man geslapen – zijn bastaardzoon! Maar Gruncle's publieke berisping zorgt ervoor dat Simon Leathers achterna rent. Henry geeft Gruncle zelfs een onder de indruk knikje van instemming, alsof hij wil zeggen: Hell yeah, broeder. Die vent is waardeloos.

Ondanks dat Ellen expliciet te horen krijgt dat ze een andere man niet eens mag aankijken, loopt Ellen bijna rechtstreeks op Brian af – ze kijkt hem aan, praat met hem en houdt zelfs zijn hand vast voor een paar armworstelaars. Hun totale minachting voor subtiliteit is op dit punt echt een bron van frustratie voor me. Ik kan me moeilijk voorstellen dat heel Schotland er niet achter zou zijn gekomen dat ze verliefd zijn! Haar broers hebben de waarheid inmiddels wel ontdekt, en wanneer Ellen Ned het gezelschap ziet doorzoeken op zoek naar haar, zegt ze tegen Brian dat hij haar later die dag moet ontmoeten bij de "oude kerk" op het kasteelterrein.

Al snel beseft ze dat Dougal de waarheid heeft verteld. Nadat Rob Roy langs de MacKenzie-tent komt op zoek naar zijn gedoneerde Jacobitische geld – dat "verdwenen" was toen de Roodjassen het feest in Huis Nairne verstoorden – moet Dougal vervolgens Colums woede onder ogen zien. Colum eist dat zijn oorlogsleider alle andere geheimen onthult die hij verborgen heeft gehouden, en al snel brengt Dougal het ergste van het stel tot zwijgen: Ellen is verliefd geworden op Brian Fraser. Woedend confronteert Colum Ellen, en ze raken aan de praat: ze vertelt haar broer dat als hij Brian ook maar aanraakt, ze Malcolm ervan zal overtuigen Grant's loyaliteit (en geld) te onthouden aan Clan MacKenzie. En dus sluiten ze een deal. Ellen zal bij Brian uit de buurt blijven, maar alleen als Colum hem geen kwaad doet... of, belangrijker nog, hem kwaad doet . "Vanaf nu heb je mijn woord," belooft Colum zijn zus. Maar die kleine tongval verbergt verraad. Ongetwijfeld heeft hij de Gallowglass, een groep lokale huurmoordenaars, al op de jonge Fraser afgestuurd.

Maar voordat de Gallowglass hem te pakken kan krijgen, neemt Brian Henry apart in het bos en vertelt hem de waarheid over Julia en Simons schijnhuwelijk. Tegelijkertijd ontmoeten Julia en Ellen elkaar in de naaiclub van de gravin van Mars, waar Ellen hetzelfde verhaal vertelt: nadat ze van Henry gescheiden was, werd ze gedwongen met Simon te trouwen om William te beschermen, enzovoort. Julia grijpt vervolgens de gelegenheid aan om een ​​hartverwarmende toespraak te houden over de grote offers die we brengen voor de liefde. "Ondanks de pijn die het je bezorgt, bescherm je [je geliefden], ongeacht de kosten," kondigt ze aan. Ellen accepteert dit onmiddellijk als evangelie. Ze weet wat haar vervolgens te doen staat.

De volgende scènes vormen een brute montage voor de lieve Brian. Op de begraafplaats van "Old Kirk" laat Ellen de jonge Fraser weten dat ze elkaar niet meer mogen zien. Het is voorbij! Ze is niet verliefd op hem; ze is nooit verliefd op hem geweest! Brian is geen idioot. Hij weet dat ze liegt. Maar hij weet wel beter dan te proberen een MacKenzie in beweging te stoppen. Enkele ogenblikken later krijgt Simon een enorme woedeaanval omdat Brian er niet in is geslaagd Ellen voldoende te corrumperen en de alliantie tussen MacKenzie en Grant te ruïneren. Hij schreeuwt tegen zijn zoon; hij slaat hem; hij zweert hem helemaal af. En dat alles voordat Brian op een dreigende sluiptocht door het bos gaat, waar hij de Gallowglass op de hielen zit en pijlen recht op zijn hoofd afschiet. Gelukkig, voordat een van die pijlen raak kan schieten, verandert Murtagh van gedachten. Hij achtervolgt Brian en gooit hem op de grond, buiten bereik van ieder gevaar. Hij zegt tegen zijn neef: "Als iemand jou kan vermoorden, dan ben ik het wel." Dat is pas familie!

Eindelijk krijgen Henry en Julia de kans om hun eigen ontsnapping aan hun respectievelijke clans te plannen. Onder het mom van officiële zaken ontmoet Henry Ned en vertelt hem dat hij Isaac Grant zelf zou hebben vermoord als de oudste niet uit zichzelf was gestorven. De Grants logen tegen hem; zijn vrouw en kind zijn niet dood. Ze zijn veilig en levend en in Braemar! Ned, die zijn nieuwe vriend graag wil helpen, bezorgt Julia – wat anders? – een brief van Henry, waarin ze haar vraagt ​​hem te ontmoeten aan de rivier bij de Tynchal. Wanneer ze dat eindelijk doen, smeekt ze om vergiffenis voor het "trouwen" met Simon, hoewel Henry beweert dat er niets te vergeven valt. Ik zal niet liegen – deze zin deed me lachen. Henry, man, dat is een beetje rijk van je! Je moet je eigen ontrouw bekennen, als ik me goed herinner? Seema lijkt het zich zeker te herinneren!

Terwijl de clans – waaronder clan Grant – officieel hun trouw zweren aan de Jacobitische opstand en zich verenigen om de Stuart-monarchie te herstellen, smeden meneer en mevrouw Beauchamp hun eigen verboden plan. Samen spannen ze samen om elkaar de volgende ochtend buiten Leathers te ontmoeten en als een bezetene naar Craigh na Dun te rijden, waar ze hopen terug te keren naar hun eigen tijd... en terug naar hun dochter Claire.