Oman: Magische bergen en luxe ontsnappingen
Het was nog donker toen ons vliegtuig begon te dalen naar Muscat. Onder ons weerkaatste het inktzwarte water van de Golf van Oman het licht van de zilveren maan en de schaduwrijke contouren van het zaagtandvormige Jabal Akhdar-gebergte omcirkelden de nog steeds slapende stad.
Het was stil op het vliegveld, onze vlucht was de enige die op dit tijdstip landde. Snel door de immigratie, kwamen we in de aankomsthal van de terminal, waar een chauffeur in uniform op ons wachtte. Via de terminal en in de wachtende auto reden we rechtstreeks de stad uit, richting de bergen.
De weg slingerde door de buitenwijken van Muscat en maakte geleidelijk plaats voor de ruige uitgestrektheid van de Omaanse woestijn. Naarmate we dichter bij de bergen komen, wordt het landschap nog dramatischer, met grillige pieken die oprijzen tegen de langzaam oplichtende lucht. De lucht wordt koeler naarmate we klimmen. We passeren kleine dorpjes en traditionele stenen huizen, vastgeklampt aan de heuvels.
Het heeft zeven jaar geduurd om de kronkelige, steile weg af te leggen, die ons van het moderne Muscat naar het afgelegen Saiq Plateau heeft gebracht – een fantastisch staaltje techniek dat het leven van de lokale dorpelingen heeft veranderd, die voorheen het ruige terrein per ezel moesten trotseren. Aan het einde van de weg, en het einde van onze twee uur durende reis, ligt het prachtige Anantara Al Jabal Al Akhdar Resort.
We worden naar onze kamer gebracht, die op de rand van een steile kloof op 2.095 meter boven zeeniveau ligt en een ongelooflijk uitzicht biedt. Licht stroomt de kamer binnen, glinsterend en weerkaatst op het zwembad op ons terras, en we kunnen afgelegen clusters van gebouwen zien die verspreid liggen langs de andere kant van de kloof. We gaan op verkenning.
Het Saiq Plateau, de thuisbasis van verschillende traditionele dorpen, vormt een groot contrast met de dorre laaglanden van Oman. Door de eeuwen heen hebben de mensen zich aangepast aan de bergachtige omgeving, door moeizaam stevige stenen huizen, tijdloze terrasvormige boerderijen en een oud irrigatiesysteem, bekend als 'falaj', te bouwen dat water van bergbronnen rechtstreeks naar hun velden leidt. Er zijn ongeveer 58 verschillende dorpen verspreid over deze bergen; ooit bewoond door boeren en hun families, maar nu grotendeels verlaten. Het handjevol bewoners dat permanent blijft, leeft een levensstijl die nauw verbonden is met het land dat ze generaties lang hebben bewerkt.
Het Saiq Plateau, de thuisbasis van verschillende traditionele dorpen, vormt een groot contrast met de dorre laaglanden van Oman. Door de eeuwen heen hebben de mensen zich aangepast aan de bergachtige omgeving, door moeizaam stevige stenen huizen, tijdloze terrasvormige boerderijen en een oud irrigatiesysteem, bekend als 'falaj', te bouwen dat water van bergbronnen rechtstreeks naar hun velden leidt. Er zijn ongeveer 58 verschillende dorpen verspreid over deze bergen; ooit bewoond door boeren en hun families, maar nu grotendeels verlaten. Het handjevol bewoners dat permanent blijft, leeft een levensstijl die nauw verbonden is met het land dat ze generaties lang hebben bewerkt.
