INAH-boek bevat een tragisch geval uit de maritieme geschiedenis van Nieuw-Spanje

Van de redactie

La Jornada krantDinsdag 25 februari 2025, p. 3

Het boek Memoirs of a Shipwreck: The Story of the Galleon of Nuestra Señora del Juncal, uitgegeven door het Nationaal Instituut voor Antropologie en Geschiedenis (INAH) en uitgeverij Mar Adentro, belicht een van de meest tragische gevallen in de maritieme geschiedenis van Nieuw-Spanje.

Het werk, de eerste titel in de collectie Ariles de la Mar, werd gecoördineerd door Roberto Junco en de historicus Flor Trejo Rivera, die samen met de archeoloog Carlos León Amores het zinken van het galjoen Nuestra Señora del Juncal beschrijft, dat plaatsvond op 1 november 1631 aan de kust van de Sonda de Campeche, na een storm die de tragedie veroorzaakte.

Ongeveer 350 opvarenden leden schipbreuk bij het ongeluk, van wie er 39 overleefden; Onder water bevond zich een enorme lading bestaande uit meer dan een miljoen zilveren munten en reales, duizend en een half arrobas aan fijn graan, iets meer dan duizend arrobas aan wild graan en nog eens 4000 aan indigo, 2500 pond zijde, 405 quintals en 26 dozen chocolade, om maar een paar van de producten te noemen. Elke arroba bevat 12,5 kilogram aan vracht.

30 jaar na de start van het onderzoek

Het boek, dat essays van meer dan 20 specialisten bundelt, werd afgelopen zaterdag gepresenteerd op de 46e Internationale Boekenbeurs van het Palacio de Minería; Het valt samen met de 30e verjaardag van het begin van het onderzoek naar het scheepswrak door de Subdirectorate of Underwater Archaeology (SAS) van het INAH, onder leiding van Roberto Junco Sánchez, die samen met historicus Flor Trejo Rivera en archeoloog Carlos León Amores aan het publiek in de Rectorengalerij uitlegde dat Nuestra Señora del Juncal voor het eerst werd genoemd in 1971 in Shipwrecks of the Western Hemisphere, 1492-1825, van Robert Marx, en dat het een van de meest begeerde scheepswrakken werd.

Bovendien werd verduidelijkt dat “de Juncal tegen het einde van de 20e eeuw een van de meest gewilde schepen was. "Het besluit om een ​​project op te zetten om het te lokaliseren, toonde echter aan hoe belangrijk het was voor Mexico, omdat het in onze territoriale wateren lag, en voor Spanje, omdat het een oorlogsschip van dat land was", legt archeoloog Junco Sánchez uit.

Het laatste moment

De zoektocht werd in 2014 officieel gemaakt met de ondertekening van een intentieverklaring voor wetenschappelijke samenwerking om de vloot van Nieuw-Spanje tussen 1630 en 1631 te bestuderen. Hierdoor kon er van 2021 tot 2022 een tentoonstelling worden gehouden in het Algemeen Archief van Indië in Sevilla. Deze trok meer dan 100.000 bezoekers en de catalogus bevatte de essays die nu in het boek worden gepresenteerd, samen met een nautische infographic en illustraties van die tentoonstelling.

Flor Trejo zei: Toen ik voor het eerst het verhaal van de schipbreuk las, kreeg ik kippenvel. Je ziet in zekere zin het laatste moment van een verhaal dat later tot de zoektocht leidde .

Onderzoeker Matilde Souto zei dat slechts 39 bemanningsleden de tragedie overleefden, na 17 dagen varen. Het schip zonk vanwege een gebroken romp. Dat was het gevolg van een reeks fouten, zoals overmatige belading, varen bij slecht weer, de aanpassingen die het had ondergaan om het schip geschikt te maken als oorlogsschip en de slijtage die was ontstaan ​​doordat het zo lang gestrand was geweest in de haven van Veracruz. Zelfs de dood van de generaal en kapitein van het schip, Miguel Echazarreta (die werd vervangen door Andrés de Aristizábal, met wie het schip zonk), werd gezien als een slecht teken .

Volgens Salvador Rueda Smithers, directeur van het Nationaal Historisch Museum, behandelt het boek onderwerpen die van groot belang zijn voor de onderzeese exploratie, zoals maritieme technologie, artillerie en handel in de 17e eeuw, het dagelijks leven aan boord van de galjoenen die de Carrera de las Indias bevoeren en hun plaats in de politiek en economie van het Spaanse Rijk en zijn onderkoninkrijken.