Welk boek neemt filmregisseur Woody Allen mee op een vlucht, voor het geval het zijn laatste is?

In The Garden Of Beasts van Erik Larson. Ik ben altijd gefascineerd door boeken over het Derde Rijk.

Ik weet zeker dat ik vrijwel alle boeken over de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog en de oorlogsmisdadigers heb gelezen. Ik heb biografieën van Hitler en Stalin gelezen, evenals de memoires van Albert Speer, Hitlers minister van Bewapening en rechterhand.

Ik heb ook veel fictie over de kwestie gelezen en natuurlijk de boeken van Elie Wiesel en van Hannah Arendt over het proces tegen Eichmann.

Jaren geleden deed iemand een onderzoek naar welke boeken het meest verkocht werden. De conclusie was dat boeken over katten, nazi's en golf de grootste commerciële bestsellers waren. Dus kwam een ​​briljante auteur met een boek met de titel Golfing For Cats, met een groot hakenkruis op de cover. Ik stond op het punt het te kopen.

Het boek dat ik nu lees, heb ik jaren geleden gelezen. Het is zo meeslepend dat het de moeite waard is om het nog eens te lezen.

Ik zou alle bundels willen hebben die ik kon krijgen – of één enkele bundel – van de geschriften van S.J. Perelman. Er heeft nooit een grappiger schrijver geleefd en ik lees hem voortdurend ter inspiratie.

Ik beschouw mijn eigen schrijfsels vaak als een saai eerbetoon aan hem. Wanneer ik ook vlieg, ik heb altijd een exemplaar van de Perelman-collectie bij me.

Als het vliegtuig in turbulentie terechtkomt en het lijkt erop dat we in de problemen zitten, terwijl anderen misschien een Bijbel pakken, pak ik meteen mijn exemplaar van Perelman en dat helpt me over mijn paniek heen.

Ik heb geen leesvirus; ik schrijf graag. Ik lees alleen om te kunnen concurreren in de wereld en om mijn deel van het gesprek gaande te houden met de vrouwen met wie ik een relatie kreeg, die geletterd en steevast behoorlijk intellectueel waren. Weinig boeken gaven me plezier; de meeste waren huiswerk.

De uitzonderingen, afgezien van Perelman (die ik al noemde), waren The Catcher In The Rye van JD Salinger en A Kiss Before Dying van Ira Levin.

Boeken die vaak hele semesters lang door hoogleraren worden behandeld, zoals Finnegans Wake en Ulysses van James Joyce (in mindere mate, maar voor mij nog steeds niet zo leuk) en talloze moderne romans die geen leuk, eenvoudig verhaal vertellen over mensen die mij interesseren.