Misschien wel het meest gewaardeerde gewas is de Damascusroos, plaatselijk bekend als 'wardh', die in maart en april wordt geoogst en gedistilleerd om het wereldberoemde Omaanse rozenwater te maken. De rozen bloeien in de lente en vullen de lucht met hun delicate, zoete geur. Boeren staan vroeg op om de delicate rozenblaadjes met de hand te plukken, terwijl hun geur het sterkst is. De blaadjes worden vervolgens gedistilleerd met behulp van traditionele kleiovens of koperen ketels. Het duurt drie uur om 1,5 kg van deze bedwelmende roze bloesems om te zetten in rauw rozenwater. Elke batch heeft nog eens drie tot vier maanden nodig van koeling, filtratie en opslag voordat het het meest rokerige en donkerste rozenwater wordt, en kan een prijs van ongeveer 9 Omaanse rials (£ 20) per fles van 750 ml opleveren. Het is een eeuwenoud ambacht, doorgegeven van generatie op generatie.
Terug in het hotel zijn de uitzichten ongelofelijk. Diana's Point, een glazen platform vernoemd naar de overleden prinses van Wales , die in de jaren 80 op bezoek was geweest, werd al snel onze favoriete sundowner en dinerplek. Het was onvergetelijk om vanaf hier de zon onder de kloof te zien zakken, hoewel het uitzicht vanaf het terras van onze kamer bijna net zo mooi was.
De fortachtige stenen muren, enorme boogramen en ingewikkeld gesneden houtsnijwerk van het resort weerspiegelen het culturele erfgoed van Oman. Binnen zijn traditionele elementen zoals tadelaktpleisterwerk en zellijtegels verwerkt en in de tuinen leiden paden naar een traditionele hamam, een luxe spa en afgelegen plekken om naar de sterren te kijken . Het duurde vier jaar om het resort te bouwen – ik denk dat het goed bestede tijd was!
Vanuit de bergen was het tijd om terug te gaan naar Muscat om nog wat meer te verkennen. Scherpe bochten en steile hellingen maakten plaats voor een zee van witgekalkte gebouwen en een kustlijn gekust door het water van de Arabische Zee.
Muscat, klampt zich vast aan de kust, tussen de Golf van Oman en het torenhoge Jabal Akhdar-gebergte. Omringd door de glimmende megasteden van de Golf, geeft Oman de voorkeur aan traditie en heeft het land wolkenkrabbers verboden ten gunste van een laagbouw, witgekalkte esthetiek. Onaangetast door massatoerisme en zonder de wolkenkrabbers en drukte van zijn buren in de VAE , wat het land onderscheidt van zijn buren, is zijn toewijding aan authenticiteit. Oman heeft de aantrekkingskracht van massatoerisme weerstaan en zich in plaats daarvan gericht op het behoud van zijn cultuur terwijl het de moderniteit omarmt.
De Chedi Muscat was ons thuis voor de komende dagen – de perfecte mix van een centrale stadslocatie met prachtig uitzicht op de oceaan. Hectaren aan verzorgde groene gazons, wuivende palmbomen, kronkelende paden, borrelende waterpartijen, drie azuurblauwe zwembaden, een privéstrand van 370 meter lang en een aantal werkelijk fantastische restaurants.
Het hotel heeft een legendarische reputatie in het Midden-Oosten. Dit was het eerste luxehotel dat in Oman werd gebouwd en het is de maatstaf geworden voor Omaanse gastvrijheid. Twee decennia later komen er nog steeds mensen van over de hele wereld om de ingetogen luxe te ervaren.
We sleepten onszelf weg van de heerlijk warme oceaan en het was tijd om de stad te verkennen. We schreven ons in voor een privétour met een lokale gids, Hajer Al Muzayni. Hajer werkt als gids voor With Locals en heeft haar vinger aan de pols van de stad – naast alle gebruikelijke bezienswaardigheden liet ze ons een aantal van de verborgen pareltjes en eigenzinnige hoekjes van Muscat zien die de meeste toeristen misschien zouden missen. Schrijf je in voor een 5 uur durende Full Coverage Muscat City Tour en vraag naar haar bij naam!
