Román'ın mutlak karakteri Sevilla'nın kalbini fethediyor.

Román'ın çıplak duygusu Sevilla'nın kalbini fethetti. Bu başlık, başka bir genel elektrik kesintisi gerektiren öğleden sonra daha fazla seçeneğe veya olay örgüsüne gerek kalmadan buna sadık kalmak zorundayız. Fermín Bohórquez'in en hareketli boğasından kulak aldı çünkü onun ataletini ustaca idare etti ve keskin kenarlarını masum bir cesaretle yuttu. Geri kalan her şey, La Quinta'yı Maestranza'yı deneme alanı olarak kullanarak boğa güreşi merdiveniyle değiştirmeye yönelik başarısız bir hayvancılık denemesiydi. Curro Díaz ve Rubén Pinar'ın onuru bozulmadan ve her şeyin üstünde tutuldu. Bu, posterin bir ucube olduğu konusunda hemfikir olmamıza engel değil.

Curro Díaz mucizevi bir kaçış yaşadı . Fermín Bohórquez'in boğası, bir önceki gün öğleden sonra yaptığı gibi, yine geçidin ortasında durup etrafına bakındı ve Jaén'li deneyimli at, o seferki gibi kararlı bir şekilde oynamak yerine tereddüt etti. Ve boğa, stop'u ile matadorun pozisyonu arasında açılan pencereden içeri girdi . Takla atmak bir nevi slogandı ve her şeyden önemlisi, yerde daha kötü olabilirdi. Bu hamlede şansın da yardımı oldu. Başından beri alkışlanan, parlak tüyleri ve iyi silahlanmış başıyla iyi yapılı hayvan, sonunda tam bir saçmalık olduğu ortaya çıkan bir altılıyı vaat ediyordu, ancak onu ileriye taşıyacak güçten ve her şeyden önemlisi derinlikten yoksundu. Biraz bile kanatmadan. Yarım yolculuklardı, başlamak bitirmekten daha iyiydi. CD, Veronica'nın saldırısında vaat ettiğinden fazlasını, aralarında aşağılanmayı da barındıran bir sürü şey çizmişti. Bu selamlama ve göreve bu kadar güzel bir başlangıç ​​ona bir ışıltı kazandırdı; kopuk ve ileri hamle pek de öyle değil (selamlar).

Şakakları dar, öğleden sonranın ikincisi olan kestane rengi bir adam, eğilimlerini, saldırmak için pek az isteğini ve daha da kötüsü, bunu iyi yapmasını çabucak belli etti. Her zaman içeride, bunu daha önce Román'ın gaonera geçişinde de belirtmiştim. O trajik köprünün üzerinden bakan kimdi. Bekledi ve boğayı banderillalarla içeriye doğru itti. Rubén Pinar, kölelerin sopalarıyla çoktan yapmış olması gereken bu işi, onu bölgeden çıkarıp, karşı taraftan göreve başlamayı akıl etti . O zaman bile hayır. Albacete'li ılımlı katırcının ısrarcı hanımefendi okşayışları da öyle. Kimseyi yemiyordu ve hiçbir işe yaramıyordu. Güçlü bir kılıç darbesiyle döndü (selamlar).

Üçüncüsü de geçişten önce Bohórquez evinden gelen Murube havasına sahipti - birinci ve dördüncüsü El Juli'den (El Freixo) ve altıncısı doğrudan Garcigrande'den gelen bir yüzdeyi saydılar. Berreón'dan çıktı, çok uzun boylu, iri bir at, güzel yüzlü. Román Collado, dediğim gibi, muazzam bir meziyete sahipti çünkü adam en başından beri kendini ortaya koydu ve Tanrı'nın isteğinin gerçekleşmesine izin verdi. Kabuğu açıldığı andan itibaren öyleydi, lifli ve yutulmaya hazırdı. Ve yutulması gereken çok şey vardı.

Ataletten yararlanmak için muleta ile uzun mesafelere akıllıca bahse girdi: onlarla boğa bir boğa gibi görünüyordu ; onlarsız bir başkası. Valensiyalı dörtnala gelip aynı performansı gösterdiğinde asla pes etmedi. O çıplak duygu tribünlere çok şey anlatıyor. Zaten ilk iki turda elenmişlerdi. Bohórquez bir soluk gibi geçti , çılgınca ama dokunuşta itaat erdemiyle. Mesafe ve dolayısıyla atalet olmadan, o geçişler, sıçrayışlar ve sürüler arasında son derece zordu. Román'ın kadroyu harekete geçiren mutlak istekliliği beni korkutuyor, çünkü onu her seferinde yakalanmış görüyorum. Ve sonra hayır. Sol tarafta ise kavga bir meyhane kavgasını andırıyordu. O dahi. Gerilla sağcıları arasında korkutucu ama daha katlanılabilir bir sonsöz ve "ay!"dan "evet!"e dönüşen Bernardina'lar arasında bir arbede. Sevilla'nın kalbini fethettiler. Boğanın yukarıdan her şeyi vahşice bitirdiği o yüksek bitiş, öldürme söz konusu olduğunda en kötüsünden korkmamıza neden oldu. Ama Román engeli aştı, uzun bir darbe indirdi, descabellado yaptı ve -tam olarak fiil bu- bir kulağı kopardı. Bir çift ile, bundan daha iyi söylenemez.

Şerefsiz, sınıfsız, gücü az dördüncü boğa, son derece eşitsiz bir boğa güreşi fikrini, bir deney tüpü, bir laboratuvar, bir deney hissiyle pekiştirdi. Ve Sevilla'nın doğru yer olup olmadığını bilmiyorum. Hele ki La Quinta gibi bir çiftliği değiştiriyorsanız durum daha da vahim. Pagés'in danışmanları ile Fermín Bohórquez'in kendisi arasında ortak bir sorun var. Bu boğa o kadar uzun ve uyumsuzdu ki olduğu gibi hareket ediyordu. Curro Díaz, sol tarafı önerdi ve görevi ana kiriş gibi destekleyen, yüzünü öne koymasını bekleyen ve sınırlı kayıtlarını kullanan iki seri oluşturdu. CD izlemek, 70'lerden kalma bir matadoru izlemek gibi, muleta'yı (önemsiz bir şey değil) ringin kenarından tutmak, V şeklinde sunum, o kadar açık... O nostalji prizmasından doğal geçişlerin kendine has bir çekiciliği vardı. Yine eski usul bir lezzetle yarım bir vuruş ve bir alkış daha.

Beşinci boğanın çok büyük ve boş olduğu ortaya çıktı. Hiçbir faydası olmadı. Yaklaşmak bile mümkün değil. Rubén Pinar, çelikten yaptığı bir diğer belirleyici darbeyle onu nakavt etti (alkışlar).

Bohórquez'in merdivenini tamamlamak için altıncı bir merdivene atladı, bacakları açık ve görünüşte şişe gibi, o kadar kemikliydi ki Román, bu başarıyı tamamlamak için Gayola kapısında bekledi . Akılsızlık edip, kurayı Pınar'ınkiyle karşılaştırarak, asgari zekâ ve cesaret politikasıyla aldı. Valensiyalı, iyi muamele görmüş ancak bağlılıktan yoksun bir boğayla bir kez daha yüzünü gösterdi. Az sayıdaki seçeneği belli bir dinginlikle tüketti. Orada kaşınacak hiçbir şey yoktu.