James Foley, reżyser Glengarry Glen Ross, zmarł w wieku 71 lat

James Foley, reżyser-amator, najbardziej znany z Glengarry Glen Ross , zmarł. Miał 71 lat.

Jak poinformował w piątek jego przedstawiciel, Taylor Lomax, zmarł on na początku tego tygodnia po rocznej walce z rakiem mózgu.

W swojej długiej i różnorodnej karierze Foley wyreżyserował teledyski dla Madonny, 12 odcinków serialu House of Cards oraz dwie kontynuacje Pięćdziesięciu twarzy Greya , ale to jego adaptacja z 1992 r., wulgarnej sztuki Davida Mameta, nagrodzonej Nagrodą Pulitzera, wyróżniała się spośród innych.

Mimo że w tamtym czasie sztuka Glengarry Glen Ross nie odniosła sukcesu, szybko wkroczyła do kultury i stała się często cytowanym utworem kultowym, zwłaszcza monolog Aleca Baldwina „always be closer”, który był unikatowy w wersji filmowej.

Krytyk Tim Grierson napisał 20 lat po premierze, że film pozostaje „jednym z najbardziej esencjalnych współczesnych filmów o męskości”.

„Chociaż jest wiele dobrych filmów Mameta, ciekawe jest to, że najlepszy z nich to ten — ten, którego nie wyreżyserował” — powiedział Grierson.

Hal Ashby zainteresował się tym na wczesnym etapie

Urodzony 28 grudnia 1953 r. w Brooklynie, Foley studiował film na studiach podyplomowych na University of Southern California. Legenda głosi, że Hal Ashby kiedyś wpadł na imprezę w szkole filmowej, gdzie akurat puszczano jego krótki film, i spodobał mu się.

Foley później przypisywał swoją zdolność do nakręcenia swojego pierwszego filmu fabularnego, Reckless , romantycznego dramatu z 1984 roku o niedopasowanych nastolatkach w miłości z udziałem Daryl Hannah, Aidana Quinna i Adama Baldwina, pieczęcią aprobaty Ashby'ego. Był to również pierwszy scenariusz przypisany Chrisowi Columbusowi, chociaż pojawiały się doniesienia o różnicach twórczych.

Następnie nakręcił kryminał At Close Range z Seanem Pennem, zwariowaną komedię Who's That Girl z Madonną i Griffinem Dunne'em oraz thriller neo-noir After Dark, My Sweet z Jasonem Patriciem.

Krytyk Roger Ebert umieścił After Dark, My Sweet na swojej liście najlepszych filmów, nazywając go „jednym z najczystszych i najbardziej bezkompromisowych współczesnych filmów noir”, pomimo że został „prawie zapomniany”.

Wyreżyserował również kilka teledysków Madonny, w tym Papa Don't Preach , Live to Tell i Who's That Girl , a także odcinek serialu Twin Peaks i odcinek serialu Hannibal.

Foley zaadaptował Johna Grishama i współpracował z Gene'em Hackmanem przy filmie The Chamber , a także nakręcił thriller z Reese Witherspoon i Markiem Wahlbergiem opowiadający o strasznej miłości wśród nastolatków pt. Strach.

Współpracował z Dustinem Hoffmanem i Rachel Weisz przy amerykańskim dramacie kryminalnym z 2003 roku pt. Confidence , a także wyreżyserował w dużej mierze wyszydzony thriller psychologiczny z Halle Berry i Bruce'em Willisem w roli głównej , który ukazał się w 2007 roku.

Znudzony pościgami samochodowymi i akrobacjami

Minęło dziesięć lat, zanim na ekrany trafił jego kolejny film, w którym powierzono mu rolę kontynuacji Pięćdziesięciu twarzy Greya : Fifty Shades Darker i Fifty Shades Freed .

„Dla mnie największym wyzwaniem są rzeczy, które nie obejmują aktorów, co jest dziwne. W trzeciej części jest wielki pościg samochodowy i różne wyczyny kaskaderskie i takie tam, i to mnie naprawdę nudzi” – powiedział agencji Associated Press podczas brytyjskiej premiery Fifty Shades Darker .

„Więc kiedy aktorów nie ma w pobliżu, jest to trudne, ponieważ aktorzy dają mi tyle energii i zaangażowania, a przejeżdżający samochód nie robi tego samego”.

Foley nie był reżyserem, którego łatwo zdefiniować, ale tak było zamierzone. W 2017 roku powiedział Hollywood Reporter, że nie ma zamiaru się powtarzać.

„Zawsze po prostu podążałem za swoim nosem, na dobre i na złe, czasami na złe” – powiedział. „To, co najlepsze i najgorsze [w branży], jest dla mnie prawie takie samo. Najgorsze jest to, że zostajesz zaszufladkowany, a najlepsze jest to, że mnie tam nie ma. Oznacza to, że nadal kręcę filmy, mimo że skaczę po całym świecie”.

Foleya pożegnał brat, Kevin Foley, i siostry Eileen i Jo Ann.