De eerste stop was de Sultan Qaboos Grand Mosque. De moskeeën van Oman vormen een opmerkelijke uitzondering op het 'geen hoge gebouwen'-beleid van het land en de moskee, in het hart van Muscat, domineert de skyline van de stad met zijn 91m hoge minaret. Dit ongelooflijke voorbeeld van moderne islamitische architectuur, dat van buitenaf imposant is, was een geschenk aan de natie van Sultan Qaboos, ter gelegenheid van zijn 30e regeringsjaar. De belangrijkste gebedsruimte is prachtig. Alleen al het tapijt, dat 70m bij 60m meet, heeft 600 vrouwen vier jaar gekost om te weven. De moskee biedt plaats aan 20.000 gelovigen en is met zijn sierlijke binnenplaatsen, mozaïeken, gebedsruimten en prachtig verzorgde tuinen een van de mooiste bezienswaardigheden in de stad.
Het volgende op de agenda was de Mutrah corniche. We wandelden langs de 2 km lange promenade en stopten voor een sterke, zoete kardemomthee, bekend als karak chai. Gekruid met kardemom, kruidnagel, kaneel en gember, en gemengd met gezoete gecondenseerde melk, wat zorgt voor een intense romigheid, is deze thee superlekker!
We vervolgden onze weg langs de corniche en bewonderden de Masjid Al Rasool Al Adham, een sjiitische moskee met blauwe koepels die dateert uit de 15e eeuw, voordat we de 200 jaar oude Mutrah Souq bezochten. Hier dwaalden we door de lengte van de overdekte markt, van de toegangspoort bij de Corniche tot aan de uitgangspoort in de oude wijken van de stad. Vintage meubels, souvenirs, sieraden, traditionele Omaanse dolken, specerijen, wierook en parfums, we zagen het allemaal.
Het glinsterende witte marmeren operagebouw van Muscat was onze laatste stop. Het gebouw staat bekend om zijn uitzonderlijke akoestiek en is het centrum van kunst en cultuur in de stad. Regelmatig treden er muzikanten van over de hele wereld op. Voorstellingen zijn verrassend betaalbaar, maar u kunt, net als wij, gewoon een snelle rondleiding door de binnenkant nemen.
Voor een opkikkertje onderweg, stopten we bij een lokale hotspot voor wat Omaanse koffie, kahwa. Kahwa is doorgaans vrij slap, met een vleugje rozenwater en saffraan, en is een populair sociaal drankje omdat het niet sterk is, je met je vrienden kunt zitten en meerdere kopjes achter elkaar kunt drinken.
Aan het eind van onze tour hadden we behoorlijk wat trek gekregen en zochten we naar iets stevigers dan koffie. Er is niet veel streetfood in Oman. Maar Hajer liet ons kennismaken met mishkak, spiesjes van gebarbecued vlees en zeevruchten. Gemarineerd in knoflook, gember en kruiden, vervolgens gegrild boven gloeiend hete houtskool, wordt mishkak gegeten met pittige chilisaus of tamarindesaus. We gingen naar een van de vaste stalletjes met streetfood langs het strand en namen plaats aan een van de plastic tafels en stoelen op de parkeerplaats om de rokerige spiesjes te verorberen.
Geen maaltijd is compleet zonder dessert, dus gingen we naar Al Diwaniya, een van de beste plekken in Muscat voor Halwa, een heel zoet, plakkerig Omani dessert, gekookt tot een dikke pasta en gekruid met rozenwater, saffraan en noten. Dit is een van de weinige authentieke Omani desserts en als je, net als ik, een zoetekauw bent, zul je het geweldig vinden.
Na zes uur sightseeing, lokale stranden bezoeken, galerieën en koffiehuizen bezoeken, winkelen en eten, vonden we dat we de stad goed hadden leren kennen.
Oman staat bekend om het warme welkom dat het bezoekers geeft. Op de een of andere manier weet het land een rijke geschiedenis en sterke tradities te combineren met verbluffende landschappen en een uitgesproken moderne uitstraling. Van de sierlijke moskeeën van Muscat tot de dramatische Jebel Akhdar-bergen en enkele van de meest verbluffende stranden op het Arabische schiereiland, Oman is een geweldige bestemming die zoveel te bieden heeft. Zoals ze in het Arabisch zeggen, "jamil jiddan" ... heel mooi.
aluxurytravelblog
