Guillermo Hermoso de Mendoza zapisuje się w historii Pampeluny: dwa uszy i ogon w kamieniu milowym z Veleto

Pierwsza walka byków w erze po Pablo Hermoso de Mendozie w Pampelunie przejdzie do historii dzięki wyczynom jego syna Guillermo z Veleto , mistrzowskiemu występowi z sensacyjnym bykiem: dwa uszy i ogon, po którym nastąpiło honorowe okrążenie podczas przeciągania, wisienka na torcie niezwykłej corridy Carmen Lorenzo. Wszystko inne nastąpiło później lub daleko w tyle: debiut Léi Vicens — pierwszej kobiety w San Fermín — obciążonej stalą i zdecydowaną wolą Roberto Armendariza. Niosła ring, podczas gdy on odebrał małe ucho grupie byków, które oferowały chwałę.

Wspaniały byk o brzydkim imieniu (Pesetero) rozpoczął walkę byków wspaniałym krokiem , dźwięcznym dźwiękiem, którego Roberto Armendariz używał w długim, płaskim występie, aż uderzył w stal. Owacja przypadła uczniowi Carmen Lorenzo.

Bardzo odważny El Capea sobrero (byk zapasowy) wskoczył na ring po nieszczęśliwej śmierci tytułowego byka w nagłym zderzeniu z barierą. Léa połączyła się z bykiem i Pamplona jak jeden w pełnym życia występie, jeździec Murube nadał żywy rytm. Doskonały występ francuskiego jeźdźca został zepsuty w kluczowym momencie śmierci i na końcu przez nadgorliwość asystentów. Odważyła się okrążyć ring.

Najwyższy standard walk byków ustanowił Guillermo Hermoso de Mendoza, co było widoczne w godnym pochwały i dobrze wykonanym występie: trzeci byk wymagał wszystkich jego umiejętności technicznych i walki . Więcej strzelania niż rytmu w jego posłuszeństwie. Hermoso zbudował swój triumf ekspozycją, celnością w spotkaniach. Dwuręczna para z krótkimi rękami tak zelektryzowała arenę, że ominął przebicie, bardzo tylny rejonazo i cios descabello: jedno ucho.

Armendariz wziął kolejnego byka — pchnięcie i niski rejonazo — głębokim, dobrze wytrzymałym czwartym bykiem, dzięki swojej zdeterminowanej determinacji. Był skok prezentacyjny z bardziej zrównoważonym piątym bykiem — od El Capea — który również szarżował niezwykle. Léa Vicens, słaba w punkcie pchnięcia, pchając za mocno, bardzo otwarta w zbiorach, stopniowo znalazła swoją drogę. Ale było za późno i sprawy nie nabrały kształtu. Poszło dobrze w Pampelunie .

Wielką walkę byków Carmen Lorenzo zakończył kolejny groźny byk, podobny w tonie do pierwszego, ale jeszcze lepszy, a wraz z nim Guillermo dostarczył szczyt popołudnia i swojego życia w San Fermín. Wybitny. Wysokie „espazo” (pchnięcie mieczem), spektakularne zabójstwo. Dwa uszy i ogon oraz honorowe okrążenie dla Veleto podczas drag [hat-trick dla sympatii prezydenta, prawdziwego miłośnika wszystkich swoich decyzji]. Punkt kulminacyjny jego kariery, prawdziwy chupinazo (petarda).