Mazzoleni opent derde galerie in Milaan
Na Ropac kondigt een andere galerie de opening van een ruimte in Milaan aan dit najaar: Mazzoleni in Turijn. Deze galerie werd in 1986 opgericht door Giovanni en Anna Pia Mazzoleni als een verdere ontwikkeling van hun privécollectie die ze halverwege de jaren vijftig begonnen. Tegenwoordig wordt het restaurant gerund door zijn zonen, Davide en Luigi Mazzoleni, en sinds 2014 is er ook een vestiging in Londen. Davide Mazzoleni legt ons uit waarom hij nu naar Milaan komt en wat de huidige markttrends zijn.
Waarom heb je ervoor gekozen om een winkel in Milaan te openen? Dit werd ingegeven door het groeiende belang ervan in de internationale kunstscène. Oorspronkelijk waren hier historische galerieën en kunstenaars gevestigd, maar de laatste jaren is het aantal tentoonstellingsruimtes aanzienlijk toegenomen. Na de Brexit is het nog strategischer geworden, dankzij de centrale ligging in Europa, de levendigheid van de markt en fiscale voordelen. Met de opening van onze galerie in Milaan kunnen wij deel uitmaken van deze dynamische evolutie. Wij hebben er lang over nagedacht.
Mazzoleni Galerij
Waar komt de galerie en in welke soort ruimte? Het zal te vinden zijn aan de Via Senato 20, op de begane grond van de binnenplaats van een gebouw in een van de meest historisch en cultureel belangrijke gebieden van de stad, op een steenworp afstand van het Staatsarchief, de Bibliotheek van Via Senato, de Openbare Tuinen, het Gam en het Pac, maar ook van het Quadrilatero della Moda.
Wat zal de eerste tentoonstelling zijn? De ruimte zal in het najaar officieel worden geopend met een tentoonstelling die we in de komende maanden zullen aankondigen en die beide onderzoekslijnen zal vertegenwoordigen die onze identiteit definiëren: de waardering van de Italiaanse naoorlogse periode en de belangstelling voor hedendaags onderzoek. Wij willen verder kijken dan het traditionele onderscheid tussen gehistoriseerde en hedendaagse kunst en een tentoonstellingsprogramma voorstellen dat diep geworteld is in het heden, zonder generatiebeperkingen. In afwachting van de officiële opening is de locatie op afspraak open voor bezoekers, met een installatie die onze meest recente geschiedenis vertelt aan de hand van publicaties en tentoonstellingen uit het afgelopen decennium.
De kunstmarkt is de afgelopen twee jaar vertraagd. Hoe en in welke prijsklasse merkte u dit? In 2023 concentreerde de vertraging zich vooral in het hogere marktsegment: de verkoop van werken van meer dan een miljoen euro kromp, terwijl het midden-lage segment meer veerkracht toonde. In 2024 zette deze trend zich voort bij nieuwe verzamelaars. Ook onder vaste kopers werd een grotere selectiviteit waargenomen, waarbij de aandacht uitging naar kwalitatief hoogstaande, gehistoriseerde werken of werken met een sterke curatoriële inhoud.
Wat zijn de vooruitzichten vanuit uw oogpunt? Zijn er tekenen van herstel of nog niet? Wij kijken met voorzichtig optimisme naar de toekomst. Volgens het UBS-rapport zijn de meeste vermogende verzamelaars vol vertrouwen over de periode 2024-2025. Ook wij zien een langzaam herstel van de belangstelling, vooral vanuit beurzen en in de particuliere sector. Enerzijds zorgen de dalende inflatie en de verwachte daling van de rente voor een gunstiger klimaat voor culturele investeringen en verzamelen; Anderzijds blijft de geopolitieke instabiliteit een dwarsbalk vormen voor alle economische sectoren, ook voor de kunstmarkt.
Wat zijn op dit moment geografisch gezien de sterkste markten en op welke markten voelt u de crisis het sterkst, gezien uw internationale kantoren en de beurzen waaraan u deelneemt? Het Verre Oosten van Azië heeft in de periode na de lockdown een sterke reactie laten zien, met een snel herstel en de toetreding van veel nieuwe verzamelaars, vooral in China. Het Verenigd Koninkrijk verloor daarentegen terrein, ook door de impact van de Brexit. Voor ons bevestigt Italië zichzelf als een solide markt, met een aandachtige, intergenerationele en steeds beter geïnformeerde collectie. We hebben echter een sterkere vertraging waargenomen in een aantal gebieden op het Europese vasteland en in de Verenigde Staten. Hoewel deze gebieden hun wereldleiderschap behouden, tonen ze zich voorzichtiger. Dit geldt met name voor de sector van de beurzen, waar de vraag in een aantal specifieke prijsklassen is gekrompen.
