Wij raden deze romans aan voor uw tijd in een ligstoel of strandstoel
Illustratie Anja Lemcke / NZZ
NZZ.ch vereist JavaScript voor belangrijke functies. Uw browser of advertentieblokkering blokkeert dit momenteel.
Pas de instellingen aan.
In Kristine Bilkau's nieuwe roman komen een moeder en haar volwassen dochter elkaar plotseling voor langere tijd tegen. Oude conflicten komen weer boven voordat er nieuwe ontstaan.
Nora Osagiobare: “Dagelijkse zeep”
In Nora Osagiobares "Daily Soap" is er een federaal agentschap voor huidskleur genaamd BARACK, en de SVP wil buitenlanders verbieden om te lachen. Een succesvol debuut.
Helene Hegemann: «Spits»
Als 17-jarige werd de schrijfster beschuldigd van plagiaat voor haar debuutroman, "Axolotl Roadkill". Tegenwoordig zou het voor de Duitse literatuur geen slecht idee zijn om een paar voorbeelden van haar te volgen.
Urszula Honek: «De Witte Nachten»
"De Witte Nachten" bestaat uit dertien individuele verhalen uit landelijk Polen. De helden zijn gekwelde wezens, eenzaam, gemarginaliseerd en hopeloos. Een blik op de duistere kant van een land.
Tomas Espedal: "Plezier. Vruchten van arbeid. Vruchten van lezen."
De Noorse sterauteur Tomas Espedal schrijft doorgaans "in een ik-perspectief dat zich ontvouwt naar de derde persoon". Nu heeft hij zijn memoires in deze trant geschreven: het boeiende verslag van zijn ontwaking tot een compromisloze kunstenaar.
Onze favoriete romans van maart : Serhij Zhadan: "Niemand zal iets vragen. Nieuwe verhalen"
De Oekraïense schrijver Serhiy Zhadan presenteert langverwachte nieuwe verhalen. Daarin beschrijft hij niet de oorlog, maar de demoraliserende gevolgen ervan voor de samenleving. Toch gloort er hoop in dit emotieloze, humane boek.
Chimamanda Ngozi Adichie: “Droomtelling”
In haar roman "Dream Count" schrijft Chimamanda Ngozi Adichie over "het soort pijn dat alleen vrouwen ervaren". Het is grappig en inzichtelijk, en net als je denkt dat je een zacht boek vasthoudt, gooit Adichie een bom.
Christian Kracht: «Lucht»
In plaats van het Barbour-jasje van weleer moet de hoofdpersoon van "Air" nu kiezen tussen een wollen en een fleecetrui. Deze nieuwe roman heeft alles wat je van een goede Kracht-roman mag verwachten. En toch mist er iets.
Sophie Hunger: «Waltz for Nobody»
Tot nu toe heeft ze naam gemaakt als singer-songwriter. Nu waagt Sophie Hunger zich ook aan het schrijven. In haar debuutroman "Waltz for Nobody" beschrijft ze de worstelingen van het opgroeien.
Onze favoriete romans in februari Zach Williams: "Er komen mooie dagen aan"
In zijn veelgeprezen debuut haalt de Amerikaanse auteur zijn personages uit het alledaagse leven en laat zien hoe dun de grens is tussen waan en werkelijkheid.
Meral Kureyshi: “We zijn nog nooit in de zee geweest”
In haar roman "We Were Never in the Sea" vertelt de Berner schrijfster over dingen die eindigen. Haar eigen biografie helpt haar daarbij.
Cristina Henríquez: “De grote barst”
Bouwvakkers, wasvrouwen, huishoudelijk personeel: toen rond 1900 een kanaal werd aangelegd dat de Atlantische en Stille Oceaan met elkaar verbond, ontmoetten verschillende mensen elkaar in Panama. Cristina Henríquez' roman "De Grote Rift" geeft hen een stem.
Asta Sigurdardottir: «Luciferstokjes»
Asta Sigurdardottir werd beschouwd als het grootste talent van de naoorlogse IJslandse literatuur. Toch werd de alcoholistische auteur slechts 41 jaar oud. Haar excentrieke verhalen raakten een gevoelige snaar bij de bekrompen maatschappij van de jaren vijftig.
Mieko Kanai: "Lichte duizeligheid"
Mieko Kanai, geboren in 1947, veroorzaakte al op jonge leeftijd een sensatie in Japan. Met haar stream-of-consciousness-verhalen over het dagelijks leven liep ze altijd ver vooruit op haar tijd. Inmiddels is ze uitgegroeid tot een grootmeester met haar subtiele nanodrama's.
Onze favoriete romans van januari Wolf Haas: «Wackelkontakt»
Kun je je iets saaiers voorstellen dan een puzzel met duizend stukjes? Maar er is niets leukers dan een roman over zulke puzzels, vooral als die van Wolf Haas is.
Han Kang: "Onmogelijk afscheid"
Vorig jaar kreeg de 54-jarige Koreaanse schrijfster Han Kang verrassend genoeg de Nobelprijs voor Literatuur. Sommige critici vonden dit een te hoge prijs. Maakt haar nieuwste roman over het historische litteken van het bloedbad op Jeju de verwachtingen waar?
Julia Schoch: «Wild na een wilde droom»
In haar autobiografische roman "Wild after a wild dream" herinnert Julia Schoch zich een affaire die haar tot schrijfster maakte. Wat zijn de gevolgen van zo persoonlijk schrijven?
José Maria Eça de Queirós: “De Maias”
De Portugezen droomden ooit van een wereldrijk, maar in de 19e eeuw stortte hun heerschappij in. Tegen deze achtergrond ontvouwt José Maria Eça de Queirós zijn sociale panorama.
Maria Stepanova: "De sprong"
Maria Stepanova is een van de Russische intellectuelen die in ballingschap vluchtte om aan Poetin te ontsnappen. In haar nieuwe roman uit ze haar schaamte en woede over de oorlog en reflecteert ze op de aporie van het niet kunnen ontsnappen aan haar Russische identiteit.
nzz.ch
