Cora Sue Collins. Kindster die door intimidatie van het scherm werd verdreven

Soms is het de dood die ons nieuws brengt over een lang verloren jeugd. Een onschuld uit een tijd lang voor de onze. Voor wie betekent de naam Cora Sue Collins tegenwoordig nog iets? Nu is het haar beurt, met vaak het slechtste nieuws in de krant. Maar wie herinnert zich deze kindactrice die vanaf het begin van de jaren dertig in ruim dertien jaar in vijftig films speelde, naast sterren als Greta Garbo, Bette Davis, Myrna Loy en Merle Oberon, voordat ze haar carrière moest onderbreken nadat ze seksueel werd lastiggevallen door een scenarioschrijver? Collins overleed op 27 april aan de gevolgen van een beroerte. Hij was 98 jaar oud. Ze was verdwenen uit de publieke belangstelling en weinigen zullen zich de tijd herinneren dat het mollige meisje, bekend om haar kuiltjes, deel uitmaakte van een groep kindsterren, waaronder Shirley Temple, Mickey Rooney en Judy Garland. Collins, die in 1934 en nog eens elf films maakte in 1935, verdween plotseling uit de publiciteit, maar hij dacht nog wel eens met nostalgie terug aan die periode. "Hij moet een heel gewoon gezicht hebben gehad", zei hij in een interview uit 2014 met de online krant Film Talk. Hij voegde eraan toe: "Als kind speelde ik allerlei rollen. Ik denk dat ze me konden opmaken en me eruit konden laten zien als wie dan ook. Maar ik hoop dat ze me niet betaalden zonder dat ik er iets voor had gedaan. Films waren in die tijd ongelooflijk magisch voor me."

Hij ontwikkelde een vriendschap met Garbo, die begon op de set van Queen Christina, waarin Collins Garbo als kind speelde in de veelgeprezen film uit 1933 over de Zweedse monarch. De band tussen de twee werd sterker toen ze later werd gekozen om zijn nichtje te spelen in Anna Karenina (1935) en bleef bestaan ​​tijdens haar volwassen bezoeken aan Garbo's huizen in New York en Parijs.

In een profiel van Collins in The Oakland Tribune uit 1935 werd vermeld dat ze een IQ van 151 had en door haar leeftijdsgenoten was verkozen tot Hollywoods populairste kindactrice. De profiler, Marion Simms, verbleef op een ochtend bij de Collinses toen acteur Pat O'Brien, die bevriend was geraakt met Cora Sue en die zij 'oom Pat' noemde, langskwam om haar naar school te brengen. Collins speelde ook tegenover James Cagney in Picture Snatcher (1933), Bette Davis in All This en Heaven Too (1940), Colleen Moore in The Scarlet Letter (1934) en Sylvia Sidney in Jennie Gerhardt (1933). Maar zoals bij zoveel kindsterren het geval is, werd de adolescentie voor hem fataal; het aantal rollen werd steeds kleiner. Ze was al behoorlijk terneergeslagen toen ze vlak voor haar 17e verjaardag het slachtoffer werd van pesterijen van Harry Ruskin, een scenarioschrijver van MGM die ze als een vaderfiguur zag, haar een grote rol aanbood als ze met hem naar bed zou gaan. Ze weigerde, begon te huilen en sloeg de deur van dat kantoor en alle andere kantoren in Hollywood dicht.

"Ik had mijn rechterarm ervoor gegeven om die rol te krijgen", vertelde ze in 2024 aan Film Masters, een consortium van filmhistorici en -liefhebbers. Ze zei ook dat ze na die ontmoeting Ruskins gedrag meldde aan Louis B. Mayer, de machtige directeur van de Metro-Goldwyn-Mayer-studio's, waaraan ze contractueel gebonden was. Maar het antwoord dat hij hierop kreeg was: "Je went er wel aan, lieverd." Kort daarna verloor Mayer zijn geduld en dreigde hij haar ervan te weerhouden nog langer in de filmindustrie te werken.

«Dhr. “Mayer, dat is eigenlijk mijn wens”, vertelde ze hem, en voegde er in dat interview aan toe: “Het was de beste beslissing van mijn leven.”

Daar stierf de droom en vervolgens, beetje bij beetje, de genialiteit en uiteindelijk de herinnering aan de vele rollen die hij had gespeeld.

Cora Sue Collins werd geboren op 19 april 1927 in Beckley, West Virginia. Haar ouders gingen uit elkaar toen ze 3 was, nadat haar moeder ontdekte dat haar vader zijn secretaresse een nertsmantel voor Kerstmis had gegeven. Cora Sue en haar oudere zus werden door hun moeder met de trein naar Hollywood gebracht. En het duurde niet lang voordat de droom haar wegnam. Op een dag, toen de moeder haar zusje naar school wilde inschrijven, kwam er een grote auto aanrijden. Een vrouw sprong eruit en zei: "Pardon, zou u uw dochter op het grote scherm willen zien?" Dat zei Collins in 2015 in een interview met de website Cinephiled. «Mijn moeder zei natuurlijk: 'Ja!' En de vrouw antwoordde: 'Stap bij me in de auto, er is een belangrijke casting bij Universal'.»