Hoe is het verzamelen in Italië veranderd? De laatste jaren is er veel veranderd. Het bewustzijn en de informatie zijn toegenomen onder verzamelaars, die mede dankzij digitale platformen met meer deskundigheid en aandacht te werk gaan. De generatiewisseling komt nog steeds niet echt op gang, en dat zou op termijn wel eens een groot probleem kunnen worden. Maar er komen steeds meer verzamelaars bij die niet alleen geïnteresseerd zijn in investeringen, maar voor wie diepgaand artistiek onderzoek essentieel is.
Wordt er meer gekocht of verkocht in Italië? We zien een grote levendigheid op zowel het aankoop- als het verkoopfront: kopers zijn selectiever, terwijl verkopers vaker de kans grijpen die voortduurt door een aanhoudende revaluatie, met name bij Italianen van na de oorlog. Over het algemeen wordt er in Italië tegenwoordig bewuster gekocht en verkocht en wordt er meer aandacht besteed aan kwaliteit.
Ervaart u de moeilijkheden op de markt meer bij gehistoriseerde kunstenaars of bij hedendaagse kunstenaars? Voor gehistoriseerde kunstenaars is de markt nog steeds solide, maar er is voortdurend werk nodig van waardering en kritische contextualisering om de aandacht van verzamelaars vast te houden. Het publiek staat over het algemeen open voor hedendaagse kunstenaars, maar de markt is wisselvalliger en gevoeliger voor de economische en culturele dynamiek van het moment. Een bepalende factor is het belastingregime dat geldt voor hedendaagse kunstwerken. In Italië geldt momenteel het normale btw-tarief van 22% voor de meeste transacties. Daardoor is de nationale markt minder concurrerend dan in andere Europese landen, zoals Frankrijk (5,5%) en Duitsland (7%). Angamc en Italics, waarvan wij een consortiumlid zijn, werken synergetisch aan een gewenste afstemming met andere Europese landen.
Welke van jouw artiesten trekken de meeste aandacht in Italië en in het buitenland? Naast de geconsolideerde werken uit de Italiaanse naoorlogse periode van Alberto Burri en Lucio Fontana, zien we een groeiende aandacht voor Salvo , de protagonist van een breed opgezette herontdekking van kritische en verzamelwerken. Het werk dat het Archief de afgelopen jaren heeft verricht, heeft bijgedragen aan het herstel van de centrale rol van het onderzoek en aan de versterking van de transversale collectie, die zich uitstrekt van de Verenigde Staten tot het Verre Oosten. Ook was er veel belangstelling voor het pad van Marinella Senatore , wier werk opvalt door haar maatschappelijke betrokkenheid en haar vermogen om gemeenschappen te activeren door middel van participatieve processen. Zijn aanwezigheid op de Unlimited-sectie van de volgende Art Basel, gecureerd door Giovanni Carmine , bevestigt zijn internationale relevantie en de actualiteit van zijn onderzoek.
Zijn jullie van plan om in de nabije toekomst nieuwe artiesten aan jullie line-up toe te voegen? Ons hoofddoel blijft het versterken van de samenwerking met de kunstenaars die wij vertegenwoordigen en het ondersteunen van hun projecten op internationaal niveau. We sluiten echter niet uit dat er nieuwe kunstenaars worden opgenomen, zoals onlangs Iran do Espírito Santo , een Braziliaan van internationale betekenis (al in de collecties van het MAXXI, het MOMA en het Guggenheim in New York), aan wie we in de zomer van 2024 een solotentoonstelling in Londen hebben gewijd en die in het najaar de hoofdrol zal spelen in een tentoonstelling in Turijn, in samenwerking met Artissima.
Beatrice Miatto werkte mee
Nieuws en inzichten over politieke, economische en financiële gebeurtenissen.
Aanmelden
ilsole24ore
